Geldgraaischool Amarantis
Amarantis is een afgeleide van het woord Amarant, wat zo goed als bloem van de onsterfelijkheid betekent. Wat klinkt het mooi en veel belovend. Bloem van de onsterfelijkheid, het onderwijs dat onsterfelijk is! En ja, dat is het ook, tenzij je Leo Lenssen, Bert Molenkamp en Jan van Setten aan het roer zet. Want als het aan hun had gelegen, hadden meer dan dertigduizend leerlingen nu zonder onderwijs gezeten.
Amarantis ontstond ongeveer zeven jaar geleden na verschillende fusies van scholengemeenschappen. En in die zeven jaar wisten eerder genoemden een schuld te creëren van meer dan 92 miljoen euro. Overheidsgelden zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Vreemd genoeg is er met dat geld niets gedaan om het onderwijs te bevorderen, dan wel te veranderen. Nee, dat geld is verdwenen in duistere niet nader genoemde zakken, waar wij het bestaan niet van weten. Zelfs na onderzoek onder leiding van Femke Halsema wordt nog altijd niet precies gezegd waar al dat geld is gebleven. Wel kan Femke vertellen, dat Leo Lenssen, Bert Molenkamp en Jan van Setten niet strafbaar zijn. Toch raar dat je geenszins strafbaar bent als je overheidsgelden weet weg te drukken onder je eigen armen en er voor zorgt dat meer dan 250 hardwerkende mensen hun baan kwijtraken, met alle gevolgen van dien. Eén van de conclusies van de onderzoekscommissie van Halsema is dan ook: netjes is het niet, maar strafbaar ook niet. Nee, netjes is het zeker niet dat 250 mensen nu zonder baan zitten door wanbeleid en geldgraaierij van Lenssen, Molenkamp, van Setten en consorten.
Zelf heb ik jaren in het onderwijs gewerkt en nooit was er geld voor verbetering van het onderwijs. Geen geld voor extra capabele docenten, geen geld voor de juiste tools om les te kunnen geven, nergens was geld voor. Extra wrang is het dan ook dat er wel genoeg geld is voor bestuursleden zonder noemenswaardige taken. Kijk bijvoorbeeld naar Leo Lenssen, de beste man vertrok in 2004 bij Amarantis, maar bleef vervolgens nog eens zeven jaar in dienst als vage adviseur, met behoud van salaris en lease-auto. Van die zogenaamde afspraken en adviesrol staat overigens niets op papier, geen overeenkomst of iets van dien aard. Feitelijk kunnen we dus concluderen dat deze beste geldgraaier geen ruk heeft uitgevoerd voor de vijf ton die hij in de jaren heeft ontvangen. Vijf ton die eigenlijk naar het onderwijs had moeten gaan, de werkvloer, de scholieren.
Maar nu, aan het eind van het verhaal, is dat wat mij nog het meest tegen de borst stuit wel het feit, dat hier niets aan gedaan kan worden. Het geld is verdwenen en de klaplopers die dit veroorzaakt hebben gaan vrijuit. En waarom gaan ze vrijuit? Omdat de boven tafel gekomen feiten niet in strijd zijn met de eigen regelgeving van Amarantis. Niet in strijd met de eigen regelgeving? Ja, je leest het goed. Dus als jij bij jou thuis besluit dat je een reglement opstelt waarbij jij jouw partner op dagelijkse basis tot pulp mag slaan en je voert het vervolgens ook met passie uit, ben je niet strafbaar. Je houdt je tenslotte aan jullie eigen reglement als je hem de ogen uit de kop beukt. Of is dat toch niet zo? Nee vast niet, want mishandeling is nog altijd strafbaar. Daarom is het in mijn optiek ook extra diffuus dat de kleptomanie van het bestuur van Amarantis niet strafbaar is.
Amarant, bloem van de onsterfelijkheid. Onderwijs zal er altijd zijn: zolang wij leven, zullen we leren. Dus ja, het onderwijs lijkt onsterfelijk. Laten we alleen op onze blote knietjes gaan en bidden tot de goden dat er alsjeblieft iets gedaan wordt aan de geldgraaierij binnen het onderwijs zoals we die nu kennen. Anders is het misschien maar beter dat het onderwijs uitsterft.
