Film: The International

Actueler kan het thema van de film niet zijn: banken die zich met louche zaken bezighouden. Men heeft het vertrouwen in de banken verloren en ook in The International komen deze niet bepaald in een positief daglicht te staan. De timing van The International kon dus niet beter zijn, de film zelf echter wel.


Interpol-agent Louis Salinger (Clive Owen) onderzoekt, met hulp van officier van justitie Eleanor Whitman (Naomi Watts) de onzuivere praktijken van de International Bank of Business and Credit, de IBBC. Ze verdenken deze bank van de financiering van grootschalige wapenhandel en witwaspraktijken. De IBBC staat op het punt een transactie rond Chinese vuurwapens af te ronden, en het is aan Louis en Eleanor om dit tegen te houden, wat ze onder andere naar Berlijn, Milaan, Istanbul en New York voert.


De regie is in handen van de Duitse Tom Tywker, die verantwoordelijk was voor onder andere goede films Lola Rennt en Heaven. Met The International maakt hij de stap naar Hollywood. Dat een groter budget, een grotere studio en bekende acteurs niet altijd garant staan voor een goede film, blijkt nu wel. De vele landen die bijvoorbeeld bezocht worden, lijken verder niet echt een functie te hebben, behalve dat ze mooie beelden opleveren. Bovendien doet de film te erg zijn best om bovenstaand verhaal in een ingewikkelde vorm te gieten en een thriller met diepgang te zijn, maar hiervoor blijft het verhaal net te veel aan de oppervlakte. Een scène waar het budget van afspat is een shootout in het Guggenheim-museum. Op zichzelf staand is dit een erg goede, mooie en strak geregisseerde actiescène, maar hij wijkt erg af van de toon van de film en past niet echt in het geheel.

Positief aan The International is Clive Owen in een rol waar hij goed in is: een wat norsige man met een ‘don’t fuck with me’ attitude. Niet de meest originele rol van Owen, maar zeker wel vermakelijk om naar te kijken. Iets minder positief is Naomi Watts. Niet omdat ze slecht acteert, maar meer omdat haar rol eigenlijk een beetje overbodig is, om er toch maar een mooie vrouw in te hebben.


Er hadden dus zeker wel een aantal dingetjes verbeterd kunnen worden aan The International. De beginscène is intrigerend en belooft iets boeiends, maar deze beloftes worden helaas niet waargemaakt. Het enige écht positieve is Clive Owen, die zelfs de clichématige oneliner "I want some fucking justice!" op een coole manier kan uitspreken. Het is te hopen dat zijn volgende film Duplicity, die hier volgende maand uitkomt, iets spannender is en beter in elkaar zit.


Label: Sony Pictures Releasedatum: 16 april 2009
Kijkwijzer: Waardering film:


Kijk voor meer films en dvd's in Film, Tv & Radio.