Dishonored

Gespeeld op Xbox 360. Ook beschikbaar op PlayStation 3 en pc.

Sluipen in action-adventurespellen doet het goed. Maar als het spelen van een stealthy huurmoordenaar al gaaf is, hoe veel toffer moet het dan zijn om een stealthy huurmoordenaar te zijn met bovennatuurlijke krachten. Met het nieuwe IP Dishonored gaat Bethesda proberen te laten zien dat dit zo is.

In Dishonored speel je het personage Corvo Atano. Na een glansrijke carrière als lijfwacht van de keizerin, krijgt hij nu de schuld van de dood van de keizerin in zijn schoenen geschoven. In een zoektocht naar wraak jaag je op de lord regent, de man die jou verantwoordelijk houdt voor haar dood. In zijn jacht wordt hij bijgestaan door een stem die The Outsider wordt genoemd.

Dishonored speelt zich voornamelijk af in de stad Dunwall, in een setting die zich het best laat beschrijven als een futuristisch Victoriaans tafereel. Naast het feit dat Corvo uitermate kundig is met zwaarden en pistolen, bezit hij ook nog eens bovennatuurlijke krachten. Zo kan hij onder andere teleporteren naar dichtbijzijnde plekken, bezit nemen van de lichamen van mensen en dieren en een zwerm ratten laten verschijnen. Deze speciale krachten heeft hij gekregen van The Outsider om hem te helpen in zijn jacht op de lord regent.

Dishonored is een first-person shooter. Dit is op zich redelijk uniek voor een stealthgame. Andere grote namen als Hitman en Assassin’s Creed spelen namelijk in third-person. Ondanks dat het een camerabeeld is dat we vaker tegenkomen in games, vind ik het hier niet heel prettig spelen. Je moet namelijk maar gokken of je ver genoeg verborgen bent achter een krat of iets dergelijks omdat je Corvo zelf niet kunt zien.

Wat ook een beetje een tegenvaller is, is de opzet van de spelwereld. Je kunt als een soort open wereld vrij rondlopen door de wereld, maar feitelijk is het spel een lineaire opeenstapeling van losse missies die je moet uitvoeren. Tijdens het rondlopen kun je bijvoorbeeld wel eens een overval zien gebeuren op iemand die je kunt verijdelen, maar van echte sidemissions lijkt geen sprake te zijn.

Wat wel weer heel leuk is, is de opbouw die in het personage Corvo zit. Naast dat je uiteraard niet volledig bewapend begint, bezit je in het begin ook nog niet alle bovennatuurlijke krachten. Met experience points die je verdient tijdens de missies kun je zelf bepalen hoe het personage zich ontwikkelt. Hierin zit een grote mate van vrijheid om zelf te bepalen welke krachten als eerste gebruikt kunnen worden. Ook in de gameplay zit een behoorlijke keus qua stijl van spelen. Er is geen voorbestemd pad naar je doel, zoals bijvoorbeeld ‘dood meneer X zonder opgemerkt te worden’. Je krijgt simpelweg één of meerdere targets die dood moeten. Hoe ligt helemaal aan jezelf. In een demonstratie van de ontwikkelaars werd als voorbeeld eenzelfde missie gespeeld, waarbij de eerste keer in full stealth het doel werd bereikt en de tweede keer in een stijl die het best te omschrijven is als iedereen moet dood. Arnold Schwarzenegger en Sylvester Stallone zouden trots zijn geweest op hoe de ontwikkelaar de tweede keer door het level heen ging.

Wat de makers ook heel goed is gelukt is het neerzetten van de sfeer van het spel. Het spel heeft een heel toffe donkere setting. Dit komt tot uitdrukking in de kledingstijlen, de soorten wapens, maar met name doordat zwart, wit en grijs als kleuren de boventoon vormen in de beelden. Ook de grapische cell shadingtechniek draagt hier een goed steentje aan bij. Het zal ongetwijfeld een stijl zijn die je moet liggen, maar mij had de sfeer in ieder geval behoorlijk snel in zijn greep.

Na een behoorlijk uitgebreide hands-offdemonstratie en een redelijke hands-onspeeltijd kan ik zeggen dat Dishonored uiteindelijk meer goed dan fout lijkt te doen. Er zit een redelijke spelerkeuze in zowel het opbouwen van je speciale krachten als in je speelstijl. Beide nodigen dan ook uit om het spel meer dan eens te spelen. De sfeer is heel donker en treffend. Het maakt een hoop van de lineariteit van de missies goed. De first-personview komt op mij redelijk onprettig over, maar mogelijk dat mensen die meer met first-personspellen doen hier minder last van hebben. Als je me vraagt of Dishonored een topspel gaat worden dan is mijn antwoord een resoluut nee. Is het dan wel een tof spel om te spelen? Zeker wel. Want laten we eerlijk wezen, een spel hoeft geen topspel te zijn om toch lekker weg te kunnen spelen. Dishonored komt 12 oktober uit op Xbox 360, PlayStation 3 en pc.