Ik snap het niet. Ik – snap – het – gewoon – niet. Fietslichten. Ik krijg ze aan, ik krijg ze uit, maar een batterijtje vervangen lukt mij niet. En dan moet je wel snel naar de fietsenmaker, of naar een winkel waar ze losse fietslichtjes verkopen, want je hoeft oom agent maar tegen te komen en je bent de lul. Of je fietst rustig achter een ander aan zonder licht, zodat je net door de mazen glipt zodra ze je voorganger aanhouden. Dat is mij een paar maanden lang gelukt, maar het leverde me een boel stress op.

Met veel moeite sleepte ze het lijk van haar man weg, uit het zicht van Alfredo. Hij keek een van zijn mannen aan.
‘Jij neemt zijn taken over’, zei Alfredo koel. De nieuwe eerste man had een vreemde naam voor alle Engelssprekende mannen aan boord. Dick Beumer was Alfredo’s financiële man.