Platformgames zijn de toekomst

Laat ik eerst even rustig beginnen. Wat zijn platformgames? Dit zijn games die door downloadable content meer te bieden hebben dan de game oorspronkelijk op de disc bood. Ik heb het dan niet over DLC die je meer van hetzelfde biedt, maar daadwerkelijk de game breder maakt. Er zijn zelfs al games die dit doen. De eerste game die dit introduceerde was Rock Band, je koopt een DVD of Blu-Ray met daarop de game, een aantal nummers en je kunt plezier gaan maken. Het probleem hiermee is dat je nooit elke doelgroep even goed kunt bedienen. Zo zal Pietje op de hoek liever meer metal willen zien, terwijl Sarah liever meer poprock zal willen spelen. Dan kun je als uitgever besluiten om allerlei spin-offs uit te brengen: Rock Band Metal, Rock Band Pop, Rock Band Country, Rock Band Polka, etcetera. In de situatie zoals we die tijdens de vorige generatie kenden was dit ook de enige mogelijkheid, maar bracht erg veel nadelen met zich mee. Zo kost het veel geld om naar elke uithoek van de wereld een aantal SKUs uit te brengen die door een zeer kleine groep gekocht zou worden. Bovendien moesten de mensen die meerdere muziekstijlen wilden hebben meerdere keren betalen voor een product dat ze al hebben.

Met deze generatie en de komst van DLC is dat probleem opgelost. Op de disc staat een gezonde mengelmoes van allerlei soorten muziek en de niche-markt wordt bediend via DLC. De kosten hiervan zijn vrijwel nihil vergeleken met losse sequels en spin-offs, terwijl de opbrengsten feitelijk gelijk blijven. Bovendien betalen de klanten alleen voor datgene wat ze echt willen én niet twee keer voor dezelfde game-engine. Eventuele vervolgen blijven compatible met de reeds gekochte DLC. Guitar Hero: World Tour heeft dit systeem inmiddels ook geadopteerd en in de praktijk gebracht met het album Death Magnetic van Metallica die met één aankoop speelbaar is in Guitar Hero III en World Tour.

Maar we zien dit niet alleen terug in muziekgames. Burnout Paradise is een uitstekend voorbeeld van een platform. Regelmatig brengt Criterion een (al dan niet betaalde) patch uit waarmee nieuwe content aan de game wordt toegevoegd waardoor de ervaring van de game rijker wordt. Andere uitgevers hebben dit inmiddels ook gezien en een enkeling heeft al aangegeven hier daadwerkelijk tijd aan te besteden om te zien of dit businessmodel toegepast kan worden op hun jongste product.
Ik heb het hier over de vader aller sequels: George Lucas. Binnen LucasArts wordt momenteel bekeken of de game The Force Unleashed gebruikt kan worden om het gat tussen Episode III en Episode IV te vullen. Door middel van nieuwe missies en zelfs complete campagnes wil LucasArts het verhaal verder vertellen.
EA biedt tegen betaling updates aan voor de selecties van hun diverse sportsgames. Zo hoef je niet elk jaar FIFA te kopen, alleen maar om de selecties van de verschillende teams weer up to date te hebben.

Is dit dan het businessmodel van de toekomst? Ik denk het wel. Tweedehandsgames zijn een doorn in het oog van veel ontwikkelaars en door DLC aan te bieden die de gamer een bredere ervaring biedt, zal een gamer veel minder snel geneigd zijn de game te verkopen. Bovendien kun je een veel breder publiek bereiken, waardoor de omzet alleen maar stijgt.
Ook voor ons gamers zit er een dik voordeel aan: de noodzaak van sequels wordt een stuk minder. Je hebt de engine al in huis, je hoeft alleen nog maar te betalen voor de nieuwe content. Alleen games die op een compleet nieuwe engine draaien hoef je dan nog in de winkel te kopen.