Film: The Devil Wears Prada
Hoever wil ze daarin gaan? Het lijkt geen keuze. Andy lijkt gewoon langzaam opgeslokt te worden in het wereldje van de mode tot er geen weg terug meer is en ze haar privé-leven en al haar principes overboord gooit. Ze kleedt zich volgens de laatste mode en leeft er steeds meer naar. Ze wordt zelfs gedwongen om zelf zulke harde beslissingen te maken als Miranda zelf nodig acht voor de Runway. Ten koste van anderen en wat traantjes in haar mooie bambi-ogen, bereikt ze de top. Wie weet, ziet Miranda in Andy wel haar opvolger. Dat is goed doordacht. Niet dat er ook maar een greintje sympathie voor Cruella De Vil wordt ontwikkeld, maar het is wel duidelijk dat zulke spijkerharde mentaliteit nodig is om aan de top te blijven, getuige ook het slot van de film. Dan blijft nog de vraag of je daar alles voor over moet hebben. Drie keer raden wat Andy gaat doen.
Een film met een wijze les dus en dat maakt de weg vrij voor een ongelofelijk voorspelbare flauwe film. Alle verwachtingen worden voorgekauwd en in hapklare brokjes opgelepeld en volkomen rechtlijnig uitgevoerd. Zelfs al hoort dit bij het genre, dan nog had het beter als een kinderfilm gepromoot kunnen worden. Vervang Prada door Oilily en klaar ben je. En een scherpe sneer richting de modewereld? Zelfs dat valt mee. Alleen richting zakenwereld misschien, maar in de film zelf wordt het belang van mode nog vrij acceptabel gemaakt door een monoloog van Meryl Streep. Zij is niet geheel onverwacht de ster van de film, zowel door haar kwaliteiten als het ontbreken van enige oppositie steekt ze zelfs zonder naaldhakken met kop en schouders boven de rest uit. Helaas kon zelfs zij dit slappe tussendoortje niet redden. Aangezien de film eigenlijk al weer een paar maanden oud is, is de getoonde fashion ook alweer gedateerd en kan deze film rechtstreeks in de uitverkoop.
Label: 20th Century Fox Releasedatum: 12 oktober 2006 Kijkwijzer:
Waardering:
Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!