Teken hier Mohammed!
Het is mij toch wat met die Mohammed-spotprenten tegenwoordig. Een paar Scandinavische kranten publiceren als gerichte provocatie een reeks cartoons en meteen lijkt een nieuwe wereldburgeroorlog uitgebroken. Zelfs Geert Wilders publiceerde ze ondertussen al op zijn site. Waar een man van middelbare leeftijd zich mee bezighoudt. Pretpark Mohammed.
Maar laat ons het toch ook een beetje bij "goede smaak" houden. Ik heb me vorig jaar doodgelachen om de schoenen van Johannes Paulus op zijn sterfbed. Er was niet overheen te kijken. Rode schoenen als slagschepen. Je moest als cartoonist bijna dement zijn om daar geen spotprent van te maken. Maar mag je de paus ook een lont in zijn reet steken? Dat mag, gezien het eindeloze bloedbad van de inquisitie, maar een artistieke surplus is het niet.
Vreemd genoeg vindt nu ook de Katholieke Kerk dat ze moeten reageren reageren op de cartoons. Persoonlijk vind ik het vreemd, als Europese kranten hun eigen geloof aanpakken hoor je ze zelden tot nooit.
Allicht komt het ook omdat het Vaticaan hier in deze stuiptrekking nog even een kans zag om hun ware gelaat te tonen. Ja, ze zijn in Rome allicht héél jaloers op de Islam aan het worden, niet alleen door de schrikwekkende groei van die godsdienst de laatste tijd, maar vooral omdat de diverse strekkingen ervan nog altijd overal stevig de "touwtjes" in de maatschappij in handen hebben.
Ja, ooit was het hier ook zo met het christendom, in ieder dorp had je drie belangrijke machtsblokken, de pastoor, de burgemeester en de directeur van de school. Vaak in die volgorde, en als het even meezat was die laatste nog een kloosterling ook. En dan vergeten we nog even de donkere tijden ervoor waarin de Paus vanuit Rome regeerde als een keizer over half-Europa. Hier in Europa zijn we gelukkig bijna overal daaruit gegroeid.
In de Islamwereld is dit dus allesbehalve het geval, en door de migratiegolven tijdens de laatste eeuw en de steeds meer oprukkende Islam zien we beide werelden méér en méér botsen. Dat merk je ook bij het 'protest' in de Islamwereld op de fameuze spotprenten. Men eist excuses van het "land Denemarken", men steekt de "Noorse Ambassade" in brand.
In de Islamwereld lijkt men niet te snappen dat hier bij ons regeringen van een land zich niet mogen, kunnen of willen bemoeien met wat in de pers verschijnt. Tuurlijk zijn er hier kranten en televisiestations van allerlei strekkingen die invloed uitoefenen, maar er wij hebben géén traditie van "verbod" meer. Er is géén instantie die censuur op de pers uitoefent.
En dat lijkt de Moslimwereld maar niet te willen of kunnen snappen, het illustreert nog maar eens hoe sterk beide culturen van elkaar verschillen. En voor er iets aan dat cultuurverschil zal veranderen blijft het een héél moeilijke oefening om beide werelden samen te laten leven.
Kijk, laat ons het ook maar eens duidelijk zeggen, over smaken en kleuren kun je niet discussiëren, maar enkele van die Mohammed-cartoons getuigen ontegensprekelijk van een héél slechte smaak. Andere dan weer zijn allicht voor iedereen van goeie wil altijd wel een beetje grappig. Maar los van die smaak, bij ons moet je ze kunnen publiceren.
Tuurlijk mag Ali om de hoek of zelfs Ali in Zuid-West Iran daartegen "protesteren", of tenminste, in onze maatschappij met een héél grote vrije meningsuiting, mag Ali protesteren tegen de inhoud van dergelijke cartoons. Dat doen wij namelijk ook.
Neem nu een vergelijkbaar voorbeeldje van ergens vorig jaar in België. Een experimentele kunstenaar, notabene een Moslim, kwam met het toneelstuk "Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen" voor de dag. Op zich is dat al een "héél gladde bodem" om op te balanceren, maar hij publiceerde op de affiches van die voorstelling ook nog eens Maria met een ontblote borst. De Oer-Conservatieve Christelijke wereld in België gruwde.
Ja, er kwam uit die hoek ook massaal protest tegen de voorstelling en de affiche, ja er kwam een betoging, en ja, men deed een oproep aan de culturele centra om de verdere voorstellingen niet meer te laten doorgaan. Maar daar bleef het dan ook bij. De artiest kreeg géén doodsbedreigingen, zijn huis is nog altijd brandvrij, en zelfs de zalen waar de voorstellingen doorgingen werden ongemoeid gelaten. Hoe anders is nu echter de reactie van de Moslimwereld op het omgekeerde voorval.
En ondertussen is ook de Arabische Europese Liga zoals traditioneel ook al in gang geschoten , zij publiceren op hun website enkele antisemitische "cartoons" die ik zelfs geen cartoons meer durf te noemen. Maar ze hebben het warm water niet uitgevonden. Bekijkt u ook gerust even enkele voorbeelden van
Mohammed ligt ondertussen allicht in een deuk. Zoveel eeuwen na dato, en nog schiet de internationale gemeenschap in een kramp om een krul aan zijn hoofd. Dat had hij zelfs in zijn stoutste dromen niet durven dromen.
