DVD: La Vie en Rose

Jelle Schot (JelleS)
De biopic van Edith Piaf, getiteld La Vie en Rose (originele Franse titel: La Môme), is eigenlijk maar een rommeltje. De logica in montage is vaak ver te zoeken en van enige chronologische volgorde is al helemaal geen sprake. Maar er blijkt wel degelijk een visie achter deze onorthodoxe, gedurfde aanpak van regisseur Olivier Dahan schuil te gaan. Natuurlijk is La Vie en Rose bovenal een film over het leven van de één van de grootste zangeressen aller tijden, maar Dahan heeft er ook een persoonlijke noot aan toegevoegd. Periodes uit het leven van Piaf die je prominent in de film zou verwachten worden gewoonweg overgeslagen, terwijl bepaalde personages nooit echt hebben bestaan en uit het brein van de twee scenarioschrijvers zijn ontsprongen. De film lijkt vooral een karakterschets van een interessante vrouw te willen zijn en niet zozeer een allesomvattende film over het roerige leven van de ster Edith Piaf.




Af en toe zijn de elkaar in razend tempo afwisselende tijdsverplaatsingen verschrikkelijk irritant en verwarrend, maar Dahan slaagt wel in zijn opzet. Daar moet wel, in hoofdletters en dik gedrukt, bij vermeld worden dat de film absoluut gemaakt wordt door het buitenaardse spel van Marion Cotillard. Zowel de jonge, onnozele als de oude, zieke, geagiteerde Piaf weet ze geweldig neer te zetten met een overweldigende, natuurlijke en ontwapenende charme. Dat ze een geweldige actrice is, wisten de kenners al na o.a. Jeux d'enfants, maar dat ze met deze rol één van de beste acteerprestaties van het nieuwe millennium neer zou zetten, komt toch redelijk onverwacht. Het is dan ook dankzij haar fenomenale rol dat de originele aanpak ook daadwerkelijk tot zijn recht komt en een intrigerende kijk in het veelzijdige karakter van Piaf zich in een schitterende, visuele verpakking ontvouwt. En ook een klein beetje vanwege de muziek ('La vie en rose', 'Non, je ne regrette rien', 'Milord' etc.) natuurlijk.




Je hoeft zelfs geen fan van de muzikale erfenis van Piaf te zijn, ook juist voor leken is La Vie en Rose de moeite waard. Zowel haar onstuimige, impulsieve eigenschappen als wel haar leven dat een grotere tragiek kende dan dat van menig personage in GTST, maken de film een tot een boeiend drama . De enorme kloof tussen haar hoogte- en dieptepunten, het ene moment was ze succesvol in Amerika en de volgende scène verliest ze haar geliefde, is wat Piaf uiteindelijk kenmerkte en leidde tot een treurige, vroege dood op 47-jarige leeftijd, in 1963.

La Vie en Rose doet recht aan alle facetten die Piaf tot een icoon maakten. De extra's op de tweede schrijf doen op hun manier weer recht aan de schoonheid van de film. Zowel de gebruikelijke 'making of', een korte docu over de première in Amerika diepen de film verder uit. Voor wie nog geen genoeg van Piaf heeft gekregen, is er ook nog een documentaire over haar leven vol archiefbeelden en interviews met mensen die haar gekend hebben.

Label: RCV Releasedatum: september 2007 Kijkwijzer:
Waardering film: Waardering extra's: