CD: Only Seven Left - It Was All A Dream

Het Nederlandse commerciële muziekvlak is een gebied waar meestal niet al te beste bands voorkomen. Of het niveau van de muzikanten is onder de maat, of de originaliteit is ver te zoeken of het is een ‘been there, done that'-ervaring. Daarom is het ook niet zo gek dat vele mensen dromen over een nieuwe band met een lekkere dosis creativiteit en verfrissing. Only Seven Left doet met hun debuut-cd (dus niet ep) It Was All A Dream ook een gooi naar deze wens. Zijn dromen bedrog of wordt het deze keer werkelijkheid?

Lekkere zaterdag
Het heeft even geduurd voordat we het album op de redactie kregen, maar dat maakt het er niet minder op. Openingstrack ‘The Moonlight Sky' is een lekkere warmmaker. Het nummer kan vergeleken worden met een voorprogramma wat voor een grotere naam zit: je wéét dat het beter wordt. Al wel is te merken dat we te maken hebben met een groep vol pit en creativiteit.
‘Wake Up Call': waar het pingeltje bij 'Catwalk Criminal' van Kane nog voor ergernis alom zorgde, is het hier op zo'n manier gebruikt dat het leuk en zelfs grappig is. Het is niet alleen een track waarin de titel van de cd voorbij komt, maar het is zeker een song die persoonlijk bij een van mijn albumfavorieten hoort. Het heeft namelijk alles: humor in zowel de muziek als de songtekst, mooie momenten van opbouw en een pittig refrein, wat resulteert in een goed totaalplaatje.
‘Saturday' is ook een lekkere track met pit. Al vanaf de eerste tien seconden is het al een vrolijkheid van jewelste. Na de lekker snelle intro met fijne drumlijn wordt er afgebouwd naar het eerste couplet, die weer een opbouw is voor het refrein. De track is lekker in elkaar gezet en klinkt ook nog eens fijn.

Sorry
Het duet ‘I Am Sorry' met Miss Montreal is, in tegenstelling tot de rest van het album, een ballad geworden. Het begint met een rustig deuntje op een piano, ondersteund door licht percussiewerk. Na de eerste refrein bouwt het nummer steeds meer op, totdat de (bas)gitaar en drummer het nummer heerlijk meeslepend maken. De bridge heeft zelfs nog enige strijkers in petto. Gedurende de tweede helft van de track hoor je echt wat zanger Bart van Dalen echt met zijn stem kan. Een klein tikkeltje rauw, maar toch fijn om naar te luisteren.

Maar dan zonder eyeliner...
Only Seven Left kun je goed vergelijken met bands waar we nu weinig meer van lijken te horen, zoals Good Charlotte en Blink 182. Tegenwoordig zou dat iets zijn in de trant van Fall Out Boy en misschien zelfs Green Day (maar dan minder commercieel).
Het is pittig, speels, jong en een beetje ruw. Van ballads (I Am Sorry) tot poprock (Worst Friend Award) en zelfs accenten van punk (My Side Of The Story), een goede basis is er. Er zit zeker meer in, zeker als de stem van de zanger zich meer heeft ontwikkeld. Dat er ontwikkeling in de band is zeker te merken sinds hun EP 'Forever Is A Lie', de twintig minuten durende eerste 'album'. Nieuwe zanger, strakker muziekspel, vooruitgang alom.

In het huidige, toch matige aanbod van Nederlandse muziekproducties is Only Seven Left een heerlijke frisse wind. Tien nummers waar je na een half uur een enkel ding zeker weet: de meeste dromen zijn bedrog, maar met It Was All A Dream krijg je iets waar je alleen maar van kan dromen.

Playlist

The Moonlight Sky
Lost And Found
Wake Up Call
I Am Sorry (ft. Miss Montreal)
Saturday
Silhouettes
My Side Of The Story
Sleeping Without You
Worst Friend Award
A Shoulder To Cry On