Geopolitiek in een zonnebloemenveld

Redactie

Velen van ons hebben de laatste week het nieuws op allerlei media gevolgd dat betrekking heeft op het verlies van 298 mensen die aan boord waren van de vlucht van Malaysian Airlines op 17 juli. Wij kunnen ons goed voorstellen dat het zoveel is geworden voor veel mensen dat elk stukje nieuws of update een beetje begint te neigen naar “overkill”. Er is erg veel over bericht, zowel subjectief als objectief, lokaal, regionaal en internationaal, via traditionele en social media, facts and fakes.

Bloemenzee

Wij zouden echter nog één punt onder de aandacht willen brengen, namelijk de inwoners van de dorpjes Hrabove, Rozsypne en Petropavlivka, de streek in de Oekraine waar de Crash met de MH17 plaatsvond. In dezelfde week dat wij werden opgeschrikt door het neerhalen van het vliegtuig, en allerlei media een onophoudelijke stroom aan verslaggeving gaven, zijn er in Hrabove (plusminus 1000 inwoners) en de omliggende dorpjes een enorme stroom aan restanten gevallen. Lichamen, lichaamsdelen, baggage, brokstukken van het vliegtuig, ze zijn op wegen, tuinen en door daken van huizen gevallen.

Vanaf dag 1 waren deze inwoners net zo geschokt als wij, er zijn zelfs beelden van separatisten die in ongeloof keken naar wat er zojuist had plaatsgevonden.
Vanaf dag 1 werd Hrabove het middelpunt van internationale media, als locatie van een terroristische aanslag in een oorlogsgebied.

Diezelfde media hebben bericht over plunderaars die telefoons, make-up, paspoorten, juwelen en creditcards stalen, lichamen wegsleepten en nonchalant met bewijsmateriaal omgingen. Hierbij wees de beschuldigende vinger in de richting van de separatisten en de inwoners. In Hrabove, feitelijk een boerendorpje waar men zich geen Nederlandse luxes als Iphones, laptops of andere gadgets kan veroorloven, kwam de ramp als een stortbui des doods over het hele dorp heen.

Je bent een half uur verder, verbaasd, geschokt, je bent naar buiten gegaan om hier met je buurman over te praten of meerderen uit je straat, iedereen heeft een ander verhaal; “Brokstukken hier”, “Er viel iets door mijn dak”, “Ik hoorde een grote knal daar” en “Volgens mij is er een vliegtuig neergestort”. Wat zouden die mensen hebben gedacht? Een alarmnummer bellen is in dat gebied niet mogelijk en de mensen die daar wel met geweren rondlopen zijn ook niet altijd te vertrouwen. Toch wil je niet met lichaamsdelen in je huis of tuin zitten. Die brokstukken op de weg. Dat kan hier toch geen wekenlang blijven liggen??

Ondertussen spreken de mensen af om hun dorp gezamenlijk schoon te maken, ook met behulp van mannen die in de naburige mijn werken. Er werden op afspraak stapels gemaakt waar alles op werd neergelegd dat te maken had met de ramp. Gevonden paspoorten werden verzameld tot iemand deze kwam opeisen. Dezelfde mensen hebben, ook in samenwerking met de separatisten, de lichamen gemarkeerd door middel van een paaltje met een witte vlag. Medewerkers van de OVSE werd ook ruim baan gegeven voor onderzoek van de zaak.

In de media werden ze ondertussen afgeschilderd als barbaarse plunderaars, en iedereen deed vrolijk mee. Creditcards zouden zijn ontvreemd en er lagen nergens meer telefoons. Die zouden dus wel gestolen zijn. Make-up, knuffelbeesten. Zelfs onze Minister-President Rutte sprak zijn ongenoegen uit over het respectloos verslepen van lichamen en Minister Timmermans ging nog een stapje verder door het voorbeeld te geven van een trouwring van een overledene die door een separatist achterover zou zijn gedrukt.

Er zijn vreselijke dingen gebeurd. Er zijn fouten gemaakt, ook stomme fouten, aan alle zijden. Ondertussen staat het dorpje Hrabove, bestempeld door de media als plunderaars en barbaren, er alleen voor. De Oekraine kan/wil er de orde niet bewaren, de separatisten zijn daar met name om het gebied te destabiliseren van de Oekraine, en het internationale onderzoeksteam is er prioritair voor hun (forensische) onderzoek.

Heeft iemand al medemenselijkheid getoond aan de inwoners van Hrabove? Of vinden we het allemaal wel best zo en zoeken ze het maar uit omdat het ons probleem toch niet is?