Dat gaan we even regelen ...
Nederland gaat steeds vaker voor snelle oplossingen. Op elk vlak. Het volk roept om onmiddellijke oplossingen. Politici reageren snel en met de volgende verkiezingen in het achterhoofd. En voor je het weet hebben ze weer zo'n onomkeerbaar monster gecreëerd en wordt er meer gesloopt dan opgelost.
Onderwijs was een goed voorbeeld. Jeffrey en Ramona wilden leuke studies doen en snel veel geld verdienen. Jeffrey wilde manager worden, Ramona danseres. Nuttige studies liepen leeg, dus werden nieuwe studies bedacht om die schoolgebouwen nog een beetje te vullen. Uitgeklede hbo-opleidingen werden op mbo-niveau aangeboden. Het hbo werd versimpeld om de nieuwe toestroom nog een kans van slagen te geven. Fraude lag op de loer, omdat scholen op scores werden afgerekend.
Gevolg? Een vanaf de kinderdagopvang compleet gesloopt onderwijssysteem! Kiezers waren eventjes tevreden omdat Jeffrey en Ramona een diploma haalden in een geinig vak. Nu levert het onderwijs echter hbo'ers af die amper hun eigen naam kunnen schrijven en voor de tafel van tien naar hun smartphone grijpen. En die randdebiele analfabeten staan nu voor groep één in het basisonderwijs! Danseresje Ramona is allang blij als ze bij de Zeeman nog onderbroeken mag verkopen.
Maar dan nu. Momenteel zijn er twee problemen die men even rap op gaat lossen: 700.000 werkzoekenden en een te duur zorgstelsel.
In 2017 moet op zorg een bezuiniging van 1,3 miljard zijn gerealiseerd. Zorginstellingen krijgen minder geld en de eerste bezuiniging ligt logischerwijs bij de personele bezetting. De overheid pleit voor participatie en onder druk van dit streven gaan instellingen daarin mee: professionele hulpverlening wordt afgebouwd en ingevuld met vrijwilligers.
En daar heb je die 700.000 werkzoekenden dan weer voor! Een heel leger vrijwilligers! Momenteel worden steeds meer werkzoekenden ingezet om straten te vegen of washandjes in te pakken. Als de huidige trend zich voortzet, staan die werkloze bouwvakkers en kassameisjes straks aan een ziekenhuisbed of schenken ze koffie bij de GGZ.
Op zich niks mis mee. Sommigen vinden het een vies woord, maar ik ben nog steeds geen tegenstander van 'de participatiemaatschappij'. Werklozen mogen daar ook best een bijdrage aan leveren. En wat is er mooier dan de behoeftige medemens een beetje bijstaan?
Op de iets langere termijn gaat het echter die twee problemen gewoon niet oplossen!
Oké. We zitten nu in de shit. Twee keer zo veel werkzoekenden dan in 2007. Op z'n best heb je nu in ieder geval wat minder mensen die de hele dag op hun luie reet zitten. Maar banen worden niet gecreëerd. Een werkloze vrijwilliger is nog steeds werkloos en draagt nog steeds niets bij aan de schatkist.
En wat als het binnenkort gewoon weer beter gaat? Dan ben je 300.000 werklozen kwijt en heb je een zorgstelsel dat is ingericht op vrijwilligers. Alleen wel zonder beschikbare vrijwilligers! Die hebben het dan namelijk druk met – jawel – werken! De groep die dan nog wel thuis zit, heeft dezelfde samenstelling als in 2007: niet of nauwelijks bemiddelbaar en dus niet bepaald geschikt om je opa of je moeder te verzorgen.
“Dat gaan we even regelen”, zegt de politiek. Er is alleen amper twee jaar vooruit gedacht. Er is niet eens bedacht dat het ook weer gewoon beter kan gaan.
Maar heb altijd wel gevonden, als toen het "Work First" concept uit kwam: Als je mij verplicht voltijd aan het werk zet, dan wel voor een minimum loon, en niet voor een veel lagere uitkering. Anders is het namelijk naar mijn mening gewoon slaven arbeid. (Maar dat is toch de ultieme natte droom van de VVD toch? Veel mensen hard laten werken voor niets of een heel laag bedrag)
Ik heb zelf een paar jaar geleden voor een uitkering bedankt, omdat ik het nut er niet van in zag om 40 uur een een fabriek te gaan staan voor een uitkering (die in mijn geval, omdat ik nooit voltijd had gewerkt toch al laag zou uitvallen), en vervolgens 's avonds solicitaties weg te sturen. Ik concentreerde mij liever 100% op werk zoeken, en als dat echt niet zou lukken dan maar met zelf studie wat bij leren, of gewoon wat voor mijzelf beginnen. (Had overigens binnen 2 maanden een baan)
Als ik overigens verplicht zou moeten werken voor een uitkering, dan zou ik liever voor mijn uitkering, voor een bedrijf op eigen niveau gaan werken misschien in ruil voor reiskosten vergoeding en lunch geld. Dan werk ik tenminste op mijn eigen niveau, en als er een vacature vrij komt is er een kans dat ik als eerste overwogen word.
Mja, zelfs dat zal waarschijnlijk lijden tot misbruik van bedrijven.
Het misbruik is inmiddels al gewoon gaande. PostNL heeft landelijk al een berg projecten lopen, die wel banen beloven, maar uiteindelijk niets anders opleveren dan spotgoedkope, tijdelijke krachten voor PostNL.
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Ik heb absoluut niet de wijsheid om deze problemen in één keer op te lossen, maar ik denk dat je met simpelweg rationeel denken al een heel eind kan komen. Bij voorbaat excuses voor de frustratie in deze post.
Werkloosheid los je op met een beter lopende economie. Dat kost moeite, (slimme) investeringen en tijd.
Meer betrokkenheid bij onze buren, opa's en oma's, zieken en gehandicapten, werkt beter als je van onderaf een mentaliteitsverandering voor elkaar krijgt. Als dat lukt, ga je gegarandeerd besparen op zorg. Maar ook dat kost tijd en energie. Je verandert het niet met wetgeving.
Misschien nog een goed voorbeeld: de maatschappelijke opvang, waar ik als voorzitter van de cliëntenraad betrokken bij ben. Je zou hierop kunnen bezuinigen door simpelweg het mes in de financiën te zetten. Je kunt ook je stinkende best doen om te voorkomen dat mensen een beroep op de opvang moeten doen. Ik zou maar wat de maatschappelijke opvang maar wat graag zien halveren, omdat er geen cliënten meer aankloppen.
Snelle oplossingen leveren altijd meteen geld op. Slimme oplossingen besparen op de langere termijn.
Ik zeg daar meteen bij dat het voor mij ook niet helemaal duidelijk is of dit nu bij de opleidingen of de studenten begint.
De zorg is vooral duur, omdat veel mensen er gebruik van maken. Als mensen weer meer betrokken zijn bij elkaar, kun je met goede gesprekken al heel wat gangen naar de GGZ voorkomen. Een simpel stuk opvoeding van en betrokkenheid bij jeugd, voorkomt verslavingen. Een simpel schema binnen een familie, om oma wat vaker te bezoeken en een beetje te helpen, bespaart op de thuiszorg.
Als je de theorieën van de overheid nu bekijkt, lijkt dat ook het doel en daar is niks mis mee. In de praktijk zie je echter dat men die vrijwilligheid vaak vooral aan de achterkant in wil zetten. En daar los je de basis - een groeiende vraag naar hulp - niet mee op.
Om mensen uit de UWV of bijstand te laten stromen, is dit in ieder geval zeker geen oplossing. De oplossing voor werkloosheid is nogal simpel: dat is werk.
Het komt puur door marktkwerking. Onderwijs is een investering in mensen, geen verdienmodel.
Als we dingen zoals onderwijs aan de markt over laten, staat niet meer de investering centraal, maar omzet en winst, dus men ruilt de lange termijn voor de korte termijn in.
In de zorg is het precies hetzelfde. Marktwerking leidt tot afbraak, immers is elke euro aan zorgkosten die niet naar behandeling gaat, er 1 teveel.
Terwijl we lopen te zeiken over geldtekort in de zorg, zijn ziekenhuizen gehuisvest in panden die volgens de laatste trends op architectuurgebied zijn gebouwd, met hele bloemperken in de middenstijl van de draaideur, met een inpandige vijver vol karpers, en met gebeitste meranti-schrootjes aan de buitenkant.
Dat had moeten zijn: een zooi waterdicht aan elkaar geplakte betonplaten met kunststofkozijnen, een linoleumvloer, systeemplafonds met TL-lampen, het leidingwerk gewoon open en bloot voorzover dat veilig kan, en uiterst sober en functioneel meubilair.
Dit land is helemaal gek geworden. En het ergste is nog, dat men zich wel kwaad maakt over misstanden, maar dat zelfs mensen met een kritische blik vaak de kernzaken over het hoofd lijken te zien en de schuld bij de verkeerden leggen.
Willen we dit land verbeteren dan moeten we het gezwel van het kapitalisme uit ons midden snijden. Geld verdienen met iets anders dan arbeid die je verricht, komt altijd neer op iemand anders er teveel voor laten betalen, en voor dingen die tot onze grondrechten behoren zoals zorg en onderwijs, is alleen het betalen van de kostprijs acceptabel. Daar winst over laten maken is in feite niks meer dan het legaliseren van diefstal.
In alles wat nu mis is en gaat, kan worden gekozen voor snelle en voor duurzame oplossingen. De snelle oplossingen zijn per definitie halfslachtig en hebben geen garanties voor de lange termijn. De duurzame oplossingen kosten altijd tijd en soms pijnlijke veranderingen.
Toch roept men in de publieke opinie bijna per definitie om de snelle weg en zijn politici die hier graag op in willen gaan per definitie het populairst.
"Gaan we even regelen" is niet voor niets een uitspraak die het goed doet. En daar mag je als samenleving dan weer over nadenken.
Dat wat je hierboven zegt is denk ik het centrale verschil van mening tussen ons. Jij hamert met deze column op de eigen verantwoordelijkheid van mensen. Ik zie ons allen veel meer als een collectief, waarbij eigen verantwoordelijkheid juist een zwakte ipv. een kracht is. Hoe meer verantwoordelijkheid voor personen, hoe meer dat er fout kan gaan, dan wanneer verantwoordelijkheid gespreid is over meerdere partijen.
Net als met ouders die hun kinderen in academisch opzicht etc. pushen. Zij nemen een deel van de verantwoordelijkheid van het kind af, door keuzevrijheid te beperken en ze een bepaalde ontwikkelingsrichting in te sturen. Werkt zo'n Streber-aanpak? Gezien de opleidingscijfers in extreem prestatiegerichte Aziatische samenlevingen, en hun gemeenschappen in Westerse landen tov. het lokale gemiddelde, zou je zeggen van wel.
Als onderdeel van een collectief moeten we elkaar bij de les houden in plaats van enklel onszelf. Wij laten jeugdigen veel te vrijblijvend keuzes maken op een moment dat ze nog niet reflectief genoeg zijn om zulke dingen te beslissen.
Die studenten met hun verkeerde studierichting zonder baanperspectief zijn niet primair zelf verantwoordelijk ervoor, maar slachtoffer van collectief falen en een dysfunctionele maatschappij, naar mijn mening. Het zou ons niet misstaan om jongeren tot veel latere leeftijd dan 18 nog, via het aanmoedigen van verstandige en kritische keuzes maken, in hun beslissingen over de rest van hun leven, te ondersteunen in plaats van ze in het diepe te gooien.
[ Bericht gewijzigd door Forza_Roda op zondag 6 april 2014 @ 03:52 ]
Ik hamer niet zozeer op de individuele verantwoordelijkheid in de vorm van het overboord gooien van het collectief. Integendeel. Ik deel juist de overtuiging dat een fatsoenlijke samenleving alleen 'samen' werkt.
Ik wil wel duidelijk maken dat die algemene trend voor het kiezen van 'makkelijke' oplossingen mede voortkomt uit wat we als collectief vragen. En die vragen zijn met name de laatste 20 jaar steeds meer vanuit persoonlijke wensen gestuurd. Iets wat de politiek met een berg geld tot voor kort nog kon invullen ook.
Het probleem is wellicht dat iedere vorm van het ontnemen van keuzes inmiddels meteen als betutteling wordt gezien. Terwijl er nu juist keuzes nodig zijn, die het algemeen nut voor ogen moeten houden.
Zo is er niks mis met alternatieve studies. Maar je moet ze wel beperken voor de echte talenten en gewoon nee durven zeggen als dat talent ontbreekt. Als leerlingen in het algemeen een exameneis niet halen, mag je concluderen dat ze gewoon niet goed genoeg zijn i.p.v. de opleidingen versimpelen. Werkloosheid pak je aan door banen te creëren en niet met bezigheidstherapie. Zorg maak je beter door te voorkomen dat minder mensen er gebruik van maken en niet door simpelweg de geldkraan dicht te draaien.
Even een populair probleem met een blijkbaar populaire oplossing: 'criminaliteit bestrijd je met minder Marokkanen'. Dit komt ook weer niet voort uit logica. Het komt voort uit de wens om het probleem NU op te lossen, zonder ook maar één seconde aan anderen te denken.
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken