Komeet NEOWISE blijft komende tijd regelmatig te zien

Monique Verlind (DJMO)

Het is al een aantal dagen smullen voor wie graag naar de sterrenhemel kijkt. Komeet NEOWISE trekt deze maand door ons zonnestelsel en is nog tot half augustus te zien. Komende tijd, tijdens het hoogtepunt, hebben we geluk, want er zijn regelmatig opklaringen en dan is de komeet goed zichtbaar. Soms belemmeren wolkenvelden het zicht, maar omdat NEOWISE urenlang aan onze sterrenhemel staat, is er altijd wel een moment waarop de komeet zich toont.

Het hoogtepunt van NEOWISE hebben we deze week. In de avond en nacht van vrijdag op zaterdag 18 juli is NEOWISE het helderst en precies dan lijken we met brede opklaringen te maken te krijgen. De komeet is de hele nacht zichtbaar, maar het beste moment om hem te spotten is om 1:30 uur. Je moet dan naar het noorden tot noordwesten kijken. NEOWISE is zichtbaar met het blote oog, maar het is een beetje zoeken, omdat de komeet niet zo helder is als de sterren. Met een simpele verrekijker, telescoop of een goede camera is NEOWISE sowieso perfect te zien.

Ook na komend weekend, tot en met 13 augustus ongeveer, is de komeet elke avond en nacht te zien. Wel wordt de komeet steeds zwakker en dus minder goed zichtbaar. Dat komt omdat de afstand tussen NEOWISE en de aarde steeds groter wordt.

Wat is een komeet?
Een komeet is in feite een grote homp samengeklonterde stenen en ijs. Wanneer een komeet in de buurt van onze zon komt, begint het ijs te verdampen. De krachtige zonnestralen zorgen er dan voor dat de damp van de komeet weggeblazen wordt. Dit zien we als de staart van de komeet.

In tegenstelling tot vallende sterren, die meerdere keren per jaar te zien zijn, is een goed zichtbare komeet zeldzaam. Kometen komen zeker niet elk jaar voor. De bekendste komeet is waarschijnlijk Halley, die in 1986 voor het laatst te zien is geweest.

Kometen en vallende sterren hebben wel wat gemeen. Het gruis dat de komeet via zijn staart in ons zonnestelsel achterlaat kan uiteindelijk richting de aarde komen. Wanneer dit gruis in onze dampkring terecht komt, ‘verbranden’ deze deeltjes en dat zien wij als een vallende ster of meteoor.