Vrijspraak na 'gevaarlijk rijgedrag'
Een 34-jarige vrouw uit het Belgische Oostende verscheen vorige maand voor de rechtbank van Brugge. De vrouw werd volgens het proces-verbaal namelijk op 10 maart 2006 gezien terwijl "een witte hond vooraan in de auto op de passagierszetel zat". Hoewel de hond "stilzat en voor zich uitkeek" kreeg de vrouw wel een dagvaarding. De verbalisante was van mening dat de vrouw "onmogelijk alert zijn in het verkeer en veilig manoeuvres uitvoeren met een dergelijk groot dier" naast haar in het voertuig. De rechter moest echter in zijn vonnis concluderen dat hij over bijzonder weinig informatie beschikte. "Zelfs het geslacht van het dier blijkt niet uit het strafdossier. Over het ras ontbreekt ook elke informatie" aldus de rechter. "Een herdershond kan het niet geweest zijn, want die zou in zijn poot zijn dagboek hebben vastgehouden en verbalisante heeft geen melding gemaakt van een dagboek van een herdershond".
"De precisering dat het om een grote hond ging, laat dan weer toe met zekerheid te stellen dat het niet om een chihuahua ging. Het was blijkbaar ook geen pekinees, want in dat geval zou het de verbalisante ongetwijfeld opgevallen zijn dat de hond, zoals alle inwoners van Peking, spleetogen had" vervolgde de rechter. "Ook in dit verband ware het nuttig geweest om het ras van de hond te kennen. Een boxer heeft bijvoorbeeld een platte neus, zodat het bij een ongeval niet veel zou uitmaken als hij met zijn neus tegen de voorruit zou slaan. Een collie heeft daarentegen een spitse snuit en zou bijgevolg ernstige blijvende invaliditeit en belangrijke esthetische schade kunnen oplopen bij een aanrijding."
Flaporen
Aan het einde van zijn uitgebreide argumentatie, waarin de rechter nog de verschillen analyseerde tussen honden met korte, spitse, of naar beneden hangende flaporen, alsmede het verschil tussen honden met een korte, stompe, of een lange pluimstaart, sprak hij de vrouw vrij. "De loutere aanwezigheid van een grote witte hond die stilzat op de passagierszetel, recht voor zich uitkeek en boe noch ba, woef noch waf zei, bewijst niet dat de beklaagde niet meer in staat was te sturen" luidde zijn oordeel.
Het parket besloot tot tevredenheid van de advocaat van de verdachte om niet in beroep te gaan. "Dat de rechtbanken zich hiermee moeten bezighouden is al erg genoeg" was zijn commentaar. De "grote witte hond" die de hulpagente had gezien, was een Jack Russel van zestig centimeter lang en dertig centimeter hoog.
Met dank aan Joost-mag-het-weten voor de submit.
