CD: Pitbull - Planet Pit
Pitbull is de laatste tijd veelvuldig in de hitlijsten terug te vinden. De Amerikaan is al sinds 2004 bezig om de wereld te veroveren met zijn muziek en zijn bijnaam Mr. Worldwide eer aan te doen. Met zijn album Planet Pit zet de rapper een flinke stap in de verkeerde richting.
Planet Pit is alweer het zesde album van de rapper. In 2009 brak Pitbull al deels door in Nederland met het album Starring in Rebelution. De trend die hij met dat album opstartte, rap met Latijns-Amerikaanse invloeden, zet hij op zijn laatst verschenen album door. Het blijft een goede formule. Denkt hij.
Op het laatste album zijn er, naast Pitbull, weer veel andere artiesten te horen. Dat is precies het grote minpunt aan het album. Het lijkt alsof de Amerikaan zonder hulp van anderen geen poot heeft om op te staan. Artiesten als T-Pain, Afrojack en Ne-Yo zijn te horen op het schijfje. Het eerste lied Give me Everything is de hit die ondertussen wel iedereen kent en is een mooie opening van de CD. Vanaf dan gaat het echter hard bergafwaarts.
Het album kenmerkt zich door redundantie. Herhaling, herhalen en nog eens.. juist, herhaling. Nagenoeg ieder liedje heeft hetzelfde ritme en ieder nummer begint met MISTER WORLDWIDE in de speakers geschreeuwd door Pitbull. Gezien de eerdere singles, die wel gretig aftrek vonden in Nederland, is het album zeer matig. Nummers als The Anthem, All Night Long en DJ got us fallin' in love waren, wederom met hulp van andere artiesten, nummers die wel het luisteren waard waren. Buiten Give me Everything, dat grotendeels door Ne-Yo wordt gezongen is er op dit album geen enkel nummer te horen dat ik voor de tweede keer wil luisteren.
Wat misschien een goed idee voor onze Armando is, is om in plaats van aan de lopende band hits met andere scoren eens zelf wat initiatief gaat nemen. Als hij zelf wat nummers gaat maken dan kunnen we hem mogelijk weer iets meer serieus gaan nemen.
Al met al is het dus geen goed album. Pitbull werkt alleen maar met anderen samen die op hun beurt het overgrote deel van de songs op zich nemen. Verder is de beat nagenoeg heel het album hetzelfde, wat ook zeker geen positief punt te noemen is.
