Transformers: War for Cybertron

Transformers: War for Cybertron

Gespeeld op de PlayStation 3
Ook verkrijgbaar op de Xbox 360 en PC


Als je een kind uit de jaren tachtig bent, dan weet je al genoeg bij het woord Transformers. Autobots, in vermomming op de aarde, die de mensheid keer op keer redden van de Decepticons, hun aartsvijanden. Auto's, trucks, vliegtuigen, heuse cassetterecorders tot gehele steden die kunnen transformeren in robots. Hoe vaak heb ik niet gedroomd dat ik zo'n HeadMaster was en een robot als kameraad had.

Door de huidige interesse van de grote mediabazen in de tekenfilmrobots en de kracht van de hedendaagse spelcomputers is deze droom waarheid geworden. Ik mag een Transformer besturen! En wel in het spel Transformers: War for Cybertron.

 

Dark Energon

Het verhaal in de campagnemodus is vrij simpel van opzet. Het speelt zich af voordat de Transformers naar onze aarde komen, en er wordt wat meer duidelijkheid geschapen over waarom Cybertron eigenlijk stervende was. Megatron, de leider van de Decepticons wil een goedje genaamd dark energon, gebruiken om de heerschappij over Cybertron te krijgen en de Autobots voor eens en voor altijd te verslaan. Natuurlijk gaan de Autobots daar niet zonder meer akkoord mee, dus dat wordt knokken!
Je kunt het spel vanuit beide kanten spelen. Om het verhaal goed te begrijpen kun je het best de volgorde van de ontwikkelaar High Moon Studios pakken, dat wil zeggen, beginnen met de Decepticon-missies, om daarna verder te gaan met de Autobot-missies. Het hoeft niet, maar chronologisch wordt het verhaal logischer.

Transformers: War for Cybertron

De missies zijn niet verschrikkelijk lastig, daar had wel wat meer variatie in gemogen. De variatie zit nu vooral in je keuze van robot, de een is een krachtpatser, terwijl een ander type robot het juist meer van stealth moet hebben.
Als je er goed voor gaat zitten heb je de singleplayer in een weekend uitgespeeld, met of zonder hulp van andere spelers. Hulp? Ja, er zit namelijk een co-op in, waar je online de missies kunt gaan spelen met twee andere spelers. Je kiest een van de robots die je wilt zijn en als je een speler tekort komt, wordt er een robot door de computer bestuurd. Jammer genoeg kan dit alleen online, dus er is geen mogelijkheid om met vrienden thuis op de bank samen te spelen.

 

More than meets the eye
Grafisch is het spel prima, de Unreal 3 engine doet goede zaken in dit spel. De planeet Cybertron doet metaal aan. Lasers, explosies, en ook de robotmodellen, je mag van dit alles verwachten dat het er goed uit ziet, en dat doet het dan ook. Het enige wat echt kan irriteren is het plotseling verschijnen van gebouwen of andere objecten in de verte. Zo rijd je eens door een glazen tunnel, waarvan de ondersteuningsbogen opeens uit het niets verschijnen. Storend, maar niet spelbrekend.

 

Transform and roll out!
High Moon Studio heeft voor dit spel samengewerkt met Hasbro, het bedrijf dat de Transformer-franchise be zit. Op deze manier hebben ze geen probleem met de rechten, sterker nog, Hasbro gaat nog speelgoedrobots op de markt brengen van dit spel.

Door deze samenwerking is dit spel een feest der herkenning geworden! Soundwave, Megatron, Bumblebee, er zitten genoeg robots in die elke fan moet herkennen. Het overgrote deel dat als kanonnenvoer wordt aangeboden zijn nietszeggende robots, maar dat is een logische keuze, je kunt moeilijk heel bekend G1 afknallen.

Transformers: War for Cybertron

Leuk om te noemen is ook de voice-acting. De ontwikkelaar heeft echt zijn best gedaan om de stemmen op de originelen te laten lijken. Soundwave is bijvoorbeeld erg goed gelukt. Jammer genoeg is dat niet bij alle robots zo, maar gelukkig hebben ze de typische stemmen intact gelaten. De robot die eigenlijk min of meer gedwongen wordt de leider van de Autobots te worden, is ingesproken door Peter Cullen, de man die de stem uit de tekenfilm en de huidige films ook al insprak.

De robots transformeren vrij rap en vooral als je net uit een snelle vlucht of race in een robot verandert en de vijand de volle laag geeft, dan geeft dat toch dat "oeh yeah" gevoel. De snelheid van het spel is ook goed te doen, al race je eigenlijk constant in turbo, want als je dat niet doet gaat alles wel heel erg traag als voertuig. De besturing is niet lastig, al moet ik altijd weer wennen aan de sidebuttons van de DualShock als schietknoppen. In het pauzemenu kun je op elk moment de tutorials lezen, dus als je even niet meer weet hoe je in stealth kon geraken, dan heb je een goed en snel bereikbaar naslagwerk. Het spel reageert goed op input, bij shooters helemaal belangrijk.