Zwarte Piet, rot toch op
De afgelopen weken staan de media bol van de berichten over Zwarte Piet. Meer dan twee miljoen likes op Facebook voor het behoud van Zwarte Piet. Unesco die het Sinterklaasfeest niet op de lijst wil zetten vanwege Zwarte Piet. De protesterende mensen op het Malieveld die zich tegen een onschuldige vrouw keren omdat ze zwart is. Terwijl ze daar ook staat te protesteren tegen de VN, net als de Zwarte Pietenliefhebbers. Overigens stond zij daar met een veel betere reden als je het mij vraagt: de stille genocide op duizenden Papoea’s.
Afgelopen weekend was ik op een feest aanwezig waar ik verschillende mensen sprak. Ik sprak met een alleenstaande moeder die in de bijstand zit. Ze vertelde me hoe moeilijk ze het heeft om alle eindjes aan elkaar vast te knopen. Nu er onlangs ook is geconstateerd dat ze ernstig ziek is, is de kans om te gaan werken helemaal verkeken. De hoop die ze ooit had om uit deze nijpende financiële situatie te komen, is met de grond gelijkgemaakt. De Voedselbank is haar beste vriend, en daar zal ze altijd van afhankelijk blijven. Onlangs is ze na een lange strijd om haar gewicht eindelijk wat kilo’s aangekomen; ze was namelijk broodmager. Zo blij dat ze is met die kilo’s, een beetje reserve voor het geval ze een lichamelijke terugval krijgt. Ze heeft alleen niet het geld om nieuwe kleren te kopen, kleren die ze past. Dus ligt ze bijna dagelijks plat op haar bed, om haar broek dicht te krijgen. Ik grap er vaak over dat ik dat ook moet doen, in mijn geval is het hilarisch, in haar geval is het bittere noodzaak.
Later sprak ik een nog redelijk jonge man. Aan zijn ingevallen gezicht kon je zien dat hij niet heel gezond was. Hij vertelde me dat hij een ex-verslaafde is. Tenminste, zo zei hij, eigenlijk zou hij altijd een verslaafde blijven. Niet alleen omdat hij altijd uit de buurt zou moeten blijven van drugs, maar ook omdat de maatschappij hem zo bleef zien. Door zijn drugsgebruik is hij nooit in staat geweest een baan te behouden. Zijn curriculum vitae ziet eruit als een gatenkaas en referenties durft hij niet op te geven. Succesvol solliciteren is voor hem bijna net zo onmogelijk als Pasen en Pinksteren die op één dag vallen. Net als de moeder die ik eerder sprak, zit hij in de bijstand. Ik vroeg door naar de financiële pijn die gepaard gaat met het leven van een bijstandsuitkering. Op schuchtere toon sprak hij over de problemen die hij had gehad met betalen van zijn ziektekostenverzekering. En de achterstand die hij had opgelopen. Hij had nog geprobeerd met de verzekeringsmaatschappij te overleggen om iets te regelen, maar ze waren onverbiddelijk. Niet betalen betekent overheveling naar het CVZ. Terwijl zijn premie eerst nog rond de honderd euro bedroeg, houdt het CVZ nu bijna 150 euro van zijn uitkering in. Dus niet kunnen betalen, staat gelijk aan: uiteindelijk meer betalen.
Niet heel veel later sprak ik een man die financieel goed gesitueerd is. Iemand van wie je denkt dat die geen zorgen of moeite kent. Maar hij vertelde me een schrijnend verhaal over een man die jarenlang mantelzorger was. Jarenlang zorgde hij voor zijn vrouw. Op een bepaald moment kon het niet meer, ze moest naar een hospice. Zo’n plek waar je rustig dood kunt gaan. Een van de nachten dat ze daar lag, is haar man naar haar toegegaan. Hij parkeerde op een invalidenplek, aangezien hij daar ook een speciale kaart voor heeft. In zijn nachtelijke roes heeft hij nooit het bordje gezien waar een kenteken op stond. Gevolg, dikke prent van 360 euro. Hij probeerde het later nog aan te vechten, hij gaf aan wat de reden was waarom hij een foutje had gemaakt. Maar de parkeerdienst had duidelijk schijt aan de man die ondertussen weduwnaar is, gewoon betalen met je bek.
Eén avond, drie verhalen waar ik triest van word, en het gebeurt hier in Nederland. Maar ik zie daar niemand over vallen. Ik zie daar niet twee miljoen likes voor op Facebook. Geen hond die daadwerkelijk opstaat omdat ons land naar de kloten gaat aan bureaucratie en de financiële crisis. Niemand die echt protesteert voor de zwakkeren in onze samenleving. Maar we gaan wel met zijn allen helemaal over de zeik omdat ze aan “onze” Zwarte Piet komen. Zelfs de Verenigde Naties vinden het belangrijker om hun hoofd te buigen over Zwarte Piet, dan over de stille genocide op de Papoea’s. Wat ik me dan afvraag als ik hier over nadenk, is de wereld helemaal gek geworden? Of ben ik het die helemaal gestoord is?
Logisch dat er meer reacties op Zwarte Piet komen.. Of denk ik nu te simpel? Daar had ik heus geen column van 2 A4'tjes voor nodig.
get yourself a car and ride it on the wind
get yourself a car and drive it all alone
get yourself a car and ride it on the wind yea
Hele mooie column.
Je weet wel dat er nog even snel waarschijnlijk nog 120 miljoen ( of zoiets ) extra naar de eu gaat, Nederland weer eens graag geld wil weggooien voor de vn. Enz enz mooie afleiding die Piet
Maar goed, verder met het jankverhaal. De bijstandsmoeder. Ja, dat is pas armoede. Dat die lui per maand meer dan duizend euro toucheren met daar bovenop nog kinderbijslag, huurtoeslag, zorgtoeslag, heffingskorting, kindgebonden budget,vaak een langdurigheidstoeslag en dan via de gemeente nog bijzondere bijstand voor vanalles, dat past natuurlijk niet in de tranentrekker van Nelleke. En als je dan nog je voedsel van de voedselbank krijgt, tja, blijft er vanzelfsprekend nooit eens een euro of dertig over voor een nieuwe broek, of zelfs een euro of 5 voor een tweedehands broek. Laten we maar niet raden waar al dat geld aan opgaat.
En dan hebben we de verslaafde. Dat heet op de blaren van je eigen keuzes zitten. Ik heb persoonlijk overigens nog in de kassen in het Westland gewerkt en daar werd niet gevraagd naar gaten in mijn CV. Wellicht een ideetje voor onze zielige jongeman? En nee, het is geen kwestie van niet kunnen betalen en dan dus meer betalen, maar enkel een kwestie van niet willen betalen en dan dus meer betalen. De bijstand is hoger dan de zorgpremie en dat heeft prioriteit. En anders komt de staat het terecht wel halen met een administratieve boete.
En nee, de wet niet kennen of niet opletten wordt nooit geaccepteerd als excuus voor het overtreden van de wet, want dan is het einde zoek. Daarin is iedereen gelijk, ook als het een keertje wat sneu is.
De zwakkeren in onze samenleving leven relatief gezien als goden in Frankrijk want bijna nergens worden ze aan alle kanten zo geholpen en vertroeteld door de belastingbetaler. Maar goed, als ze maar hard genoeg blijven klagen zijn er altijd nog wel een paar sukkels die ze zielig vinden. Want genoeg is het natuurlijk nooit. Maar aangezien jij daar zo triest van wordt mogen we toch wel hopen dat je ze zeer gul hebt geholpen. Want jammeren dat dit van een ander moet komen is tenslotte toch wel heel erg sneu.
Indonesie hangt officieel de religie van de vrede aan en dat is zelden prettig voor bevolkingsgroepen die dat niet aanhangen. We krijgen in Nederland al geen grip op de uitwassen van de religie-van-de-vrede aanhangers, laat staan dat we er als exkolonisator daar wat aan zouden kunnen doen. Het feit dat een deel van de papoeas al decennia lang met grof geweld een onafhankelijke staat proberen af te dwingen mag overigens in het zieligheidsplaatje ook geen rol spelen.
dan werden wir, um so mehr, einer Einheit werden.
Voor problemen hebben we als semi-beschaafd land het stemhokje en discussie. En dat kan vanachter de laptop zonder dat je daar zoals in de jaren stilletjes voor op een veldje hoeft te gaan staan.
Ik vind het overigens vanzelfsprekend dat het gros der Nederlanders de weg-met-ons mentaliteit niet steunt en achter zo'n onschuldig aspect van de eigen cultuur blijft staan.
Alsof een fiks deel der allochtonen geen moord en brand schreeuwt als ze nog maar denken dat ze in het kader van de integratie ook maar iets van de meest barbaarse aspecten van hun cultuur van origine moeten opgeven.
Maar je zou natuurlijk kunnen overwegen om te emigreren als je je zo ergert aan dat Nederlandse teringvolk. Als meer dan 90% van de Nederlandse bevolking je dusdanig niet aanstaat, moet het elders toch wel een stuk beter te harden zijn.
dan werden wir, um so mehr, einer Einheit werden.
Je roept helemaal niet op tot zelfkritiek, maar zet nagenoeg heel Nederland letterlijk weg als teringvolk. Dat heeft met zelfkritiek niks te maken en met beschaving nog veel minder. Enkel met ordinair schelden.
En oprotten moet je helemaal niet. Ik snap enkel niet dat als jij zo'n schurfthekel hebt aan vrijwel alle Nederlanders, dat je er dan toch blijft wonen. Ik ga tenslotte ook niet in pak em beet Saudi Arabie wonen en dan uitgebreid lopen kankeren dat die achterlijke islamitische gewoontes van dat (tering)volk me niet aanstaan. Ik ga volgende week wel gewoon zonder zeuren met mijn kinderen gezellig een paar uur langs de deur zeulen om om ongezond snoep te bedelen, omdat dat hier ter plaatse de cultuur is.
Maar voor de duidelijkheid, van mij mag je zeker blijven hoor, als was het alleen maar voor het vertier van jou je eigen al pruilend in een hoekje te zien lullen.
Nou, zakdoekje, een kusje erop en dan als een vent terug naar het onderwerp van de column? Want iets een lulverhaal noemen zonder onderbouwing is wel een tikkie goedkoop.
dan werden wir, um so mehr, einer Einheit werden.
En waarom kun je geen kritiek uiten en tegelijkertijd betrokken zijn? Ik geef inderdaad regelmatig kritiek op bepaalde ontwikkelingen binnen onze samenleving. Met name op een stuk verharding en egoïsme. Ik zie soms hele mooie eigenschappen verdwijnen, waarvan ik wéét dat we het als volk wel degelijk in ons hebben. Als me dat geen reet interesseerde, zou ik inderdaad mijn bek wel houden.
Verder mag ik er inderdaad ook graag af en toe een 'kut' of 'tering' tegenaan gooien. Is dat zo'n ramp? Zo praat ik in het dagelijks leven ook, als iets me aan het hart gaat. Toch ben ik nog bijzonder mild als ik lees waar ik regelmatig tegen ageer.
Je hoeft het niet met me eens te zijn. Maar als je serieus denkt dat ik de lezers niet serieus neem, heb je het meer dan mis.
Werklozen zijn lui, armen te dom om rijk te zijn, Marokkanen zijn agressief, Niet-Westerse Allochtonen zijn een gevaar voor onze cultuur en moslims een uitheems volkje van extremistische gekken die niet thuis horen in onze pure Joods-christenlijk en humanistische beschaving (die trouwens nooit puur is geweest en stieken in het verleden heel veel te danken heeft aan die "Islamitsche invloeden", maar dat zeggen of denken is zeer politiek incorrect in de wereld van de "rechtsdraaiende". En Nederlanders? Fantastisch. Nouja, zolang je van die zogenaamde rechtdraaiende blanke, blonde en hardwerkende belastingbetaler spreekt, want ben je links, ruik je een beetje links, doe je een beetje links of heb je soms een rode trui aan, dan hoor je er eigenlijk ook niet echt bij. Ben je full-time schoonmaker, verdien je niet eens een keer modaal en heb je een kleurtje? Nee, dan hoor je er ook niet bij. Sorry, verkeerde ouders, verkeerde achtergrond.
Het is voor de "rechtsdraaiende"of Weg-met-ons of weg-met-de-ander, meer smaken zijn er niet. Wel, ik weiger te kiezen.
Met argumenten afkraken wat ik of anderen heb geschreven, daar heb ik geen probleem mee, wat de kwaliteit van die argumenten dan ook is en hoe hard ik er ook door in mijn hemd moest staan. Maar eerst een ander een hoop absurde beweringen toedichten en dan daar tegenin gaan, dat is de gemakzuchtige techniek van een vijfjarig kind. Je moest je kapot schamen, zeker als iemand die hier tot de redactie behoort. Je zou er minimaal voor kunnen kiezen om de volgende keer eens met wat fatsoenlijks op de proppen te komen.
dan werden wir, um so mehr, einer Einheit werden.
Je laatste reactie nog een keer:
tu quoque
Ad Hominem
"The Bandwagon"
Om te kunnen reageren moet je zijn ingelogd op FOK.nl. Als je nog geen account hebt kun je gratis een FOK!account aanmaken