Republikeins Nederland
Het is voor de Nederlander altijd leuk om de presidentsverkiezingen van de Verenigde Staten te mogen volgen. Lekker kijken naar de preutse poppenkast van blanke foute mannen met eveneens foute oneliners. De nieuwe verkiezingen hebben mij echter nog niet aan het lachen gemaakt, maar eerder in een soort shocktoestand gebracht. De betekenis van deze verkiezingen is voor Nederland namelijk dieper dan dat je op het eerste gezicht zal zien.De presidenten van de VS zijn altijd foute blanke mannen geweest. De een gaat vreemd met een actrice, de ander steekt zijn sigaar waar het niet hoort en de laatste in het lijstje wil graag overkomen als een soort aapachtige cowboy. Het is dan ook opvallend dat de nieuwe presidentskandidaten van de democratische partij van de standaard afwijken. We hebben ineens te maken met een blanke vrouw en een zwarte man en de kans dat een van de twee president wordt is zeer groot. Zijn de VS eindelijk van het preutse en behoudende imago aan het afstappen?
In Nederland hebben wij eigenlijk nog nooit een serieuze vrouwelijke kandidaat als lijsttrekker van een grote partij gehad. Over een zwarte lijsttrekker kan ik nog korter zijn. Op dat gebied komen wij zelfs niet verder dan een paar semi-excuusallochtonen in het kabinet, die de PvdA er heeft neergeflikkerd om wat extra kiezertjes te trekken. Ik hoor jullie al denken: "Maar we hebben Rita toch?" Ook Rita zie ik niet als serieuze kandidaat. De vrouw weet op sommige punten hoe ze in de politiek haar spel moet spelen, maar in haar carrière als minister heeft ze iets te veel gelogen om bij de Nederlanders serieus kans te maken.
Met een machtsverandering in de VS zal je geen versoepeling zien op het gebied van marihuana, abortus, prostitutie, euthanasie of het homohuwelijk. Het land is daar nog te ‘republikeins’ voor en de mensen daar kunnen dat soort keuzes nog niet aan. Neêrlands sociaalste partij in de regering heeft het toch ook niet zo op marihuana, abortus, prostitutie, euthanasie en homo’s. Sterker nog, de vrijheid in Nederland als het gaat om soft drugs is voornamelijk dankzij deze partij op het moment aardig ingeperkt. En onze roze buurten? Ook die verdwijnen. En houd het daar op? Nee!
Het is ons al meerdere malen verteld, dit jaar: de tolerantie richting onze homoseksuele medemens is flink gedaald. Ik zeg niet dat de ChristenUnie de enige is die je daar voor kan aanwijzen, maar de regering is meestal een afspiegeling van wat er speelt in onze samenleving. Als je naar deze afspiegeling kijkt kan ik me maar een ding afvragen: zijn wij preuts aan het worden?
Het lijkt er in ieder geval op dat Nederland en Amerika qua preutsheid naar elkaar aan het opschuiven zijn. Vergelijk trouwens maar is de standpunten van de Republikeinse partij in de VS en die van de ChristenUnie als het gaat om de bovengenoemde onderwerpen. Ik denk trouwens ook dat de elitechristenen van het CDA het wel eens zijn met de Republikeinen op weer precies diezelfde punten. Nederland zal nooit preutser worden dan Amerika, maar onze vrijheid lijkt in ieder geval wel minder te worden.
En dat is raar. Júist Nederland hoort een land van vrijheid te zijn. Vrijheid van mening, vrijheid van doen, maar vooral vrijheid van keuze. Abortus is een goed voorbeeld van de vrijheid van keuze. Je kan er voor of tegen zijn, maar in Nederland maak je die keuze zelf. Jij bepaalt of je het laat doen of niet, want er is geen massa die deze keuze voor jou maakt. Vrijheid van keuze is Nederlands erfgoed en laten we hopen dat ‘verpreutsing’ van onze maatschappij dat niet naar de kloten helpt.
