Nieuws
Verenigde Staten: resolutie Armeense genocide aangenomen
Een commissie van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden heeft gisteren een resolutie aangenomen waarin de Ottomaanse slachtpartijen onder Armeniërs in 1915 'genocide' worden genoemd. Dit gebeurde ondanks waarschuwingen van het Witte Huis en de regering in Ankara voor een verslechtering van de Amerikaans-Turkse betrekkingen.De commissie Buitenlandse Zaken van het Huis stemde met 27 stemmen voor en 21 tegen in met de symbolische resolutie. De tekst wordt nu naar het voltallige Huis gestuurd dat naar verwachting half november over de resolutie stemt. Ook in de Senaat is een soortgelijke tekst ingebracht.
President George Bush had eerder woensdag nog bij het Congres erop aangedrongen geen Armeense-genocideresolutie aan te nemen. De resolutie zou "grote schade'' toebrengen aan de relatie met Turkije, aldus de president.
Kort daarvoor deed minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice ook al een soortgelijke oproep. Volgens Rice zou de resolutie "zeer problematisch'' zijn voor de Amerikaanse banden met Turkije en het Midden-Oosten en "zeer destabiliserend werken voor onze inspanningen in Irak en Afghanistan''.
'Resolutie zeer problematisch'
South Park? Dat was toch alleen leuk in 1999?
Wat het nieuwsbericht betreft, nogal een late symbolische resolutie. foto
foto TURKIJE foto
En ja, echt knap van Turkije, Armeniërs uitmoorden, Cyprus binnenvallen, Griekenland jarenlang bezetten, super, echt.
Mr Pudey: Yes, but I think that with Government backing I could make it very silly.
Dat Bush bang is voor de resolutie heeft niks te maken met he feit dat hij bang is van Turkije ofzo. Turkije is gewoon strategisch van groot belang voor de Amerikanen.
Ik ga niet op je discussie want dat slaat gewoon nergens op... geef gewoon toe Turkije als land is gewoon machtig dan men denkt in de eu...
Als resolutie al een probleem wordt gezegdt door de Amerikanen zelf, dan is dat ook wel een probleem !!! Komende dagen zal men het merken... zogenaamd bondgenoot ? yeah right !!!
Turkije zal de komen jaren zich zelf alleen maar voort ontwikkelen de geduld is opgeraakt...
Dag Amerika !! loserssssssssssSsss
Ondanks alle goede bedoelingen van het Ottomaanse Rijk, bleef het aantal Armeense gebeurtenissen, de aanvallen op weerloze vrouwen en kinderen stijgen. Ook moesten de strijdkrachten op verschillende fronten tegelijk vechten. Door al deze gebeurtenissen ontstond de noodzaak om het gebied achter de fronten veilig stellen om te voorkomen dat plaatselijke opstanden zouden leiden tot massale collaboraties met de vijand.
Met deze doel op het oog werden op 24 april alle Armeense comités gesloten en 2345 bestuursleden gearresteerd onder beschuldiging van activiteiten tegen de staat. De datum 24 april, dat Armeniërs elk jaar als de dag van herinnering van de Armeense genocide hanteren, heeft dus met deze gebeurtenis te maken en niet met de deportaties. De sluiting van de comités, de arrestatie van de bestuursleden en sommige terroristen heeft de situatie niet verbeterd maar juist verslechterd. De Ottomaanse overheid heeft als laatste humane oplossing besloten om op 27 mei 1915 een deportatie - en vestigingswet uit te brengen dat inhield dat de Armeense bevolking en de personen die tegen de staat hadden gespioneerd van het oorlogsgebied te deporteren naar en vestigen in gebieden ver buiten het oorlogsgebied.
Degenen die gedwongen moesten verhuizen, werden binnen de grenzen van het rijk naar Ordu-Kastamonu, Malatya-Maras, Diyarbakir-Urfa-Adana en Syrië-Irak gestuurd. Het staat met officiële staatsdocumenten vast dat tot eind oktober 1916 totaal 702 900 mensen gedwongen moesten verhuizen. Volgens officiële data was het aantal Armeniërs 1.234.671. Dit getal is volgens de Armeense Patriarch 2.5 miljoen, volgens de Armeense delegatie tijdens het verdrag van Lausanne 2.2 miljoen, volgens het Franse gele boek 1.5 miljoen, Volgens de Britannica 1.5 miljoen en volgens Engelse data 1 miljoen. Gezien de data hierboven gegeven data en het feit dat ten hoogste 700.000 mensen gedwongen moesten verhuizen, kan het nooit waar zijn dat, zoals de Armeniërs het beweren, 2 tot 3 miljoen Armeniërs zijn gestorven.
"De Dashnaks en Hunchaks hebben hun eigen landgenoten geterroriseerd en de Moslims met hun diefstallen en onmenselijke daden in opstand gebracht, en alle pogingen tot hervormingen te komen lamgelegd; voor alles wat er in Anatolië is gebeurd ligt de verantwoordelijkheid bij de Armeense revolutionaire comités die deze misdaden hebben gepleegd.” (17)
De Britse Consul-Generaal in Adana, Doughty Wily, schreef in 1909:
"De Armeniërs trachtten een buitenlandse interventie te bewerkstelligen". (18)
De Russische Consul-generaal in Bitlis en Van, Generaal Mayewski, rapporteerde in 1912:
"In 1895 en 1896 hebben de Armeense revolutionaire comités onder de Armeniërs en de inheemse bevolking zoveel achterdocht geschapen, dat het onmogelijk is geworden om welke hervorming dan ook uit te voeren in deze gebieden. De Armeense priesters gaven geen aandacht aan godsdienst onderwijs, maar concentreerden zich in plaats daarvan op het verspreiden van teksten met hun nationalistische ideeën, die werden opgehangen aan de muren van kloosters, en in plaats van zich op hun godsdienstige taak te concentreren trachtten zij de Christenen tegen de Moslims op te zetten. De opstanden die in vele provincies van Turkije in 1895 en 1896 uitbraken, werden veroorzaakt noch door de grote armoede in de Armeense dorpen noch door aanvallen van Moslims. In feite waren deze dorpelingen veel rijker en welvarender dan hun buren. De Armeense opstanden hadden drie oorzaken:
1. Hun toenemende ervaring in politieke onderwerpen
2. Het verspreiden van ideeën over nationaliteit, vrijheid en onafhankelijkheid binnen de Armeense gemeenschap
3. Steun voor deze ideeën van westerse regeringen en aanmoediging daarvan door de inspanningen van Armeense priesters."(l9)
In een ander rapport van december 1912, schrijft Mayewski:
"De revolutionaire Dashnak beweging tracht een situatie te creëren waarin Moslims en Armeniërs elkaar aanvallen, om zo een Russische interventie mogelijk te maken."(20)
In 1876 schreef de Britse Ambassadeur in Istanbul dat de Armeense Patriarch tegen hem had gezegd:
"Als revolutie nodig is om de aandacht van Europa te trekken en interventie te realiseren, dan kan dat gemakkelijk gedaan worden." (13)
Op 28 maart 1894 schreef de Britse Ambassadeur in Istanbul, Curie, het volgende aan zijn Ministerie van Buitenlandse Zaken: "Het doel van van de Armeense revolutionairen is om onrust te zaaien om zo een reactie van de Osmanen uit te lokken op dit geweld en zo de vreemde mogendheden er toe te bewegen tussenbeide te komen."(14)
Op 28 januari 1895 rapporteerde de Britse Consul in Erzurum, Graves, aan de Britse Ambassadeur in Istanboel: "Het doel van de revolutionaire comités is het algemene ongenoegen aan te wakkeren en een gewelddadige reactie uit te lokken van de zijde van de Turkse regering en het Turkse volk, teneinde de aandacht te trekken van de vreemde mogendheden voor het zogenaamde lijden van het Armeense volk, en hen ertoe te brengen om de situatie te corrigeren."(15)
Op de vraag van Sydney Whitman, reporter van de New York Herald:
"Als er geen Armeense revolutionairen naar dit land gekomen waren, als zij de Armeense revolutie niet hadden aangewakkerd, zouden deze gevechten dan hebben plaats gehad?", antwoordde Graves: "Natuurlijk niet. Ik betwijfel of er dan ook zelfs maar één slachtoffer ander de Armeniërs zou zijn gevallen."(l6)
Voltaire:
"De grote Turk regeert vredig over twintig naties met verschillende godsdiensten. Turken hebben Christenen geleerd hoe gematigd te zijn in vrede en mild bij een overwinning".
Philip Marshall Brown:
"Ondanks de grote overwinning die zij hebben behaald, hebben de Turken heel genereus aan de volkeren in de overwonnen gebieden het recht op zelfbestuur gegeven overeenkomstig hun eigen regels en tradities".
Politis:
(Griekse Minister van Buitenlandse Zaken in de regering van Premier Venizelos)
"De rechten en de belangen van de Grieken in Turkije zouden niet beter beschermd kunnen worden door enige andere macht dan de Turken".
J.W. Arnold:
"Het is een onweerlegbaar historisch feit dat de Turkse legers nooit tussenbeide gekomen zijn in de religieuze en culturele aangelegenheden in de door hen veroverde gebieden".
De Duitse Generaal Bronsart:
"Tenzij zij ertoe worden gedwongen, zijn de Turken het meest tolerante volk ter wereld ten opzichte van mensen met een ander geloof."
Zelfs toen Napoleon Bonaparte een revolutie wilde ontketenen onder de Armeense Katholieken van Palestina en Syrië om steun te verwerven voor zijn invasie in 1798-1799, antwoordde zijn Ambassadeur in Istanboel, Generaal Sebastiani: "De Armeniërs zijn zo tevreden met hun leven dat dit onmogelijk is".
fotofoto
foto
foto
Walgelijk! foto
Tuurlijk, en de Joodse genocide heeft ook helemaal nooit plaatsgevonden! foto Allemaal verzinsels!!! foto
foto
voorbeeld
"rond 1914 gingen de armeniers de turken verraden met rusland waardoor de turken kwaad werden, de armeniers wilden de stuk grond van turkije dus probeerden ze de oorlogen tussen turkije en rusland.
turken verjaagden de armeniers, armeniers faalden met de plan dus kwamen zij met de laatste optie, dat was een leugen verhaal bedenken om turkije een slechte naam te geven en wordt gehaat." fotofoto
Zoals ze zo mooi zeggen bij die beleggingsfondsen: in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.
Turkije en Europa.... foto
|o-0
~~~`
Wat een gezeik om iets wat 100 jaar geleden is gebeurd... ieder volk heeft wel een genocide op zijn geweten. Common fact, met westerlingen voorop. Het gedoe om deze genocide vind ik al net zo belachelijk als dat Israel zich maar blijft beroepen op de holocaust en daarmee een soort 'carte blanche' krijgt voor alles wat de o zo begeerde god verboden heeft.
Ga eens terug naar de schoolbanken. foto
Algemeen Handelsblad
Amsterdam
25.05.1920 van Dinsdag
ARMENIE
De Armenisch-Turksche kwestie
Van een onzer medewerkers in den Balkan ontvingen wij den volgenden interessante brief, waarvan de inhoud een anderen kijk geeft op de Armenische kwestie dan de in West Europa gebruikelijke. Wij stellen in de objectiviteit van dezen medewerker het grootste vertrouwen. - Zijn betoogtrant bevat het bewijs dat hij dit verdient - en drukken daarom zijn correspondentie ongewijzigd en zonder commentaar af.
Evenals onder de regering van Sultan Abdulhamit komen uit Cilicie weer weerzinwekkende berichten over massaslachtingen van Armeniers, waardoor de zenuwen van de tamelijk afgestempte wereld weer opniew worden geschokt. Het valt mij in de verste verte niet in om slachtingen, door wie de ook worden gehouden, te rechtvaardigen en den weerzinwekkendsten van alle moorden, de godsdienstmoord, in bescherming te nemen. Maar elke waarheid heeft twee kanten, en wanneer de Armeensche perspropaganda het Armeensche bloodbad in Cilicie teger de Turken weet uit te buiten, in dezen zin, dat zij daardoor de volledige vernietiging van Turkije door de Entente bewerkt, dan meen ik dat het in het belang der waarheid is, om te onderzoeken of werkelijk alleen de beestachtigheid van de Turken aan deze massamorden schuldig is.
Ik geloof, dat ik enig recht heb om dit uit te maken, want ik had gelegenheid om Turkije gedurende den oorlog bij wijze van spreken, in neglige te zien en wel juist daar, waar de Armeensche en Turksche stammen in den meest verbitterden haat elkaar te lijf gaaan.
In de lente van het gedenkwaardige jaar 1918, toen ten gevolge van de Russische nederlaag, Turkije het offensief weer begon, en de vlag van den profeet zegevierend in vreemde landen woei, wat sinds den vrede van Küçük Kaynarca niet meer gebeurd was, bevond ik mij in het Armeeinsch-Russische grensgebied, en maakte een deel van den Turkschen opmarsch in het voornamelijk door Armenieers bewoonde gebied mee.
Een ieder die weet wat oorlogvoeren betekent, zal moeten toegeven, dat er geen betere gelegenheid is, om een land en volk te leren kennen, als juist in den oorlog, waar alle menselijke hartstochten met geweld tot uiting komen, en waar het laagje cultuur en veinzerij voor de ruwe, hoogere noodzakelijkheid van de oorlogsvoering verdwijnen. Als eenige Eoropeaan bevond ik mij toen ter tijd in de kritieke omgeving en ben misschien de eenige Europeesche getuige ervan geweest op welke wijze de gebeurtenissen gedurende den Turkschen opmarsch in Russisch-Armenie zich hebben toegedragen, en hoe deze beide volkeren tot elkander stonden.
Voordat ik mijn reis begon, was ik reeds Armenisch gezind. Ik had gedurende mijn oponthoud te Konstantinopel, in de jaren 1916/17, genoeg weerzienwekkende details over de Armeensche massamorden in Turksch-Armenie gehord en de Europeanen, die meer of minder goed over de gebeurtenissen in Armenie ingelicht waren, gaven dan Turken alleen de schuld en beschouwden de Armeniers als de onschuldige offers van den Turkschen goddiensthaat en van de dierlijke hartstochten van een barbaarsch volk.
Mijn verhouding tot de Turken was goed genoeg om hen ook over dit netelige punt, wat een Europeaan bijna niet te berde durft te brengen, te spreken. De houding der Turken moest mij in mijn overtuiging sterken, dat de Armeniers onschuldig waren en de Turken alle shuld hadden. Want met een eigenaardige bruuske afwijzing werd mij steeds door iedereen Turk, wien ik ver het pro en contra van de Armeensche quaestie om inlichtingen vroeg, geantwoord: "Ja alles is waar wat men over ons verteld. Wij hebben een millionen Armeniers afgemaakt; het was afschuwelijk bloodbad, maar wij waren in ons recht en wij zijn daarvoor alleen tegenover ons zelf verantwoording schuldig." Het gelukte mij niet nog verdere details, of de gronden van deze verschrikkelijke daden te, weten te komen. En ik kon alleen tot den slotsom komen ..... In de loogelaten hartstochten van den oorlog het goddienstfanatiesme tegenover de Cristenen zich liet gaan, waar het maar gelegenheid daartoe zag. En dat gebeurde in het hoogland van Armenie, waar de van de gehele wereld afgesneden. Armenieers aan den Turken overgeleverd waren.
In het voorjaar van 1918 kwam ik in Trabzon van waaruit -gelijk bekend is -de einige beganbare weg naar binnenland van Hoog-Armenie loopt.
Trabzon zelf was in 1915 getuige van een Armeensch bloedbad en drie jaar later wisten Grieken en Levantijnsche Europeanen mij nog in kleuren en geuren te vertellen van de onbeschrijfelijke gruwelscenes, die zich binnen de oer-oude muren van de Trabzon in 1915 afgespeeld hebben. Hoe op de straten van Trabzon het bloed der Armeniers vloeide! Hoe de Armeensche wijken in rook en vlammen opgingen en nog dagen en weken na het bloedbad de lijken van kinderen tegen den oer-ouden Konstantijnschen dijk en in de haven van Platana aanspoelden. Ik zag geruineerde streken en men vertelde mij, dat dit eens Armeensche wijken waren geweest. Men toonde mij Cristelijke kerken. Dit waren de kerken der Armeniers. Men rakelde de mesthoopen op en beenderen en vergane lijken kwamen te voorschijn. Dat zijn lijken van Armeniers, zeide
men mij.
Dit zijn zulke ontzettende gewaarwordingen, die men nooit vergeet en die bij iedereen maar een wensch doen opkomen: God behoede onsen een ieder voor deze barbaarscheid en voor den godsdiensthaat der Mohammeden!
Maar een prior der Franciskaner monniken, een envoudige oude prister, die ongetwijfeld aan de zijde van de Cristenen stond, schudde zijn hoofd, toen ik in verwenschingen tegen de Turken uitbrak. "Gij vergist u" zeide hij, "de Turken hebben niet alleen schuld. Ja voor iemand die uit Europa komt en die met Europesche begrijpen over Azie will oordeelen, die zal de misdaad van het uitroeien van dit volk verwenschen. Maar het is niet de geheele waarheid, die gij gezien en gehoord hebt. Gij moet deze dingen door een Aziatische bril bekijken en begrijpen, dat hier twee volken elkaar met eeuwenouden haat en verbittering te lijf gaan. Men heeft hier twee mentaliteiten, de Turksche en de Armeeensche en beide mentaliteiten zeggen, dat een van hen te gronde gaan. Ja, in 1915 waren het Armeniers, die te gronde zijn gegaan.Alles werd tegen hen in werking gesteld, en zij moesten de nederlaag lijden. Maar zijt gij er wel van overtuigd, dat de Armeniers in dezelfde omstandigheden niet hetzelfde zouden hebben gedaan of deden? Ik heb mijn rapporten van missies, uitgezonden door mijn orde in Beyazıt, Van, Erzurum, Erzincan; uit de rapporten weet ik, dat in 1915 toen de oorlog met Rusland begon, het de Armeniers waren, die achter het Turkse leger de revolutie aanwakkarden en de Turksche dorpen en nederzettingen ontvolkten en met den grond gelijk maakten. De verdere gebeurtenissen, die daarna in Turkije voorvielen, waren alleen de gevolgen van deze eerste vijandelijke houding der Armeniers. Ik geef toe, dat er verschrikkelijke dingen gebeurd zijn; er is zooveel bloed gevloid als nog nooit te voeren. Maar onschuldig waren de Armeniers aan het ontstaan van het bloedbad niet. En wanneer de Turken dan verder gegaan zijn dan nodig was, dan ligt daarvan de schuld niet alleen bij de Turken, maar bij de mentaliteit van Azie, waar de volkenhaat dieper gaat dan bij de Europesche volken en waar de oorlog beesachtige vormen aanneemt."
"Zie b.v. naar Trabzon. Gij hebt de platgebrande Armeensche wijken gezien, maar hebt hij ook de platgebrande Turksche wijken aanschouwd? Hebt gij op de nog frissche graven van de Turksche bevolking gelet? Neen! Ziet toen de Armeniers zich in de zelfde positie bevonden als de Turken, toen zij zegevierend voortrukten onder de bescherming van het Russische leger, toen herhaalde zich het schouwspel van het jaar 1915, maar toen moesten de Turken het ongelden. Waar de Armeniers een Turk vonden, daar werd hij onbarmhartig neergehouwen, waar zij een Turksche moskee zagen werd deze geplunderd en in brand gestoken. Turksche wijken gingen even goed in rook en vlammen op als Armeensche wijken. Gij gaat thans het land in en gij zult de sporen van den oorlog kunnen volgen: Bayburt, Erzincan, Erzurum en Kars. Gij zult nog rookende puinhoopen zien; gij zult nog bloed en lijken ruiken, maar dat waren echter Turkse lijken."
De Franciscaner pater heeft slechts de waarheid gezegd. Maandenlang ging ik dwaars door Armenie en Kurdistan en ik vond bevestigd, wat hij mij verteld had. Na den terugtocht van het Russische leger, die op de Russische vreede volgde, namen de troepen van het z.g. Armeensche leger, de militaire operaties in de bezette Turkse gebieden over. Gedurende de Russische bezetting beschermden de Russen het leven en eigendommvan de Turken. Wat na dan terugtocht van de Russen gebeurd is, is hartverscheurend. De kleine Turksche nederzettingen werden door de benden van generaals Adronits en Murat tot den laatsten man afgemaakt, kerken tot den laatsten steen vernield.
Toen waren de Armeensche verwactingen nog hoog gespannen. Hun plannen reikten ver, omspanden het geheele Turksche rijk. En zij hoopten dat zij met den erfvijand zouden kunnen afrekenen tot den laatsten man, de laatste vrouw, het laatste kind. Ik heb in Erzincan ruines gezien, waar honderden lijken van gewurgde Turken lagen tusschen de puinhoopen. Ik heb licht laten schijnen in putten, die vol lijken waren. Ik heb met eigen ogen gezien, dat graven open gemakt werden, waarin mannen-en vrouwenlijken overelkaar lagen, bij honderden. Wie hadden dit gedaan? Die overwinnende Armeniers.
Deze tooneelen vergezelden mij op den verren, langen weg door Opper-Armenie, Kurdistan tot in Russisch-Armenie. En is het een wonder, dat de Turken, toen zij weer overwinnaars waren, wraak namen, kwaad met kwaad vergolden? Ik moet erkennen dat tijdens den Turkschen opmarsch naar Russisch- Armenie het moorden voortgezet werd door de Turken. Aan den anderen kant van de grens van de Sarıkamış werden de Armeensche vestigingen, die daar tamelijk gezaaid zijn, ontvolkt met vuur en ijzer. De meest verbitterde volkshaat woedde tegen de vroegere overwinnaars, thans overwonnenen , in den beestachtigen vorm, een wild land van Azie eigen. Onze Europeesche hersens begrijpen deze onverbiddelijke haat niet, die volkeren tegen volkeren opzweept tot de ergste gruweldaden. Maar wij mogen niet vergeten, dat Opper-Armenie een land is, waarvan de beschaving vergeleken kan worden met de oer-cultuur der Europeesche volkeren. De volkeren daar zijn geen naties, doch horden. En zoals in den oertoestand der volkeren een ontmoeting van twee hordende vernitiging beteekende van een dezer twee, zoo is men in de bergen om den Grooten Ararat heden ten dage nog niet bedacht op samenleven, doch op vernietiging. In de kale bergen van Opper-Armenie bestaat er geen compromis, alleen strijd op leven en dood. De overwinnaar leeft, de overwonnene kan alleen sterven.
Tijdens mijn verblijf in Alexandropol(Gümrü) gebeurde het volgende, dat een goed licht werpt op de mentaliteit van de menschen aldaar. Uit de richting van de bergengroep Alagöz hoorde men op een dag kanongedonder. De Armenische bevolking, die achter het Turksche front in angst en beven leefde, legden dit kanongedonder zoo uit, dat de Engelschen oprukten tegen de Turken. En zij leefden in de overtuiging, dat de Turken binnen enkele uren verslagen zouden zijn. Onmiddelijk ontstond achter het Turksche front een opstand, en de zwakke Turksche posten in de Armenische dorpen werden op de geraffineerde manier dood gemarteld. Maar de Engelsen kwamen niet. Een detachement van Kafkas- Armeniers had getracht door het dunne Turksche front te breken. Vandaar het kanongedonder. En toen het gevecht een paar uur later voorbij was, kwaam de wraak. De dorpen, waarin Turksche soldaten vermoord waren werden vernietigd. Kan men zeggen, dat de Armeniers geen schuld hadden?
In Alexandropol zelf, in een zuiver Armeensche stad, waar, niettegenstaande de Turksche bezetting, de Armeniers rustig hun werk deden , kwam ik veel in aanraking met toonaangevende Armeniers. Zij leefden voortdurend onder een verschrikkelijke angst, dat op een dag door een onbedachtzame handeling van Armeensche benden de Turken wraak zouden nemen en dat zij dan het eerst er aan zouden moeten gelooven. Een gedellte van Armeensche volk, het beste deel- was voor een vreedzame overenstemmming met de Turken. Men was nu eenmaal gedwongen samen te leven. En dan zou toch alleen verdraagzaamheid een eind kunnen maken aan het moorden. Mat het grootste gedeelte en de benden, de zoogenaamde militairen wilden van vreede niets weten. Hun leuze was : "Zij of wij, een moet te gronde gaan."
De mannen, die verdraagzaamheid en verzoeninig predikten, werden verwenscht door het gros van het Armeensche volk. Men zei mij openlijk in Armeensche kringen: "Nu zijn de Turken baas. Maar spoedig zullen wij weer heer en meester zijn en dan zullen we geen enkelen Turk, die in onze handen komt in leven laten. Tusschen ons is geen overeenstemming mogelijk. Wij hebben een rekening eeuwen oud te vereffenen. Onze strijd is zoo oud als ons volk. Deze strijd begon op den dag, waarop de Turken in ons land kwamen en zal tot den dag duren, waarop wij op zij te gronde gaan. Een verzoening willen wij niet. Vervloekt zijn zij , die vriendschap sluiten met de Turken. "
Zoo was de stemming in een tijd, waarin de Armenen geen hoop hadden ooit van de Turken bevrijd te worden. Het zag er naar uit, alsof de overwinnende halve maan geheel Russisch- Armenie tot zich zou trekken.
Hiernaar kan men beoordelen, wat er gebeurd is, toen de Turken moesten terugtrekken en de Turksche vestiginggen weer in handen van de Armeniers vielen.
Een vergelijk is alleen mogelijk tusschen beschaafde volkeren. Bij de volkeren van het wildste Azie bestaat alleen haat en vernietiging. "De Turken zijn schuldig. Zij hebben gemoord." Zijn echter de Armeniers minder schuldig, die ook hebben gemoord, zoodra daartoe de macht bezeten?
Azie kan men alleen beoordeelen met Aziatische ogen.
Ik geloof niet in 20.000 goden. Zo'n klein verschil maar zoveel discussie.
Overigens zijn er meer bewijzen dat er een Armeense genocide is geweest dan er zijn dat er Japanse troostmeisjes hebben bestaan.
Ja, Turkije, de waarheid komt aan het licht.... foto
Zie ook het verhaal van Tavukbogu voor de andere kant van het verhaal: de waarheid heeft altijd twee zijden.
En wie zegt dat deze "Grieksche priester" geen Turkse agent in klerikale vermomming was.
Alsof men toen niet aan media-beinvloeding deed.
De Armenen hebben geen 100.000en Turken uitgeroeid. Zelfs al hebben een minderheid onder hen gesympathiseerd met het Russische Tsarenleger. Alsof dat een capital punishment en een genocide kan rechtvaardigen.
Sorry, hoor, maar de dagboeken van de Duitsche bondgenoten der Ottomaanen en Jonge Turksche Milities liegen er niet om. Niet zozeer de sultan en de moslims waren aan de genocide schuldig, maar de Jonge Turken, de latere oprichters van militair-nationalistisch en streng-seculier Turkije, dat in 1974 ook Cyprus in zijn autonomie schond en bezet houdt.
Als al battle-hardened Pruisische officieren aan de Armeense genocide, en de genocide op de Assyrische (Suryoye) Christenen in de Levant (door de Turken), en de genocide op de Grieken van Anatolië, trauma's en psychische stoornissen overhielden die in Berlijn 1925 nog besproken werden, dan zegt dat heel wat over de gruwelijkheid van deze Genocide.
De Armeense holocaust heeft bestaan. En is totaal bewezen. Net zoals de Shoah bewezen is.
Je mag over cijfers speculeren, maar het blijft een geplande genocide. Ook al was bij de Shoah Göring en Goebbels niet betrokken, en bij de Armeense genocide de sultan niet onmiddelijk, de SS en de Jonge Turken wel. En die planden het ook. Met toelating van bovenaf.
Dit heeft niks met respect voor Armenen te maken maar met goedkoop scoren bij "dat gedeelte in Irak" en tegelijkertijd Turkije even op z'n plek zetten.
Hetzelfde geldt voor de Grieken, die kwamen met hun legers in de 1ste WO tot in Ankara. Veel Grieken uit TR steunden deze opmars van de Griekse legers. Nadat de Griekse legers in de Egeïsche zee gedumpt waren begonnen de Turken uit West-Turkije met een scheef oog naar de Grieken kijken. Hierna is er ook een bevolkingsuitwisseling geweest waarbij zo'n 1,5 miljoen Christenen naar Griekenland werden verplaatst. Ook trouwens Turkse Christenen. Karamanlis van Griekenland is zo'n Turkse Christen.
Gespeculeer over of de Armenen dat ook met de Turken zouden hebben gedaan in geval van overwinning is daarom historisch overbodig.
Het gaat erom wat er gebeurd IS, niet wat zou hebben kunnen gebeuren. De Armenen werden uitgeroeid, niet de Turken.
Er is geen argument voor genocide.
Er waren ook heel veel Joden tegen Duitsers in de jaren '30. Niet voor niets werd te Parijs Von Rathenau door een joodse student vermoord. Wat wederom tot de Rijkskristalnacht leidde. En de Joodse pers riep in 1933 al op tot boycot van Duitsland, wat Amerikaanse bedrijven dus ook deden. En er waren joodse aanslagen op Duitsers in Zuid-Amerika.
Maar dat kun je niet als rechtvaardiging aanvoeren voor de Shoah en de massamoord op de joden tijdens WO2. Niet die terroristen uit Zuid-Amerika werden toen vermoord, maar onschuldige rabbijnen, opa's, kleinkinderen, babies en moeders, uit Krakau, uit Amsterdam. Eenvoudige sinaasappelverkopers die vaak beter Duits spraken en tijdens WO 1 meer pro-Duitsch waren geweest dan menig Nederlanders.
1.000.000 doden in Irak dankzij de VS... dat is toch genocide?
Dus het is zeker "toeval" dat de Armenen door Koerdische milities en Jong-Turken werden uitgeroeid op de weg naar Syrië. Net zoals de Joden "toevallig" op weg naar Moskou om het leven kwamen door de haat van Oost-Duitsers en Wit-Russische concentratiekampwachters? "Toevallig". Jaja.
Ik snap niet dat fok dit soort Holocaust denial toelaat.
Natuurlijk is het indirect het gevolg van de oorlog. Maar de uitroeiing van royalistische Servische chetniks door de communisten van Tito in Joegoslavië waren ook niet aan de Duitsers an sich te verwijten.
En zeker geen genocide gepleegd door Duitsland.
http://en.wikipedia.org/wiki/Istanbul_Pogrom
De meeste doden van de Shoah zijn ook niet met naam en toenaam bekend. Denk ook aan de vele Joodse mannen die als "communistische commissarissen" door Einsatzgroepen in de Oekraïne, Letland en Wit-Rusland werden neergemitrailleerd.
Of de velen die in ghetto's aan de hongerdood stierven, zoals ook vele Armenen.
En dat Turkije, als zo'n beetje de enige ter wereld, die genocide nog ontkent is inderdaad weerzinwekkend.
Dezelfde groepering die later de Turkse Republiek zou gaan stichten.
En de Turken ontkennen deze Armeense Genocide. (En de Pontisch-Griekse Genocie, en de Assyrische Genocide, en de Constantinopel-Pogroms.)
Enver Pasha was een Turk. Geen Arabier, geen échte moslim, maar een pan-Turk.
De Arabische moslims in Syrië boden juist onderdak en schuilplaatsen aan de Assyrische christenen en ook aan de Armeense geestelijken. Men had daar meer compassie dan de nationalistisch-liberaal-seculiere Jonge Turken.
Geen ontkenning meer.
Dan kunnen Armenië en Turkije zich verzoenen. En Turkije met de rest van de wereld.
Stel je nu voor dat de Duitsers ook nog altijd zouden beweren dat het de schuld van "de Joden" was en dat de Joden allemaal overleefd hebben maar naar Moskou en Siberië zijn "gevlucht" etc. En dat de Duitse tv nog zou melden dat eigenlijk de Joden over de kling zouden moeten hebben worden gejaagd.
Zouden wij dan zo beschaafd en respectvol met onze oosterburen in de Bondsrepubliek blíjven omgaan? Nee. Dan zouden wij ook zo'n resolutie opstellen.
Ik ken veel Turken en respecteer ze. Turkije is nu Turks, en niet langer Armeens of Grieks. Maar culturele minderheden hebben recht op bescherming en genociden moeten worden erkend. Anders gebeuren ze opnieuw in de toekomst.
Liever demonisering en taboeisering dan ontkenning en herhaling ervan.
Begrijp sommige Nederlanders echt niet he alls er gelijk iets met Turken komt of een andere ras. gelijk zwart aan het maaken terwijl ze gelijk hebben.
Maar ya zo zie je maar hoe sommige mensen achterlijk zijn. (niet voor iedereen bedoelt )
Deze werden nog in 1955 door Turks extremisme vernield, waarbij vele leden van de Griekse en Bulgaarse minderheid vermoord werden...
foto
In Berlijn en Regensburg werden ook alle synagogen in de jaren '60 weer opgebouwd.
America is the big terorist foto
Datzelfde geldt voor de Duitsers. De meeste Duitsers en zelfs Duitse soldaten en vrijwillige (ook Nederlandse) Waffen-SS-strijders waren geen felle antisemieten, en hebben geen joden vermoord (dat deed maar een kleine kliek, van de Allgemeine SS, niet van de Waffen-SS). Zij waren overtuigd voor de bevrijding van Europa tegen het communisme te strijden. Vaak wisten zij ook niets van de gruweldaden in de kampen, of alleen van geruchten.
In het Ottomaanse Rijk kun je hen die in Egypte vochten ook de Armeense genocide niet kwalijk nemen. En zeker de Arabische Ottomanen daar niet. Maar de Armeense Genocide was veel publieker bekend en in alle openheid voltrokken (massa-executies, woestijnverdrijvingen), terwijl de massamoord op de Joden in strikt geheime kampen gebeurde en onder het mom van werkkampen. En in vele West-Europese landen werden de joden weliswaar verzameld, maar vaak heel ordelijk, zonder schieterij en met personentreinen naar transitiekampen vervoerd. Maar de Armenen werden lopend opgedreven door Anatolië en soms langs de weg afgeschoten.
Dat gebeurde in Duitsland pas na februari 1945 op de doodsmarsen.
foto
De Turken zouden je ten dode opjagen. Net zo fanatiek als in Rusland onder Duitse bezetting de lokale Russische bevolking tegen joodse handelaren en immigranten tekeer ging. Zelfs Wehrmachtssoldaten schreven daarover in WO2 vol verschrikking aan hun Duitse families in de Ruhr en Berlijn. Net als de Pruisischen officieren in WO 1 over Turks anti-Armeens extremisme en moordpartijen.
En dat gebeurde alleen maar omdat in WO 1 enkele Armenen leiding hadden in de Russische legers tegen Turkije (Ottomaanse Rijk). En omdat voor WO 2 vele joden in de Opperste Sovjet en geheime communistische politiediensten actief waren. Daarom werden ook zovele Wit-Russen actief in Duitse dienst, terwijl ze toch niet altijd als volwaardig behandeld werden. (Hier een Wit-Russisch pro-Duits bioscoopjournaal.)
Dat zal die klote turken leren.
Schijnheiligen !!
Nu amerika het zegt is het ineens wel menens.
Die turken moeten bloeden voor hun wandaden jegens de mensheid.
Nederland moet het ook en al die anderen.
Dat is recht.
Maar ja, dat hebben ze niet zo hoog in het vaandel staan in turkije.
Ze hebben helemaal geen vaandels.
Turkije heeft weinig bondgenoten. Alleen Israël ondersteunt hen nu nog. En de VS dus ook. Israël is ook tegen deze erkenning van de Armeense Genocide, omdat dit ten koste van de joodse Holocaust zou gaan en ten koste van Israël dus.
Overigens zijn zelfs vele Turken anti-Israëlisch. Dus zit je daar weer mee. Vooral de opkomende islamisten moeten van Israël niets hebben.
En met Duitsland is men ook allang niet meer vriendjes zoals van 1900 tot 1970.
Turkije heeft weinig bondgenoten. Alleen Israël ondersteunt hen nu nog. En de VS dus ook. Israël is ook tegen deze erkenning van de Armeense Genocide, omdat dit ten koste van de joodse Holocaust zou gaan en ten koste van Israël dus.
Overigens zijn zelfs vele Turken anti-Israëlisch. Dus zit je daar weer mee. Vooral de opkomende islamisten moeten van Israël niets hebben.
En met Duitsland is men ook allang niet meer vriendjes zoals van 1900 tot 1970.
In a sky of a million stars
In a sky of a million stars
Ik ben niet pro-Bush of pro-Irakoorlog. Maar anders was Turkije wel binnengevallen.
Ik postte mijn plaatje alleen maar om te illustreren dat ik het eens ben met het Congres. Bush was juist tégen erkenning.
Wat ook krom is is dat er wetten worden gemaakt die de geschiedenis dienen vast te leggen. Ik dacht dat dat het gebied van historici was.
Ik vraag me af of er ook maar enig nut aan deze resolutie zit; vooralsnog lijkt het voornamelijk om te stangen, en dat aan de grenzen van het instabiele Irak. Maar diplomatie is niet Amerika's sterkste kant.
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Evenzogoed, daar hebben we wetenschappers voor om uit te vinden. Dat politici mogen bepalen wat er wel en niet gebeurd is is gewoonweg lomp.
Er is nu in tegenstelling tot Duitsland bijna geen oorspronkelijke daders meer over die daarvoor ter verantwoording kunnen worden geroepen (mits er Uberhaupt nog getuigen en overlevenden zijn om dit te doen).
Dat maakt deze issue er niet makkelijker op, gezien de sterk nationalistische trekjes van deze merkwaardige staat die balanceert tussen het Westen en het Oosten. foto
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op een gegeven moment moet je gewoon roepen: of het nou gebeurd is of niet, iedereen uit die tijd is dood. We moeten het achter ons laten om verder te kunnen. Ook de Armenen moeten kunnen zeggen 'mijn opa (of zijn opa, whatever) is vermoord, dat is kut, onze gemeenschap ondervindt daar nog schade van, maar we moeten verder; opbouwen en vooruitkijken'. Alle Turken die nu leven hebben -in ieder geval- geen schuld aan een eventuele genocide.
Europa hebben we geen eens nodig, meerderheid Turken zijn tegen, snap niet wrm ze europa in willen!! Gewoon met Arabische landen goeie contacten hebben en 1 front hebben tegen de wereld!!
Olie afsluiten aan Westerse landen en kijken of ze nog wijs doen!! foto
Maar serieus.. als Turkije zo'n sterk en goed land is, wat in sommige reacties wordt beweert, waarom maken ze zich dan zo druk om wat Amerika vindt. Het is ook maar een land, ze hebben veel macht, maar door dit soort vraag van erkenning voelen ze zich alleen maar machtiger.
turkije moedigt stompizzing rechts nationalisme juist aan omdat men alles beter vindt dan de islam, echter je kan beter een relaxte moslim als buurman hebben dan een extremistische turks nationalist.
Als je niet zelf had gezegd dat je Chinees was zou ik gedacht hebben dat je een Turks nationalist was. Je felheid en 't gebruik van ongefundeerde bronnen siert je niet en zorgt er ook gelijk voor dat mensen je standpunt niet serieus nemen. Werk eraan, jongen.
Chuck Norris is always in control
Elk van de volgende handelingen met als opzet het vernietigen, geheel dan wel gedeeltelijk, van een nationale, etnische, raciale of religieuze groepering als zodanig: 'Het vermoorden van leden van de groep; Het toebrengen van ernstig lichamelijk of geestelijk letsel aan leden van de groep; Het welbewust aan de groep opleggen van levensomstandigheden, die bedoeld zijn om de groep geheel dan wel gedeeltelijk fysiek te vernietigen; Het opleggen van maatregelen om geboortes binnen de groep te verhinderen; En het met dwang overbrengen van kinderen uit de groep naar een andere groep
Wanneer het aan enkele van de bovenstaande handelingen voldoet is het genocide.
Er is een specifieke groep bewust gekozen. Zij werden bewust verplicht te verhuizen als gevolg van een Etnische schoonmaak in het gebied door de Turkse overheid. Zij moesten in erbarmelijke omstandigheden de deportatie route zelf afleggen. Terwijl velen stierven werd er niets gedaan om de catastrofe te verlichten. Bovendien werden ze uitgemoord door "locale milities" en deed de Turkse overheid niets om dit moorden te stoppen.
Of de "locale milities" handelden in opdracht van de Turkse overheid is een tweede, en doet niet eens echt ter zake.
Het was wel degelijk een genocide. Ik kan echt niet bevatten waarom mensen die Turkije een warm hart toedragen ook meteen blind moeten zijn voor de zwarte bladzijden in de geschiedenis van het land. Ze zouden moeten leren en wijzer worden van het verleden. NIET het verleden ontkennen.
Over 100 jaar gaan de koerden (de PKK aanhang, bedoel dus niet alle) beginnen over genocide. En dan krijg je weer het zelfde verhaal net als nu.
Of het nu over Griekenland kwestie, Cyprus, Armenie, PKK(Koerden) of weet ik wat nog meer gaat. Zal 90% van de Nederlanders NIET de kant kiezen van Turkije, of ze er iets over weten of niet.
Net zoals ze PKK nog steeds gelijk geven, terwijl bijna de hele wereld het als een terroristische organisatie ziet.
Dus dat zegt al heel veel over de objectieviteit van de meesten hier. Is gewoon zielig!
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken