De pijn van de PS3-gamer
Het kost wat, maar dan heb je ook wat. Tenminste, dat is zoals het gezegde gaat. Helaas gaat dat niet helemaal op voor Sony's jongste console, de PlayStation 3. Hoewel de hardware fantastisch is (de console kent een failure-rating van minder dan 1%) en mij mogelijkheden biedt voor mijn home entertainment center waar ik een jaar geleden nog niet eens van durfde te dromen, ontbreekt het een klein beetje aan het meest essentiële deel: games!
Natuurlijk zullen horden Sony-fanboys Motorstorm, Resistance en Warhawk op gaan dreunen, maar laten we eerlijk wezen, is dat bijna een jaar na launch niet erg dun bezaaid? Motorstorm en Resistance waren twee uiterst vermakelijke launchtitels, maar zullen niet bepaald de kast in gaan onder het kopje "classics". Warhawk is, net als de eerder genoemde twee titels, een toffe titel die je als PS3-bezitter bijna niet links kan laten liggen, maar een PS3 zul je er niet voor aanschaffen. Het ontbeert Sony momenteel aan de zogenaamde killer-apps, de titels die consoles verkopen, titels waarvan een gamer zegt "die game maakt het de uitgave van een smak geld meer dan waard", de titel die de twijfelaar net over de streep trekt.
En natuurlijk kun je dan roepen "ja maar Heavenly Sword dan? Of Ratchet & Clank? Of Uncharted, Killzone 2, Metal Gear Solid 4?", maar riep de Sony Defense Force dat ook niet van Lair (mijzelf inbegrepen)? De game die wereldwijd meer slechte scores binnenhaalt dan ADO Den Haag vorig jaar in de Eredivisie? Vestigen wij PS3-gamers niet te veel hoop op aanstaande titels? Of is dit een automatische reactie op het aanbod dat de Xbox 360 momenteel kenmerkt, en vooral het kwaliteitsverschil tussen een groot deel van de multiplatformtitels?
Is dat de pijn die je als PS3-gamer moet doorstaan? Natuurlijk heb je, als je uitsluitend voor de PS3 gekozen hebt, deze keuze doordacht gemaakt, mede met het oog op het huidige, maar zeker op het toekomstige games-aanbod. Maar vrijwel continu moeten zien hoe demo's eerder op Live! verschijnen dan op PSN. Of hoe games een maand na de X360-release uitkomen op de PS3, en dan vaak niet eens als volwaardige game maar afgeraffelde port. Of de X360-exclusives die op Gamerankings vrijwel stuk voor stuk 90%+ scores neerplanten, dat kan best zeer doen ja.
Het is heel gemakkelijk om vervolgens de PS2-troefkaart uit te spelen. De PS2 had immers ook een jaar nodig om op stoom te komen. Toen dat eenmaal zo ver was, kon vrijwel niets of niemand de PS2 meer stoppen. Zelfs tussen de huidige generatie consoles staat de PS2 nog fier overeind, wat een prestatie genoemd mag worden, maar dat terzijde.
Dat de situatie tussen de PS3 en de PS2 niet te vergelijken is, zal ik verder niet in detail behandelen, maar het komt er op neer dat de PS2 toentertijd een aantal zeer sterke voordelen had ten opzichte van de Dreamcast. Voordelen die de PS3 nu mist ten opzichte van de Xbox 360; een sterkere merknaam, een wereldwijd als next-gen film-medium geaccepteerde drive, en uitgebreide ondersteuning van third-party developers.
Ik geniet nu met volle teugen van Warhawk en Heavenly Sword, en ik kan niet wachten tot ik de discs van exclusives als Infamous, Eye of Judgment, Trials of Topoq, Uncharted: Drake's Fortune, Metal Gear Solid 4, Killzone 2, Gran Turismo 5, Little Big Planet en Ratchet & Clank: Tools of Destruction in m'n BluRay-drive kan steken. Ook al zullen het misschien geen system-sellers zijn, ze zijn stuk voor stuk hard op weg om toffe games te worden. Ik kijk ook zeker uit naar multiplatform-titels als Assassin's Creed, Rock Band en Guitar Hero 3. Ik kan niet wachten tot ik Home kan installeren op m'n harde schijf en m'n video's, foto's en muziek direct online kan delen met m'n vrienden. Een potje Gran Turismo 5 met vrienden starten vanuit Home of een simpel potje schaak met een wildvreemde. Of uit de PlayStation Store lekkere simpele arcade-games downloaden als old-school racen in Pixel Junk Racers, belachelijke stunts uithalen in Pain, met olifanten bruggen bouwen in Elefunk en kunstzinnig puzzelen in Echochrome.
Tot die tijd is het echter door de pijn heen bijten en wachten op die ene titel waarvan je zegt "kijk, dáár heb ik nou m'n PS3 voor gekocht".
