IndyCar-seizoen start met zware crash, Van Kalmthout knap 6e
Op het Barber Motorsports Park in Birmingham, Alabama is het seizoen in de IndyCar Series geopend. Dat ging niet helemaal van een leien dakje bij de start, maar uiteindelijk ontstond een leuke race, ook voor de jonge Nederlander Rinus van Kalmthout.
Pato O'Ward vertrok voor de tweede keer vanaf poleposition, Alexander Rossi stond naast hem en Alex Palou en Will Power vertrokken vanaf de tweede startrij. Het groen werd gezwaaid en een paar honderd meter later kon de boel al geneutraliseerd worden: Josef Newgarden spinde en veroorzaakte zo een vrij hevige kettingbotsing, met hemzelf en Felix Rosenqvist als grootste slachtoffer, maar ook schade voor een boel anderen, waaronder Rinus van Kalmthout.
Na een flinke onderbreking kon de race dan écht beginnen, met O'Ward en Rossi voorop en Van Kalmthout op de twintigste plek. Voor Newgarden, Rosenqvist, Ryan Hunter-Reay en titelkandidaat Colton Herta was de race al voorbij. Van Kalmthout ging achterin voorbij aan debutant en zevenvoudig NASCAR-kampioen Jimmie Johnson, die in de vuile lucht van de Nederlander spontaan spinde: neutralisatie.
Rosenqvist kon met een wat herstelde auto toch weer de baan op, zij het met flink wat ronden achterstand. Van Kalmthout kwam nog eens binnen voor wat extra brandstof - hij reed toch al achterin - en met O'Ward voorop werd het groen weer gezwaaid. O'Ward en Rossi kwamen na achttien ronden als eerste toppers naar binnen, Palou volgde veertien ronden later en kwam op plek acht de baan op, achter de door pitstops naar voren gekomen Van Kalmthout en voor Alex Harvey en...O'Ward.
Power en Scott Dixon maakten hun stop kort na Palou, O'Ward ging ondertussen voorbij Harvey en opende de aanval op Palou. Graham Rahal ging ondertussen aan de leiding, voor Sebastien Bourdais en Van Kalmthout, drie mannen die tijdens een van de neutralisaties een extra stop maakten. Met een prachtige aanval ging O'Ward snel voorbij Palou, terwijl Rahal voorin ook een stop maakte - Bourdais en Van Kalmthout schoven weer op.
Nog een paar ronden later kwamen Bourdais en Van Kalmthout binnen; ze kwamen rond de tiende plek terug op de baan, O'Ward had de leiding op de baan in handen. De Mexicaan kwam net als Rossi wel al snel weer binnen, waardoor Palou weer voorop reed. O'Ward kwam op plek zeven terug, maar werd zowaar te grazen genomen voor Van Kalmthout, die wel op zachtere banden reed en minder brandstof aan boord had.
Met nog iets minder dan dertig van de negentig ronden te gaan kwam Palou binnen voor zijn laatste stop, hij kwam daarbij ruimschoots achter O'Ward en Rossi terecht. Door alle stops reed Van Kalmthout een rondje aan de leiding alvorens ook hij zijn laatste stop maakte, waardoor O'Ward weer op kop reed. De Mexicaan moest echter nog wel naar binnen, net als de op plek twee rijdende Rossi. Palou zat een kleine twintig tellen achter de leiding, met Power vlak achter zich, en leek zo de favoriet.
Die stops werden vrij snel na Palou's pitstop gemaakt en dus had de Spanjaard de leiding weer in handen - O'Ward kwam op plek vijf terecht, Rossi op de negende stek en Van Kalmthout reed zo op een keurige zevende plek. Dat werd een zesde plek nadat hij Marcus Ericsson passeerde en mogelijk zat er nog wat meer in: er ontstonden twijfels of O'Ward, die op plek vier reed, wel genoeg brandstof aan boord had.
Palou kwam in de laatste ronde niet meer in de problemen en in zijn eerste race voor het topteam van Chip Ganassi pakte de Catalaan zijn eerste IndyCar-zege. Power eindigde als tweede, voor Dixon, O'Ward, Bourdais en de indrukwekkende Van Kalmthout.
