Boek: Het Uur van de Zonde - David Baldacci
Al vanaf de eerste zin ademt het boek sfeer uit en roept het vragen op bij de lezer. Heel veel vragen, want het (korte) eerste hoofdstuk gaat over een uiterst intelligente moordenaar, die zich ontdoet van zijn slachtoffer. De beweegredenen van de man zijn compleet onduidelijk, ook bepaalde details die met de moord te maken hebben roepen vragen op. Wie is deze man? Waarom heeft hij deze vrouw vermoord?
Daarna maken we kennis met het duo King en Maxwell, voormalig Secret Service agenten. King de nette, kalme en oplettende helft van het duo, waarvan de rommelige, stoere Michelle Maxwell de andere helft vormt. Een leuk stel, zonder ongeloofwaardig over te komen door bijvoorbeeld bepaalde karaktertrekken te overdrijven. De geloofwaardigheid is dik in orde, een belangrijke reden waarom het boek zo lekker wegleest.
In het boek lopen eigenlijk twee verhaallijnen. Aan de ene kant loopt het verhaal van de seriemoordenaar, die steeds meer slachtoffers maakt. Ook als lezer blijft het je compleet onduidelijk wie deze man is en waarom hij alles op een bepaalde manier doet, ook al heb je wel steeds het gevoel dat een tipje van de sluier wordt opgelicht. Ook King en Maxwell breken hier overigens hun hoofd over, dus wederom blijf je aan het boek gekluisterd en dient het cliché zich aan: je wil het boek gewoon niet wegleggen. De tweede verhaallijn is de klus waar King en Maxwell officieel voor zijn ingehuurd zijn, als privé detectives. Bij een inbraak op een groot landgoed van de familie Battle zijn waardevolle zaken gestolen, al blijkt al snel dat er meer aan de hand is dan de familie Battle hierover kwijt wil.
Zonder verder al te veel over het verhaal te verklappen, 'Het Uur van de Zonde' blijft spannend tot de paar laatste bladzijden. Geen van de gebeurtenissen zie je van mijlenver aankomen, ook de moorden niet. Zomaar ineens lees je en weet je, hier gaat het weer fout. Dat gebeurt niet pas een paar pagina's later, maar vrijwel meteen. King en Maxwell ontdekken uiteraard uiteindelijk wel wat er is gebeurd en waarom, maar is daarmee de kous wel af? Om alle details ook te weten, zul je 'Het Uur van de Zonde' toch echt zelf moeten lezen.
Omdat je als lezer niet veel van de moorden begrijpt, lijken die het verhaal soms een beetje te onderbreken, waardoor het boek een minder 'vloeiend' verhaal is dan 'Duister Lot', maar echt storend is dat door de spanning niet. Daarom is 'Het Uur van de Zonde' een meer dan prima boek.
