The Woman in Black

The Woman in Black is een sfeervolle verfilming van het boek van Susan Hill waarvoor Jane Goldman het script schreef. Daniel Radcliffe speelt hierin zijn eerste filmrol na Harry Potter. Het resultaat is een beklemmende, duistere film op het Victoriaanse Engelse platteland.

Poster

Arthur Kipps (Daniel Radcliffe) is een jonge advocaat, weduwnaar en vader van een vierjarig zoontje. Na een lange rouwperiode moet hij weer aan het werk om zijn rekeningen te kunnen betalen. Kipps krijgt de opdracht het nalatenschap van een overleden vrouw te gaan afhandelen, daarvoor moet hij naar een afgelegen dorp in de provincie. Erg hartelijk wordt de advocaat niet ontvangen door de bewoners van het dorpje, die hem het liefst direct weer op de trein terug naar Londen zetten.  Maar Arthur besluit naar het verlaten landhuis van de overleden vrouw te gaan, dat midden in een groot zompig moeras staat. Al snel blijkt het niet pluis te zijn in het spookhuis en Arthur wordt de eerste dag al bezocht door de dwalende geest van de overleden vrouw. Als hij dan op de tweede dag besluit in het huis de nacht door te brengen en wederom de dolende vrouw ziet zijn de gevolgen voor de dorpsbewoners en hun kinderen niet meer in de hand te houden.

scenefoto

Schrikmomenten genoeg in deze film, de gillende geesten vliegen je om de oren zoals het een goed spookhuis betaamd. Kinderen doen het altijd goed in het horrorgenre, net als speeldoosjes, maar echt eng wordt het niet. Sfeervol is deze film zeker, de grijs/blauw donkere kleuren, het kostuumontwerp, de dorpsbewoners, de verdwaasde kinderen, het verlaten huis en het moeras daaromheen, het draagt allemaal bij aan een beklemmende sfeer.

Daniel Radcliffe (23) is wat jong om een weduwnaar en vader van een zoontje van vier jaar oud te spelen, maar hij houdt zich prima staande. Dat is ook niet raar want hij is ook de enige acteur die echt de aandacht krijgt in deze film, alle anderen staan ten dienste van hem. Misschien dat het voor Daniel ook wel de reden was om deze film te kiezen als eerste film na de Harry Potter-reeks. Regisseur James Watkins heeft deze klassieker uit de rijke Engelse horrorliteratuur mooi beheerst in zijn waarde is gelaten zonder op hol te slaan in overdreven griezeligheid.