Column: Michael gekraakt
Dat we daarna maar twee weken zouden hoeven te wachten op wat waarschijnlijk één van de slechtste races in de carrière van de zevenvoudig wereldkampioen is, had ik niet verwacht. Wat Schumacher liet zien tijdens het weekend van de Grand Prix van China was samen te vatten met eigenlijk maar één woord: gênant.
Het is duidelijk dat Schumi het hele weekend al niet lekker in z’n vel zat. In de eerste vrije training strandde zijn auto voor het eerst sinds een paar jaar tijdens een Grand Prix weekend met een technisch mankement. Blijkbaar is Michael verleerd hoe je met zo’n situatie om moet gaan, want toen hij door de pits terugliep naar de garage van Ferrari reageerde hij zeer geïrriteerd op de journalisten die hem voor de voeten liepen. De sessie was al praktisch afgelopen, dus veel reden voor paniek was er niet. Ik vraag me af wat Schumacher dwars zat. Jetlag? Ruzie met de hond? Jaloers dat Ralf meer aandacht kreeg dan hijzelf?
En dan die fout in de kwalificatie… Sinds de introductie van het kwalificeren over één rondje, heeft Schumacher nog geen fout gemaakt. Waarom ging hij in hemelsnaam zo snel die eerste bocht in? Hoe graag wilde Schumacher de pole hebben, en waarom? Is hij zo geobsedeerd door records dat hij kostte wat kost de allereerste pole ooit in China wilde pakken? Of wil hij zo wanhopig graag eindelijk het record van het meeste aantal poles van Senna afpakken?
Maar ondanks dat Michael achteraan moest starten, zou hij in de race nog veel goed hebben kunnen maken. Shanghai is een circuit waar redelijk goed ingehaald kan worden, en dat Schumacher inhaalraces kan rijden bleek slechts twee weken eerder. Maar ook tijdens de race ging het helemaal mis, te beginnen bij de beslissing om de Ferrari niet aan het eind van de pitlane te laten starten, maar bij de box te laten staan. Daardoor mocht het team brandstof bijtanken zodra de rode lichten uitgingen, maar miste Michael de kans om in de beginfase, als alle wagen nog vlak bij elkaar rijden, veel posities goed te maken. In ronde 3 werden de Minardi’s pas ingehaald, en het duurde tot ronde 6 voor de 17e plek van Glock werd veroverd. Ter vergelijking: Sato, die ook achteraan gestart was, was toen al een aantal rondes met Montoya om de 12e plaats aan het vechten.
Over vechten gesproken – ook dat ging niet altijd even best. Hoe hij met Coulthard omging getuigde wel van de klasse die hij bezit, maar de inhaalpoging op Klien was ronduit zielig. Zielig voor Klien, die vrijwel meteen kon opgeven, maar ook zielig voor de meest succesvolle rijder in de formule 1 ooit. Die liet een actie zien van een dermate lage kwaliteit die je zelfs in toerwagenraces zelden ziet. Montoya zou zich er voor geschaamd hebben, en die heeft toch ook al wat staaltjes duw- en trekwerk laten zien de afgelopen jaren.
Het enige dat nog een beetje hoop bood voor Schumacher, was dat hij met de extra brandstof een aantal rondes langer door zou kunnen rijden. Maar zou dat genoeg zijn geweest om de 15 seconden die hij bij de start onnodig verloor goed te maken? Ik denk het niet. Hoe dan ook, al het voordeel dat hij geboekt had, werd weggegooid in een hele rare spin. Het hele weekend heb ik niemand in die bocht onderuit zien gaan, maar Schumacher presteerde het wel. Gebrek aan downforce omdat hij te dicht achter Alonso zat, beweerde hij zelf. Vreemd dat alle andere rijders die soms nog dichter achter hun voorganger reden er geen moment last van hebben gehad. Die bocht, inclusief banking, is juist speciaal ontworpen om rijders een goede kans op een slipstream te geven het rechte stuk op.
Uiteindelijk kwam hij niet verder dan een 12e plaats, iets meer dan een ronde achter Barrichello, het slechtste resultaat voor Schumacher ooit in een race die hij heeft uitgereden. Zelfs zonder die lekke band, waar hij natuurlijk niet zo veel aan kon doen, zou hij geen punten hebben gehaald, in een auto waarmee hij 12 van de eerste 13 races dit seizoen heeft gewonnen. Er zijn complete seizoenen geweest waarin Schumacher minder fouten maakte dan tijdens dit ene weekend. Ook wel eens leuk om te zien.
