7: Meest lieve games
In de serie De zeven... kiezen zeven FOK!games-redacteuren de game die volgens hen het best bij het onderwerp van deze week past. Deze week zijn het de meest lieve games. Weg met het sadisme en geweld van Manhunt en geen dood en verderf meer. Tuut-Chips, Pheno, WesleyB, KoosyNL, Koei, Rubberduck94 en D-vide beschrijven hun liefste game.
Accessoire: Nintendogs
Platform: DS
Verschenen in: 2005
Redacteur: Tuut-Chip
Puppys zijn schattig, en daar speelt Nintendo op in met Nintendogs. De schattige puppysimulator is al drie jaar lang een fenomeen, en is een inspiratie geweest voor vele ripoffs, maar het idee is ook geleend door developers die er hun eigen ding mee deden, zoals bij Kinectimals.
De game begint goed: je komt bij een kennel waar je, nadat je met het touchscreen op de deur hebt geklopt, meteen je eerste pluizige puppy mag uitzoeken. Nadat je een hondje gekozen hebt, krijg je hem mee naar huis en kun je met hem (of haar) aan de slag. Je begint met het aaien van je hondje tot je touchscreen ruw en je hand lam is, en gefeliciteerd! Je hondje is nu aan je gewend en je kunt beginnen met het bedenken van een naam. Je vertelt je pup zijn nieuwe naam, en dan kun je pas echt met Maxwell, Toby, Killer of Snoop Dogg aan de slag.
De mogelijkheden zijn eindeloos: je kunt wandelen met je hondje waarbij je onderweg allerlei pakjes met nieuwe speeltjes vindt. Je kunt spelen met stokken, wekkers, rubberen botten, radiografisch bestuurbare autos en andere honden. Je kunt met je hondje meedoen aan gehoorzaamheidswedstrijden, frisbeewedstrijden of behendigheidsparcoursen, en je kunt je hondje aaien, knuffelen en poetsen tot hij erbij neervalt.
Nintendogs is erg vergeeflijk: je kunt je hondje voeren, maar hij gaat niet dood als je dat niet doet. In het ergste geval loopt hij weg en komt hij drie dagen later met de staart tussen de benen en een cadeautje in de bek terug. In de tussentijd kun jij je vermaken met een van je andere drie hondjes.
Nintendogs was de schattigste game op de Nintendo DS, en de nieuwe versie gaat daar met het toevoegen van kittens weer dik overheen.
Accessoire: Animal Crossing
Platform: Gamecube
Verschenen in: 2001
Redacteur: Pheno
Ik herinner het me nog als de dag van gisteren: mijn personage kwam aan op het station van het zelfbenoemde dorpje. Tom Nook, de huisjesmelker, regelde een wurgcontract voor me en voor ik het wist was ik de eigenaar van een eigen huisje, maar dan wel met hypotheek waar je u tegen zei. Gelukkig waren de avonturen in het spel een stuk liever dan die sluwe wasbeer en zijn winkel.
Om de schuld af te betalen is het de bedoeling in het spel om spulletjes te verkopen. Je kunt gaan vissen, schelpen verzamelen, fruitbomen planten en opdrachten van dorpsbewoners uitvoeren. Voor dat laatste krijg je dan een cadeau, bijvoorbeeld een stoel, dat je zelf kan houden, of als je het spuuglelijk vindt, kan verkopen. Bijna alles kun je verkopen bij Tom Nook, die je bells, de munteenheid in het spel, geeft. Je mag zelf bepalen wanneer je een deel van je hypotheek aflost, dus met het verdiende geld kun je ook je huis inrichten met allerlei items.
Er is geen doel in het spel, maar het socializen met de dorpsbewoners, het netjes bijhouden van het dorp en de verzameldrang is al genoeg om je uren bezig te houden. In het spel is het net zo laat als op het platform, dus je zult veelal in de avond het dorpje bezoeken. Het is ook seizoensgebonden, dus in de winter ligt alles onder een dik pak sneeuw en kun je een sneeuwpop maken. Bepaalde feestdagen zijn ook te vieren, dus eieren zoeken met Pasen, de gezellige kerstdagen, 1 april en natuurlijk Japans eigen feestje: Hanami, wanneer de kersenbomen volop in bloei staan. Een schattig spel, voor jong en oud.
Game: Pokémon
Platform: Nintendo-hardware
Verschenen in: 1996
Redacteur: WesleyB
Pikachu is jarenlang het boegbeeld van het Pokémon-schip geweest. Dat kleine schattige muisje, met rode wangetjes en zwart-witte kraaloogjes. Je zou hem willen beetpakken bij zijn bolle koontjes en ze fijnknijpen tot ze blauw zijn. Maar dat is niet bevorderlijk voor de gemiddelde Pokémon, dus zijn er nog meer schattige beestjes bedacht.
Ben je echter verzot op blauw, dan staat Spheal voor je klaar. Met zijn ronde lichaam en blauwe huid, inclusief van die kleine, halfronde oortjes en evenzo schattige kraaloogjes als Pikachu, vormt hij een beeldig alternatief. Houd je meer van roze, dan is Jigglypuff ongetwijfeld de beste keuze. Rond, roze, houdt van slaapliedjes en kijkt altijd met van die waterige oogjes. Ongekend schattig.
Als grijs je lievelingskleur is, gun je blik het aanzicht dan van Phanpy. Hoewel hij waarschijnlijk een zanderige huid heeft, ziet hij er aaibaar uit. Zijn slurfje heeft een schattige rood plekje dat terugkomt op zijn hangende flapoortjes. Growlithe is voor degenen met een hond: hij doet te breed voor zijn lengte, heeft een fluffig buikje en een cool kapsel. Eigenlijk zou iedereens hond er zo uit moeten zien. Mocht je nou te jong zijn en ken je deze Pokémon niet, ga dan maar die oude Poké-games spelen. Want Black hebben White hebben er eigenlijk maar één. En dat is Lilipup. Kijk nou eens naar hem, op het onderstaande screenshot. Kun je dat doen zonder "aahw" te denken?
Accessoire: LittleBigPlanet
Platform: PlayStation 3
Verschenen in: 2008
Redacteur: KoosyNL
Lieve games: er zijn er genoeg! Maar wat maakt een game lief? Zijn het de personages? De gameplay of de algehele sfeer in een game? Ik zeg alle drie! Er is één game die dit allemaal heeft, en dat is natuurlijk LittleBigPlanet.
In 2008 verscheen LittleBigPlanet op de PlayStation 3 en was een groot succes. Maar wat maakte de game zo populair? Was het de zeer goed uitgewerkte level-editor? Of de mogelijkheid eigen levels te delen met vrienden? Nee, het was Sackboy, het hoofdpersonage van de game. Hij maakt in één klap van grote hardcore-gamers, zacht gekookte eitjes die smolten bij de gedachte om ooit een echte knuffel van Sackboy te kunnen kopen. De naakte Sackboy was al lief, maar je had ook nog eens de mogelijkheid om hem in veel verschillende, nog schattigere pakjes te stoppen.
De rest van de game was ook enorm lief aangekleed. Stephen Fry met zijn zachte zwoele stem als verteller en de humoristische kleurrijke platform-levels met unieke en onvergetelijke karakters, heeft ervoor gezorgd dat LittleBigPlanet één, en misschien wel dé, liefste game ooit is geworden.
Game: Viva Pinata
Platform: Xbox 360
Verschenen in: 2006
Redacteur: Koei
Met een felgekleurde piñata gevuld met snoep wordt elk feestje geweldig! Maar natuurlijk komen deze piñata's ook ergens vandaan en Viva Piñata leert je over de bloemetjes en de bijtjes en de kringloop van het leven. In het spel kun je een eigen tuintje maken, waarmee je piñata's kunt lokken. De simpele wormachtige piñata's komen vanzelf al aankronkelen, maar andere piñata's moet je lokken door bijvoorbeeld bepaalde dingen in je tuin te plaatsen, of al een ander soort piñata te hebben. Heb je twee piñata's van hetzelfde soort verzameld dan kun je daarmee fokken door een parcour te lopen binnen een bepaalde tijd. Doe je het goed dan verdien je een ei waar een jonge piñata uit kan groeien. Veel piñata's laten groeien is belangrijk, want de wormachtige piñata vormt bijvoorbeeld het voedsel voor een vogelpiñata en dan zijn er ook nog de zure piñata's die alleen maar komen vechten en je piñata's kapotmaken zodat er enkel nog wat snoepjes resteren. In de basis is Viva Piñata echter een vrolijk en kleurrijk spel waar veel meer diepte in zit dan je in eerste instantie zou verwachten en wat het spel ook voor mensen zonder groene vingers de moeite waard maakt!
Accessoire: Harvest Moon: A Wonderful Life
Platform: Gamecube
Verschenen in: 2004
Redacteur: Rubberduck94
Velen spelen videogames ter ontspanning. Dit eindigt in sommige gevallen echter in gevloek en het bijna breken van de controller. Demon/Dark Souls-fans zullen dat gevoel vast wel herkennen. Als er één game is op de wereld die je dat gevoel absoluut niet geeft, dan is het wel Harvest Moon: A Wonderful Life
Ondanks de wat verouderde graphics zien de poppetjes er nog steeds schattig uit. Een groot hoofd en een klein lijfje doen het altijd goed. Het gehele spel draait om het verzorgen van jouw boerderij. Dus je staat om 6.00 uur op, laat de koeien naar buiten, borstelt ze, knuffelt ze en melkt ze. Daarna verzamel je de eieren bij de kippen en geef je je plantjes water. 's Middags ren je te voet of te paard een rondje door de buurt. Maak je een praatje met de buren, want als je goede vriendjes bent krijg je giften (yay!). Je verleidt je aankomende bruid met mooie bloemen, gaat nog wat vissen of wat archeologische opgravingen verrichten. De dag sluit je af met een knuffel voor je vee terwijl je ze weer naar binnen haalt. En de volgende dag doe je het opnieuw.
Deze game speel je thuis en lui achterover hangend in je stoel. Je kunt niet dood gaan, geen game-over scherm, geen tijdsdruk en vooral geen geweld. De enige vorm van sadisme die deze game kent is het niet eten geven van je vee. Daarmee is Harvest Moon de ultieme lieve game. Perfect om nog een uurtje te spelen voordat je gaat slapen. Heerlijke nachtrust gegarandeerd!
Game: Majin and the Forsaken Kingdom
Platform: PS3/Xbox 360
Verschenen in: 2010
Redacteur: D-vide
Dit spel is over het algemeen wat minder bekend. Het verhaal is als volgt: je bent een jonge struikrover genaamd Tepeu die in een koninkrijk terechtkomt dat beheerst wordt door een mysterieuze schaduw. Het monster dat het koninkrijk beschermde werd geketend en het rijk is in verval geraakt. Aan het begin van de reis kom je bij het geketende beest terecht en nadat je hem wat voedsel hebt gegeven bevrijdt hij zichzelf om samen met jou het koninkrijk te herstellen naar zijn voormalige glorie. Naast dat je met Tepeu van platform naar platform moet springen en het nodige sluipwerk moet uitvoeren, kun je ook commando's geven aan het grote beest: De Majin.
Omdat je aan het begin van het spel weinig weet over de Majin en het koninkrijk heeft de game genoeg stof om de twee karakters aan elkaar te binden. Terwijl je op zoek gaat naar de koning loop je samen met je grote vriend door de sprookjesacthige omgeving en heb je elkaar nodig om verder te komen. Op die manier ontstaat er een bijzondere band tussen de twee lotgenoten dat Disney-achtige proporties bereikt. Doordat je het monster helpt te ontwikkelen en zijn krachten terug te krijgen speel je nieuwe gebieden vrij en laat je het verhaal steeds verder uitvouwen. Het spel speelt lekker weg en de vele mogelijkheden om de puzzels op te lossen maken het erg vermakelijk. En omdat je zo'n grote, vriendelijk reus bij je hebt, kan het bijna niet anders dan dat je het spel met een warm onderbuikgevoel wegspeelt. Een aanrader voor als je eens een keer een ander soort spel wilt spelen.