Safe
In Safe wordt de 12-jarige Mei (Catherine Chan) door de Chinese maffia uit Peking ontvoert omdat ze een fotografisch geheugen heeft. De maffiabaas heeft een hekel aan computers omdat die sporen achterlaten en daarom zet hij Mei in om alle inkomsten voor hem te onthouden. Mei wordt aan het werk gezet in Chinatown New York. Als ze op een dag de gecodeerde combinatie van een kluis moet onthouden breekt er een maffiaoorlog rondom haar uit, want zowel de Russische maffia als een aantal corrupte politieagenten willen de kluiscombinatie hebben. Wanneer Mei bij een overval weet te ontsnappen krijgt ze drie bendes achter zich aan. Gelukkig duikt dan ex-kooivechter Luke Wright (Jason Statham) op om haar te beschermen.
Als je naar een film met Jason Statham gaat weet je vooraf eigenlijk al wel wat je kunt verwachten: actie, achtervolgingen en knokpartijen. Safe voldoet volledig aan die verwachtingen, de film verveelt dan ook geen moment, maar het gaat erg ver om dit een goeie actiefilm te noemen. Het verhaal is erg dun en rommelig, er is te weinig tijd genomen om uit te leggen wat de banden van Luke Wright met de politie zijn waardoor dat stuk tijdens de hele film niet echt duidelijk wordt. In eerste instantie lijkt het erop dat Luke alleen maar een kooivechter was die tijdens een opgezette wedstrijd zijn taak niet goed heeft voltooid en zo de oplichters, de Russische maffia, een hoop geld heeft gekost. Aangezien hij bij hen dus een schuld heeft lopen die hij niet kan betalen, vermoorden ze zijn vrouw en proberen hem af te persen. Luke verliest hierdoor de zin in het leven en wil zich van het leven beroven. Later in de film blijkt dat hij ook als een soort huurmoordenaar voor de politie heeft gewerkt, maar helemaal duidelijk wordt dat niet uitgelegd. Het is dan ook volkomen onduidelijk waardoor hij door het zien van een Chinees meisje op een metroperron, als een blad in de wind omslaat, de wil om terug te vechten hervindt, het als zijn missie ziet om het meisje te beschermen en zich te gaan wreken op zijn oude vijanden.
De film begint met een aaneenschakeling van flashbacks en flashforwards van zowel Mei als Luke, waardoor de film erg rommelig en chaotisch begint. Verder zit Safe ook vol met onbegrijpelijk camerawerk, gefilmd uit vreemde hoeken waardoor de acteurs maar half in beeld zijn of helemaal in de hoek van het scherm. Hierin heeft regisseur Boaz Yakin toch echt een aantal steken laten vallen, waardoor de film overkomt als een afgeraffeld geheel. De achtervolgingsscènes en de vechtscènes zitten wel goed in elkaar en geven de film het broodnodige tempo, maar daar drijft dit genre natuurlijk ook op. De trailer van Safe deed vermoeden dat dit een film is met een verhaal, meer dan alleen actie. De poging om het een meerwaarde te geven is niet geslaagd, er is niets mis met een actiefilm zonder diepere laag, maar presenteer je dan ook zo. Safe is een echte mannenfilm voor de liefhebbers van films die niet te moeilijk zijn, geen diepgang of sentimenteel gezeik maar gewoon lekker knokken.
