Ankh
Het eerste dat opvalt als je Ankh opstart is de bijzondere tekenstijl. De personages zijn grappig vormgegeven en ze bewegen zich soepel. Als je een gesprek voert met iemand, gaan de personages op de achtergrond gewoon door met hun bezigheden waardoor het geheel vloeiend en natuurlijk overkomt. Dit alles vereist wel een (voor adventure-normen) behoorlijk krachtige PC, met name een redelijk nieuwe videokaart. Je kunt in het menu wel veel opties uitzetten, maar dit gaat zeer zichtbaar ten koste van de grafische pracht.
Tijdens het spel hoor je sfeervolle, Oosters aandoende muziek die perfect bij de setting van het spel past. De stemmen zijn goed ingesproken en prima gekozen bij de personages. Op het eerste gezicht is een adventure over Egypte niet bijster origineel, maar de humoristische insteek en het bijzondere verhaal maken veel goed. Het gaat nu eens niet om het opgraven van oude schatten en het oplossen van de mysteries van oude beschavingen.
De besturing is heel simpel. Door met de muis ergens in het scherm te klikken loopt Assil er naar toe. Als je met je cursor over een voorwerp gaat waarmee Assil iets kan doen verschijnt er tekst in beeld. Met de linkermuisknop klikken betekent dat je naar het voorwerp of de persoon wil kijken, met de rechtermuisknop voer je een commando uit (pak op, gebruik, praat, etcetera). Met dubbelklikken laat je Assil rennen. Vaak bestaat een gebied uit meerdere schermen, die \'langsscrollen\' als je rondloopt. Dat kan soms verwarrend werken als je wil dubbelklikken en het scherm verschuift op dat zelfde moment. Als er een poort-icoon verschijnt kan je naar een andere lokatie.
De puzzels zijn grotendeels gebaseerd op je inventaris. Door het juiste voorwerp op de juiste plek te gebruiken, of de juiste voorwerpen met elkaar te combineren kom je verder in het spel. Een paar keer moet je binnen een bepaalde tijd reageren, maar de tijd is ruimschoots voldoende om het te halen. Over het algemeen zijn deze puzzels niet al te moeilijk, al ontbreekt het soms aan logica. Af en toe is het absoluut niet duidelijk wat de bedoeling is en waar Assil naar toe moet, op zo\'n moment zit er niets anders op dan met iedereen te praten en alle voorwerpen die je kan vinden te verzamelen in de hoop dat het op den duur wel duidelijk wordt. Daardoor kan het soms lijken of je vast komt te zitten, maar als je volhoudt kom je er altijd wel uit. De moeilijkheidsgraad van het spel is een beetje wisselvallig, als je eenmaal doorhebt wat Assil moet doen speel je hele stukken achter elkaar zonder problemen, tot je weer op zo\'n onlogische taak stuit. Je kan in het spel niet doodgaan en mocht je toch een verkeerde keuze gemaakt hebben dan heeft dat geen vervelende gevolgen, je mag het gewoon opnieuw blijven proberen tot het wel lukt. De hotspots zijn groot genoeg, je zult niet gauw iets over het hoofd zien. Al met al ben je met Ankh tussen de acht en tien uur zoet.
