"Dat doet-ie anders nooooit!"
Wanneer een controversiële game zijn weg zoekt naar de markt zijn er altijd wel wat personen bereid om tegengas te geven. Bijvoorbeeld enkele regeringsleden die meteen op hun achterbenen gaan staan en moord en brand roepen. In Nederland kwam het mooie kunstje á la steigeren niet verder dan dat er een strengere verkoop-controle gaat gelden, maar de Britten en de Duitsers kregen het zover dat het spel niet verkocht mag gaan worden in hun land. Over welk spel hebben we het dan? Juist, Manhunt 2.
Nu zullen sommige van jullie zich afvragen: "Manhunt 2? Wasda?". Nou, allesomvattend speel je een moordenaar die lekker op de meest sadistische wijzen andere mensen mag doden. Stiekem vind ik het niet veel anders dan bijvoorbeeld een spel als Condemned waar je junkies tot moes mag slaan met een loden pijp, maar goed... dat is mijn visie er dan weer op. Je kunt bij Manhunt 2 in ieder geval helemaal los gaan. Beeld je bijvoorbeeld die enorme pestkop uit je klas in en sla op hem in met een klauwhamer. Niets leukers toch? Even al die frustraties kwijt raken. Toch zien andere mensen dit spel als een gevaar voor de samenleving en dus niet zomaar een simpel spelletje. Onze minister van Justitie, de alombekende CDA'er Hirsch Ballin kon ons eind augustus vertellen dat het omstreden spel niet verboden kon worden in ons koude kikkerlandje. Wel kon Justitie ervoor zorgen dat de verkopers nu extra aandacht moeten gaan besteden aan wie ze het spel in de handjes duwen. Geen tienjarig jongetje gaat meer met Manhunt 2 de deur uit, nu schijn je dan toch echt zestien te moeten zijn. Of dit in de praktijk ook zo gaat werken is natuurlijk altijd nog de vraag. Laten we even eerlijk zijn, een vader kan ook voor zijn zoontje de winkel in stappen en het spel afrekenen.
Maar waarom al die commotie? Waarom extra controle? Waarom zelfs strijden voor een verbod? Ik denk dat we hier gewoon te maken hebben met enkele regeringen die het "beste" met de burgers voor hebben. "Minder geweld en seks op de televisie en burgers gaan zich ook netter gedragen." Wij als kijkbuiskinders kopiëren namelijk alles wat wij zien op de televisie... dat is althans de insteek. Het is trouwens gebleken dat het voorgaande een mooi excuus vormt. Kinderen die in Amerika een bloedbad aanrichten op school gaan zich nu al snel richten op het verwijt dat ze een te gewelddadig spelletje thuis speelden en dus maar over moesten gaan op echte actie: "Master Chief vertelde het me om het te doen!". Lekker makkelijk toch om de schuld bij iemand anders te leggen? Om juist bovengenoemde gedragingen te gaan beperken hebben Engeland en Duitsland besloten om Manhunt 2 te verbieden. Dat Engeland deze keuze heeft gemaakt is opzich nog niet eens zo gek te noemen. Neem nu het voorval van februari 2004. Een zeventienjarige jongen vermoorde een veertienjarige jongen op een wijze die verdacht veel leek op de handelingen van de kerel in Manhunt 1. Met een klauwhamer en een mes werd de veertienjarige omgebracht. De moeder van de dader wist te melden dat haar zoon twee dagen voor de moord het spel Manhunt had gekregen. Kijk, daar hebben we het al. "Nee, mijn zoon heeft de moord gepleegd vanwege het spel. Zoiets doet hij anders noooooit!".
Om dit soort praktijken weer te voorkomen denken Duitsland en Engeland (en stiekem ook Nederland) dat het verbod op het spel zal werken. Nu is onlangs gebleken dat je in Engeland het spel Manhunt 2 wèl kunt gaan spelen. De wet genaamd British Video Recordings Act (1984) waarop het verbod gebaseerd is verbiedt namelijk niet het downloaden van het spel. Tja, in het jaar 1984 was het downloaden ook nog totaal niet actief, de wet heeft daar geen rekening mee gehouden, logisch toch? Zo kunnen de slimme Britse gamers toch nog dit omstreden spel gaan spelen. Eigenlijk wordt zo het gehele verbod toch weer ontkracht. Verbod op een spel en extra controle gaat naar mijn inziens echt niet werken. De gamers onder ons komen er toch wel aan als ze het echt willen gaan spelen. Tevens betwijfel ik of het allemaal wel echt nodig is. Dagelijks worden er gruwelijke daden gepleegd zonder dat die daders dan ook maar ooit een spel aangeraakt hebben. Onlangs las ik een huiveringwekkend verslag van een moord op een tweejarig jongetje in het jaar 1993. Waar? Juist, in Engeland. Daar besloten twee tienjarige jongetjes op een dag een peutertje mee te nemen vanuit een winkelcentrum. De gehele dag werd het jongetje meegesleurd en mishandeld om uiteindelijk ergens dood te eindigen. Ik zal niet op de details ingaan, maar het was verschrikkelijk. Nu kun je mij niet wijs maken dat deze twee tienjarige jongetjes deze gruwelijke daad begaan hadden doordat ze een game thuis speelden. Nee, moordenaars ontstaan niet door films of games. Ik betwijfel zelfs of het geheel door opvoeding komt dat zelfs kinderen tot deze daden kunnen komen. Moordenaars worden denk ik geboren en een verbod op games als Manhunt kan hier helemaal niets aan gaan doen.
Mijn hele punt is eigenlijk dat Justitie zich wat meer moet gaan bemoeien met de aanpak van echte criminaliteit dan nutteloos procederen over het verbod op een game die later toch wel te verkrijgen is met een omweg. Er lopen al genoeg echte "manhunters" rond, ga je daar eerst maar mee bemoeien voordat je de fictieve wereld gaat aanvallen.
Dit is de game afdeling van Fok! foto
Btw, Condemned heeft een goed (achtergrond)verhaal en sfeer. Manhunt niet echt. Daarom krijgt Condemned al een verfilming.
zonder dat spel had ie die 14-jarige ook wel vermoord, maar het spel gaf hem een manier van doden en niet het idee van de moord
[...]
zonder dat spel had ie die 14-jarige ook wel vermoord, maar het spel gaf hem een manier van doden en niet het idee van de moord
De informatie klopt ook niet, het was eerst zo dat ze dachten dat de DADER manhunt had gespeeld, maar het bleek het slachtoffer uiteindelijk te zijn..
Alleen dat is niet zo groot in het nieuws gekomen natuurlijk..
Het probleem is het moreel besef van de daders. Als zij niet inzien dat moorden sociaal onacceptabel is, of dit wel inzien maar verwerpen, dan plegen ze hun daad toch wel.
Er is geen enkele media voor verantwoordelijk, de enige die blaam treft iszijn de ouders en de sociale invloeden.
Als jij opgroeit in een gezin waar je weinig tot geen normen en waarden meekrijgt, en je woont in een achterbuurt waar geweld een onderdeel is van het dagelijks bestaan, dan is de drempel om zelf geweldadig gedrag te vertonen veel lager. Je bent immers niet bijgebracht dat geweld verwerpelijk is, en als je om je heen ook nog overal geweld ziet, dan vind je zoiets normaal en ben je sneller geneigd problemen met geweld op te lossen.
Het enige dat games (films, boeken, etc) hier nog aan bij kunnen dragen is je voorzien van creatievere methoden om dit geweld vorm te geven.
Helaas zien we dit niet in, of willen we dit niet inzien, en blijft het voor de politieke orde lekker gemakkelijk zieltjes winnen om de symptomen te bestrijden, in plaats van de oorzaak (wat ook nog veel meer kost (en dus nog minder populair is)).
De enige manier om geweld structureel terug te dringen in de maatschappij is de verschillen tussen mensen wegnemen. Verschillen tussen mensen / volken zijn de oorzaak van alle geweld op aarde (een seriemoordenaar die jonge meisjes vermoord is vaak geobsedeerd door hun schoonheid of status (iets wat de moordenaar zelf vaak niet bezit)).
Helaas is dit nooit helemaal mogelijk, dus is het enige wat daadwerkelijk haalbaar is mensen wat meer tolerantie en zelfbeheersing bij te brengen, wat weer terugkomt in de opvoeding.
Om dit vorm te geven zou een verplichte opvoedcursus voor alle jongen ouders ingesteld moeten worden, maar dat is dan dus weer een impopulaire oplossing.
Laten we het er op houden dat er geen snelle of eenvoudig oplossing is, maar dat de symptomen bestrijden net zo min zin heeft als water naar de zee dragen of dwijlen met de kraan open.
Mijn vraag aan de auteur van de column is dan ook: Vind jij dat een spel als manhunt 2 gewoon aan iedereen verkocht mag worden?
Zekers te weten van niet. Ik heb zelf twee jongere gamende neefjes (11 en 13). Als ik hun dit spel zou zien spelen, zou ik de controller uit hun handen rukken en de televisie meteen uitzetten. Echter weet ik ook heel goed dat niet iedereen zo denkt. Mijn neefjes kunnen bijvoorbeeld met gemak naar de buurjongen gaan en het spel daar verder spelen omdat die ouders daar thuis geen idee hebben van wat voor spel ze voor hun zoontje gekocht hebben. Ik weet heel goed dat de controle gewoon niet waterdicht is. Maar zelf zou ik er alles aan doen om het te weren van in mijn ogen te jonge kinderen. Mocht ik later zelf moeder zijn dan wordt ik denk ik hier alleen maar strenger in. De kinderen worden naar mijn inziens niet direct aangezet tot gevaarlijk gedrag door games, films enz. maar wat denk je van de fantasie-wereld dat in zo een kind diens hoofdje zit? Kinderen krijgen er makkelijk nachtmerries over en dat is natuurlijk ook iets wat ik ze wil besparen.
Ik ben het volledig met je eens dat de beste manier om geweldadig gedrag te voorkomen, het voorkomen van het opgroeien in een geweldadige, kansarme omgeving. Je hebt gelijk als je zegt dat het dagelijks zien en geconfronteerd worden met geweld de kans op het zelf vertonen van geweldadig gedrag verhoogt. Als je die redenatie doortrekt geldt hetzelfde voor geweld in films en games. Ik zeg niet dat dit op ieder kind/mens een dergelijk effect heeft maar het verhoogt wel de kans hierop.
Het streven om kinderen en jongeren af te schermen van deze invloeden is dan ook geen symptoonbestrijding maar preventie. Hoe klein de kans ook is dat iemand met de juiste (of liever gezegd de verkeerde) karaktertrekken getriggered wordt door een spel als Manhunt 2, de eventuele slachtoffers wegen zwaarder dan de gekwetste zieltjes van gamers (tot een bepaalde leeftijd) die een bepaald spel niet kunnen spelen.
@ Tech-Nick
Ik ben het volledig met je eens dat de beste manier om geweldadig gedrag te voorkomen, het voorkomen van het opgroeien in een geweldadige, kansarme omgeving. Je hebt gelijk als je zegt dat het dagelijks zien en geconfronteerd worden met geweld de kans op het zelf vertonen van geweldadig gedrag verhoogt. Als je die redenatie doortrekt geldt hetzelfde voor geweld in films en games. Ik zeg niet dat dit op ieder kind/mens een dergelijk effect heeft maar het verhoogt wel de kans hierop.
Het streven om kinderen en jongeren af te schermen van deze invloeden is dan ook geen symptoonbestrijding maar preventie. Hoe klein de kans ook is dat iemand met de juiste (of liever gezegd de verkeerde) karaktertrekken getriggered wordt door een spel als Manhunt 2, de eventuele slachtoffers wegen zwaarder dan de gekwetste zieltjes van gamers (tot een bepaalde leeftijd) die een bepaald spel niet kunnen spelen.
Ik ben het in zoverre met je eens dat het belangrijk is om geweldadige spellen (films, etc) uit de buurt te houden van kinderen die nog geen volgroeid bewsutzijn hebben (iemand van 5-6 dag in dag uit geweld laten zin zal zeker geen goede invloed hebben).
Dus in zoverre heb je gelijk, maar het volledig verbieden van een game is heel wat anders, dat is geen preventie, dat is populisme.
Zoals ik al eerder heb geschreven, het belangrijkste is de opvoeding van kinderen.
Als iemand goed word opgevoed kan deze een onderscheid maken tussen "goed" en "slecht", en ik zie het als een teken van moreel verval als we games die geweldadig zijn moeten gaan verbieden omdat er klaarblijkelijk mensen rondlopen die een dermate gebrekkige opvoeding hebben gehad dat ze dit verschil niet kunnen zien en als gevolg hiervan getriggerd kunnen worden.
En in dat opzicht is het verbieden van een game dus symptomen bestrijden, de achterliggende oorzaak word niet aangepakt, want te moeilijk / duur / impopulair.
Daarnaast is het verbieden van geweldadige games nogal hypocriet, als geweldadige films wel nog worden toegestaan.
Al met al vind ik het verbieden van games en nogal halfbakken schijnoplossing voor een probleem dat veel dieper ligt.
Ik denk dat je de bijdrage die opvoeding aan de morele ontwikkeling van kinderen overschat. Opvoeding draagt slechts 10% bij aan de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen. Echter dit is een andere discussie.
Nogmaals; ik zeg niet dat ieder mens veranderd in Hannibal Lecter zodra hij/zij een geweldadige game speelt/film ziet. Ik zeg alleen dat er personen zijn die het net het laatste zetje kan geven en daarom moet je een game als manhunt 2 gewoon niet aan kinderen onder de 18 verkopen (dat bedoelde ik eigenlijk met een verbod; ik was daarin niet duidelijk).
[ Bericht gewijzigd door Tech-Nick op woensdag 31 oktober 2007 @ 15:46 ]
@ Tech-Nick
Ik denk dat je de bijdrage die opvoeding aan de morele ontwikkeling van kinderen overschat. Opvoeding draagt slechts 10% bij aan de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen. Echter dit is een andere discussie.
Nogmaals; ik zeg niet dat ieder mens veranderd in Hannibal Lecter zodra hij/zij een geweldadige game speelt/film ziet. Ik zeg alleen dat er personen zijn die het net het laatste zetje kan geven en daarom moet je een game als manhunt 2 gewoon niet aan kinderen onder de 18 verkopen (dat bedoelde ik eigenlijk met een verbod; ik was daarin niet duidelijk).
Ik ben het ook helemaal met je eens wat betreft het stellen van grenzen aan de verkrijgbaarheid onder een bepaalde leeftijd. Een algeheel verbod is echter datgene waar ik tegen ten strijde trek.
Daarnaast wil ik graag opmerken dat de hele nature / nurture discussie nog nooit daadwerkelijk heeft aangetoond in hoeverre opvoeding invloed heeft op het uiten van geweld. Wel is algemeen aangenomen dat mensen met een verkeerde opvoeding (verwaarlozing, blootstelling aan geweld, etc.) vatbaarder zijn (al dan niet door invloeden uit de omgeving) om in soortgelijk gedrag te vervallen en dus zelf geweld te uiten.
Ook ben ik van mening dat opvoeding niet alleen bestaat uit wat je je kinderen verteld, maar ook hoe je jezelf (en je vrienden, en de omgeving) gedraagt in bijzijn (en wat mij betreft zelf niet in bijzijn) van kinderen.
Laat ik het er op houden dat we het grotendeels met elkaar eens zijn maar het anders verwoorden.
Hier impliceer je dus dat moordenaars geboren worden, en dat invloeden vanuit het ''milieu'' geen invloed hebben op het worden van een moordenaar. Eigenlijk ga je er dus van uit dat uit de genen bepaald kan worden of iemand een moordenaar is of niet. Immers, geen invloed van buitenaf --> Het zit in de genen.
Een een ei-ig tweeling is genetisch aan elkaar identiek. Wat nou als 1 van die 2 een moord pleegt, moeten we de ander dan ook opsluiten omdat genetisch bepaald zou worden of iemand een moordenaar is, ook al heeft de 2e niets fouts gedaan?
Je implicatie is hier dus fout. ^^
Edit: Neemt overigens niet weg dat ik het er ook niet mee eens ben dat films/games invloed zouden hebben, of iig zouden aanzetten tot de daad van het moorden. Natuurlijk zijn er zwak-begaafden in de samenleving die er niet tegen kunnen, maar dan is het de verantwoordelijkheid van de omgeving om dit te herkennen en effectief te weren. De omgeving heeft volgens mij veel grotere invloed dan games in ieder geval.
[...]
Hier impliceer je dus dat moordenaars geboren worden, en dat invloeden vanuit het ''milieu'' geen invloed hebben op het worden van een moordenaar. Eigenlijk ga je er dus van uit dat uit de genen bepaald kan worden of iemand een moordenaar is of niet. Immers, geen invloed van buitenaf --> Het zit in de genen.
Een een ei-ig tweeling is genetisch aan elkaar identiek. Wat nou als 1 van die 2 een moord pleegt, moeten we de ander dan ook opsluiten omdat genetisch bepaald zou worden of iemand een moordenaar is, ook al heeft de 2e niets fouts gedaan?
Je implicatie is hier dus fout. ^^
Edit: Neemt overigens niet weg dat ik het er ook niet mee eens ben dat films/games invloed zouden hebben, of iig zouden aanzetten tot de daad van het moorden. Natuurlijk zijn er zwak-begaafden in de samenleving die er niet tegen kunnen, maar dan is het de verantwoordelijkheid van de omgeving om dit te herkennen en effectief te weren. De omgeving heeft volgens mij veel grotere invloed dan games in ieder geval.
En met die laatste zin vat je m'n hele uiteenzetting prima samen. Dank je!
Daar staan games of wat dan ook helemaal los van.
Daarnaast denk ik dat juist op wat voor manier vast lopen in een burocratisch systeem juist een reden is om eens flink te gaan moorden. (al gaat dat meer over de school drama's dan over dit verhaal)
Maar uiteindelijk komt deze collum gewoon op het volgende neer.
Lani, je hebt Rockstar weer flink geholpen Manhunt 2 te hypen.
Deze uitspraak mag hier ook wel staan
Spel- en typefouten voorbehouden.
De meeste moorden zijn volgens mij nog steeds gelegensheids moorden. Moorden die niet van te voren gepland zijn maar door een samenloop van omstandigheden gepleegt worden.
Daar staan games of wat dan ook helemaal los van.
Daarnaast denk ik dat juist op wat voor manier vast lopen in een burocratisch systeem juist een reden is om eens flink te gaan moorden. (al gaat dat meer over de school drama's dan over dit verhaal)
Maar uiteindelijk komt deze collum gewoon op het volgende neer.
Lani, je hebt Rockstar weer flink geholpen Manhunt 2 te hypen.
En daar zit hem nu net de crux, "gelegenheidsmoord" is volgens de wet doodslag, en dergelijke moorden worden vaak gepleegd in een vlaag van verstandsverbeistering. Alles komt neer op een fractie van een seconde waarin je je innerlijke woede de kans geeft of ontneemt om zichzelf te uiten.
Alleen een sterk moreel besef kan je hier tegenhouden. En ik ben van mening dat een goede opvoeding daar voor kan zorgen.
Media (games, films) voorzien van een leeftijdscodering (en die stringent toepassen en controleren) gecombineerd met een goede opvoeding en een omgeving waarin geweld niet als iets normaals word beschouwd zorgen ervoor dat mensen een goed moreel besef krijgen.
Om die mensen dan vanaf 18 o.i.d. (wanneer dit besef aanwezig geacht mag worden) toegang te geven tot films en games met veel geweld is op geen enkele manier gevaarlijk voor de samenleving.
Het feit dat de overheid nu games wil gaan verbieden om te voorkomen dat mensen veranderen in instabiele moordmachines geeft dan ook duidelijk aan dat we met z'n allen de oorzaak uit het oog verliezen en alleen nog letten op de symptomen.
Blijkbaar zijn we als samenleving dus voor zo ver afgedwaalt dat we potentiële moordmachines opvoeden (of beter gezegd niet opvoeden) die bij het minste of het geringste ontploffen.
En om het nog leuker te maken, zelfs de meest zieke persoon zal niet met een botte bijl de straat oprennen en willekeurig mensen neerhakken als gevolg van een film of game. De oorzaak is een afkeer of haat tegen een persoon / ideaal / ras / wat dan ook, de game of film heeft enkel voor inspiratie in de uitvoer gezorgd.
Het is IMO de plicht van de overheid om de taak van opvoeder over te nemen wanneer ouders grandioos falen. Waarom mag er wel ingegrepen worden als een kind van 16 een reep chocola jat, maar niet als hij dingen doet die niet voor hem bestemd zijn? Hij mag toch ook niet roken op z'n twaalfde? Of alcohol drinken (doet 'ie dus wel, dat is ook precies wat er mis is).
Groot gelijk dat de overheid dan ingrijpt. Het is echter niet juist om games als exemplarisch voorbeeld te gebruiken. De overheid grijpt ook in bij voorgenoemd drankmisbruik, of het niet voeren van fietsverlichting.
Dit doet zij niet omdat het lekker burgertje wil pesten, dit doet zij omdat de helft van Nederland kinderen maakt, terwijl ze in realiteit nog te dom zijn om een zak friet te verkopen. Die mensen kunnen kinderen niet normaal opvoeden (vandaar GTA op hun 10e en drank op hun 11e), dus dan mag de overheid dat lekker doen.
Mijn stem heeft 'ie.
[...]
Dit is de game afdeling van Fok! foto
Btw, Condemned heeft een goed (achtergrond)verhaal en sfeer. Manhunt niet echt. Daarom krijgt Condemned al een verfilming.
Inderdaad...
Brrrr........ Mensen die de kracht van Condemned onderschatten.
Dat spel is wel ff 10x erger dan F.E.A.R
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken