Hitman Enhanced Collection

'Collection' lijkt een wat misplaatste term voor een gamebundel waar slechts twee titels in zitten. Dat is namelijk het geval bij de Hitman Enhanced Collection, die bestaat uit Hitman: Blood Money en Hitman: Absolution. Deze twee pareltjes uit de franchise hebben een make-over gekregen waardoor ze speelbaar zijn op Xbox One en PlayStation 4 met een hoop verbeteringen in graphics.

De release van Hitman Enhanced Collection is ietwat stilletjes aan ons voorbij gegaan. Weinig reclame, weinig marketing en dat is ook prima, het gaat hier om vrij oude games die puur een visuele upgrade krijgen, niets om nu meteen met zijn allen de loftrompet over te steken. Hitman: Blood Money, door veel mensen gezien als het beste deel van de serie, kwam nog uit op de PlayStation 2 en de eerste Xbox ten tijde van zijn release in 2006. Absolution verscheen in 2012 voor pc en de vorige generatie consoles. Overigens waren beide Hitman-games op Xbox One ook al speelbaar danzij Microsofts backward compatibility, maar dan heb je natuurlijk geen grafische revisie zoals in deze Enhanced-versies.

Wat je kunt verwachten? Precies dezelfde games maar nu in 60 frames per seconde met 4K-resolutie, verbeterde schaduwen en reflecties, verbeterde lichteffecten en super-sampling. De hogere framerate is sowieso al een verademing, maar ook qua verlichting en schaduwen is de verbetering zichtbaar. Super-sampling is vooral interessant voor mensen die geen 4K-televisie hebben en daardoor de game niet hoger dan 1080p draaien, maar wel beschikken over een Pro-versie van de PS4 of een Xbox One X. Het zorgt er namelijk voor dat het zogenaamde renderen van beelden gebeurt op een hogere resolutie en deze vervolgens weer terugbrengt naar 1080p. Deze downscaling zorgt weer voor betere anti-aliasing, wat een hippe term is voor 'minder kartelrandjes'.

Het is altijd lastig om een vergelijk te maken met games die je al jaren niet meer hebt aangeraakt maar vooral Absolution ziet er voor zijn leeftijd nog (weer?) ontzettend goed uit met de bijgeschaafde graphics in ogenschouw. Absolution was sowieso al erg van het cinematische, iets wat destijds niet bepaald goed viel bij een grote schare Hitman-fans, maar puur grafisch is de zeven jaar oude game zelfs voor 2019-standaarden nog prima om aan te zien in dit remaster-jasje.

Voor Blood Money geldt dat wat minder. Ook hier zal de 60 frames per seconde als een warm bad voelen voor degenen die het destijds op oude hardware speelden, maar verder is de game met zijn 13 jaar gewoon te oud om nog indruk te maken met het aanschouwelijke. Nu heeft dit deel genoeg in huis om ondanks matige graphics nog ontzettend veel speelplezier op te leveren, maar aangezien deze 'collection' de focus legt op het visuele aspect valt er gewoonweg weinig te becomplimenteren in Blood Money. Mensen die pc als vaste platform hebben konden altijd al op hogere resoluties en framerates spelen, al is onduidelijk of de overige verbeteringen ten aanzien van bijvoorbeeld lichteffecten en reflecties nieuw zijn ten opzichte van de originele pc-versies.

Ook spreekt de beschrijving op de website van ontwikkelaar IO Interactive over 'updated controls for a more fluid experience'. In hoeverre dat merkbaar is zal afhankelijk zijn van hoe lang geleden je de originele versies speelde, maar ik heb hier niets noemenswaardigs kunnen opmerken. Sowieso was het voor mijn gevoel qua besturing altijd al wel in orde, dus wat daar precies de verbeterslag is geweest is vooralsnog gissen.

Het blijft hoe dan ook een plezier om beide games eens in de zoveel tijd weer aan te slingeren en je creativiteit de vrije loop te laten. Hitman is voor mij altijd een typische game geweest waarbij het herspelen van dezelfde missies voor een hogere score echt de moeite waard is, al is het alleen al om de voldoening die het geeft om ongezien en zo efficiënt mogelijk je doelwitten uit te schakelen. Waar het bij Blood Money nog echt ging om de goed voorbereide opdrachten die door The Agency werden gegeven, gooide de Deense ontwikkelstudio IO het met Absolution over een iets andere boeg. 47 in het nauw gedreven en opgejaagd, een benadering die niet overal even goed in de smaak viel. Desalniettemin heb ik met plezier nog een volledige playthrough van laatstgenoemde titel weten te af te ronden, mede omdat deze net even wat moderner aanvoelt qua gameplay en op audiovisueel gebied.

Wat dan weer vrij schandalig is is dat er maar liefst €59,99 wordt gevraagd voor deze tweedelige 'collectie', een bedrag dat ik er zelf absoluut niet voor over zou hebben. Het helpt ook niet dat de games alleen digitaal verkrijgbaar zijn, al is dat iets wat we vaker zien bij dergelijke remasters. Een bedrag neerleggen dat je normaliter op de dag van release voor een gloednieuwe titel zou betalen klinkt dan ook alleen als iets voor mensen waarbij geld geen rol speelt en die toch graag hun current-gen console optimaal willen benutten voor deze oude Hitman-games. Voor de rest zou mijn advies zijn om een sale af te wachten, het is niet ondenkbaar dat deze bundel op korte termijn alweer in de aanbieding is.

Ter afsluiting een moordcompilatie van ons kale heerschap in de eerste officiële missie van Hitman: Absolution, The King of Chinatown.