CD: Juana Molina - Son
Een actrice die tevens zingt, dat belooft weinig goeds. Niets negatiefs over bijvoorbeeld Linda, Roos en Jessica hoor, maar op muzikaal vlak stelt het nu eenmaal meestal weinig voor. Gelukkig is de uit Buenos Aires afkomstige Juana Molina van een totaal andere orde. Folky weirde indie in plaats van mainstream rock/pop. De spreekwoordelijke uitzondering die de regel bevestigt. Het zal voor menig luisteraar even duren voordat je het zal kunnen waarderen, maar je geduld zal zeker beloond worden.Less is more moet Molina gedacht hebben toen ze voor het eerst muziek begon te namen. Ook dit vierde album is weer op en top minimalisme, iets dat meestal niet aan mij besteed is. Doe mij maar een achtkoppige band met blazers ensembles en achtergrondkoortjes a la Architecture in Helsinki en The Arcade Fire. Gelukkig zijn de nummers op Son, net als op haar eerdere albums, haast hypnotiserend mooi.
De zuidelijke roots zijn moeilijk te ontdekken. Scandinavisch eerder, sprookjesachtige donkere folk met hier en daar wat elektronica. Een vergelijking met Björk zou dan ook niet eens zo'n gekke gedachte zijn. Dit komt vooral tot uiting door de vreemde betoverende geluiden die aan de op het eerste gehoor simpele liedjes zijn toegevoegd. Minutenlang heb ik in de drukke stad staan zoeken naar die vogels met hun prachtige gefluit, totdat ik erachter kwam dat het onderdeel van 'La Verdad' was.
Molina neemt je mee terug naar de natuur, als een reis door een donker Fins dennenbos. De zon schijnt af en toe tussen de bomen door ('No Seas Antipática'), in de verte klinken een aantal krolse katten ('Un Beso Llega'). Een banjo-achtige akoestische gitaar, een simpele drum, en af en toe wat gepingel op een keyboard. Meer is het niet, maar Molina's stem is zo doordringend mooi, dat het er niet eens meer toe doet dat je van de teksten helemaal niets begrijpt.
In de trein, auto of in een winkelcentrum, de wereld om je heen lijkt even op pauze gezet. Yin en Yang. Een uurtje rust in onze gehaaste wereld, dat is wat Molina ons met Son biedt. Leun achterover, en geniet. Betoverend mooi!
Label: Domino Releasedatum: 12 mei 2006 Waardering:
Must See/Buy/Do
AanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!