Burnout Legends

Jasper (Fliepke)
De graphics van dit spel zijn dik in orde. De circuits zijn nette kopieën van de oudere broertjes met soms hier en daar een kleine wijziging. Je zult er in ieder geval genoeg van herkennen. De raceauto\\\'s zien er strak uit, het schademodel is ook goed gedaan en doet niet eens zo heel erg onder voor die van de console versies. Het is alleen jammer dat de rest van verkeer enorm lelijk is en dat je het soms totaal niet ziet aankomen, waardoor een harde crash onvermijdelijk is. Ook merkte ik soms een framedrop op die je dan heel even kwam vervelen. De UMD-techniek is ook niet onfeilbaar, want het is ook een paar keer voorgekomen dat hij heel even wat ging lezen en dat je spel dan een halve seconde hangt. Het zijn kleine dingen, maar in een supersnelle racegame als dit kan dat funest zijn voor je prestatie.

In Burnout 3 vond ik de crash-mode erg leuk, doordat je alle wagens op elkaar zag klappen en zo kon zien hoe je je crash bij de volgende poging kon verbeteren. Net iets naar links of naar rechts kan nameljk grote gevolgen hebben voor het totaal aan punten dat je scoort. Daarnaast vloog de camera na de crash even over het slachtveld heen en zag je hoeveel schade je aan elke wagen had gedaan. Op de PSP kun je dit vergeten, de camera blijft gericht op je wagen en je hebt eigenlijk geen idee wat er gebeurt om je heen. Zo kun je je fouten dus moeilijker analyseren en wordt het meer een trial-and-error oefening dan een zorgvuldig uitgedokterde megacrash.

Het kenmerk van bijna alle EA-games is toch wel een dijk van een soundtrack met allerlei bekende en onbekende artiesten. Namen die je bekend zullen voorkomen zijn onder andere Pennywise en Junkie XL. Het begint alleen nogal een cliché te worden dat punkrock bandjes je ondersteunen tijdens een race-game. Het klinkt weer allemaal erg Amerikaans. Van de soundtrack moet je dus een liefhebber zijn, gelukkig kunnen de geluidseffecten wel bijna iedereen bekoren. Het krassen langs de vangrail en alle andere racegeluiden klinken prima, alleen de motoren van de wagens klinken een beetje als naaimachines.