Film: Viva Zapatero!

Nadat haar satirische programma Raiot van de buis is gehaald door toedoen van de Italiaanse premier Berlusconi, begint Sabina Guzzanti een persoonlijke kruistocht tegen censuur en voor de vrijheid van meningsuiting in Italië. De documentaire Viva Zapatero! brengt deze kruistocht in beeld.


In november 2003 schreef, regisseerde en speelde Guzzanti de hoofdrol in de eerste en enige aflevering van het programma Raiot, een late-night show vol politieke satire dat werd uitgezonden door RAI-3. Nadat ze de Italiaanse premier en zijn kompanen op de hak had genomen werd ze door de advocaten van Berlusconi's mediagroep Mediaset aangeklaagd wegens 'leugens en insinuaties'. Vrijwel direct werd het programma door de leiding van de RAI gestopt. Zelfs nadat het Italiaanse gerecht haar in het gelijk stelde, kreeg Guzzanti het niet voor elkaar Raiot weer op de televisie te krijgen.

In de documentaire gaat Guzzanti de confrontatie aan met politici, filosofen, mediabazen, journalisten en collega's uit binnen- en buitenland. Het is vooral dankzij de bijdragen van de satirische collega's uit het buitenland dat de film over censuur gaat, maar ook over vrijheid: over hoe vrijheid uitgedrukt wordt en welk gevoel dat oproept. Voor ons Nederlanders is het leuk dat ze daar ondermeer het Kopspijkers-stuk over Balkenendes oproep om geen satire over de Koningin te maken voor gebruikt. Het grappigste is echter het stukje waarbij Guzzanti verkleed als Berlusconi een Britse Tony Blair imitator vertelt dat hij vooral niet moet spreken met journalisten die niet op zijn pay-roll staan.

Op het filmfestival van Venetië kreeg de documentaire na vertoning een staande ovatie van twintig minuten. Maar dat had waarschijnlijk meer te maken met het feit dat het in Italië was en ging over een onderwerp dat vanwege het nationale karakter erg aansprak, dan met de kwaliteit van de documentaire zelf. Wat mij persoonlijk erg irriteerde waren de korrelige beelden en de camera die voortdurend om interviewer en geïnterviewde heen draaide bij gesprekken op straat. Daarnaast was de ondertiteling in zowel Frans als Nederlands, tenzij Frans of Nederlands gesproken werd. Dit resulteerde bij mij in een constant zoeken naar de juiste ondertiteling, waardoor ik de helft van de beelden niet zag. Voor de mensen die de documentaire gaan bekijken hoop ik dat dit alleen bij de persvoorstelling het geval was en dat zij in de bioscoop het mogen doen met alleen een Nederlandstalige ondertiteling. Overigens vond ik het einde van de documentaire wel goed.


Label: One More Film Releasedatum: 6 april 2006 Kijkwijzer:
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!