Het ging van boink boink boink..ZE SMELTEN DE PAASHAAAAS!
Met dank aan Lurana voor de submit.

Eerlijk gezegd... vind ik... namelijk... Valentijnsdag... stiekem wel leuk!

En dat is ook pas iets van de laatste jaren. Ik heb wel een beetje het idee dat degenen die het hardste roepen dat Valentijn zo'n commerciële bullshit is, er gewoon van balen dat ze helemaal niks krijgen. Andersom dus, krijgen de mensen die het leuk vinden, een heleboel! En het zal vast een wisselwerking op elkaar hebben.

Ik vind Valentijn dus leuk. En dat komt omdat ik ook wat ervan mérk, ook buiten de winkels. Ik kwam vandaag thuis van school. Op school was ik al overladen met achtenveertig smsjes waarin eeuwige liefde aan me was verklaard of gewoon een lief digitaal kusje werd gegeven, en toen kwam ik thuis. Op de fiets door de regen zat mijn bagagedrager vol met de vierendertig rozen die ik op school via de rozenstuurservice had gekregen, en daar stond een doos met kaarten en cadeautjes op mij te wachten! Een doos! Daar had mijn moeder ze ingestopt, want het waren er zo veel! Nou, dus ik naar mijn slaapkamer al die kaarten en cadeautjes uitpakken; wat een lieve berichtjes! Een boel anonieme kaartjes, maar ook echte liefdesverklaringen, gedichten en liefdesbrieven van vier of meer kantjes. En er waren zakjes met hartjessnoepjes, een paar fotolijstjes (met foto's) en nog wat knuffeltjes en andere rotzooitjes.

Toen, na toch zeker drie uur alles doorgespit te hebben, zette ik mijn computer aan. Als startpagina heb ik mijn mailbox, waar meestal zo'n vijf, zes of zeven nieuwe mailtjes zijn tussen acht uur 's ochtends en een uur of drie 's middags, maar nu stroomde mijn mailbox gewoon over. Ongelofelijk. Ook hier liefdesverklaringen, online Hallmark e-cards (wat word je daar gaar van na een stuk of elf!), een heleboel mailtjes dat ik een nieuwe fotoboekreactie had en ga zo maar door. Twee uur later kon ik dan eindelijk op FOK!. Waar ik geconfronteerd werd met de nieuwe smsservice! Wat was dat een dom idee van de devvers, want nu zat mijn Pminbox ook al vol! Niet normaal, hoeveel mensen in een smsje kunnen zetten. Het nadeel was echter dat ik niet wist van wie het was, zodat ik de PM-verstuurders niet keihard kon uitlachen of een lief PM-etje terug kon sturen.

Nou, en toen keek ik in mijn fotoboek. Al zijn de foto's inmiddels verschrikkelijk oud (van oktober) en zie ik er echt heel anders uit, maar toch blijven mensen de foto's leuk vinden. Ongelofelijk, hoe mensen verliefd kunnen worden op alleen maar een stelletje pixels op hun beeldscherm! Ik heb het kunnen weten hoor; zes nieuwe pagina's vol!

Op dit moment heb ik alles gelezen. Ik heb nog niet gegeten noch ook maar iets aan mijn profielwerkstuk dat volgende week af moet zijn gedaan. Valentijnsdag is helemaal niet zo leuk als ik van tevoren dacht.

_{Okay, even eerlijk. Ik kreeg maar één roos op school, twee kaartjes in de bus (waarvan één anoniem), drie smsjes, twee anonieme pm-etjes (waarvan ik van één nog niet weet van wie het is) en de belofte dat er écht iets gestuurd was maar nog niet aangekomen. Oh, en ook niet zo veel fotoboekreacties.}

Maar wie is Sander? En wie is Chantal? Weer een gelukkige relatie vakkundig om zeep geholpen!

Met dank aan Rossdale voor de submit.

De blonde Blueyez,
de zwartharige Catalina en
de dames Paloma en Juliette.

Veel kijkplezier.

En Ellen Hoog:

De YouTube user ArtieTSMITW (what's in the name?) kan misschien wel de Andy Milonakis worden van 2007, de lichaamsbouw heeft hij in ieder geval al. ArtieTSMITW maakt namelijk re-enactments van bekende filmscenes, en een hoop andere filmpjes die gewoon nergens op slaan.

Wat voorbeelden:
A Few Good Men
Jurassic Park
Pulp Fiction
The Shining
Enfin, hier zijn al zijn filmpjes.

En net als bij Andy Milonakis, you either love it or hate it.

Maar in Rusland is alles anders, neem nu bijvoorbeeld een druk kruispunt op de Prospekt Slavy in Sint Petersburg, daar is de weg oversteken met je auto een gevaarlijke bezigheid. Nu weet ik natuurlijk niet of het aan het aan het weggedrag van de Russen ligt of aan het kruispunt, maar mijn ervaringen met Russische bestuurders doet mij het eerste vermoeden.

Met dank aan Ryoga voor de submit.

"We moeten gaan," zegt Timo, "ze wacht op ons!"
Marco kreunt, maar Timo sleurt hem aan zijn arm het ziekenhuisbed uit. Marco doet zijn eigen kleren weer aan en ze gaan naar buiten. Timo houdt een taxi aan, en in vloeiend Fins zegt hij iets waar Marco geen snars van begrijpt, in tegenstelling tot de taxichauffeur, die er keihard vandoor rijdt. Na door een heleboel bochtjes gescheurd te zijn komen ze aan bij een huis, een gewoon, Fins huis. Timo belt aan, en er wordt niet opengedaan. Hij belt, en belt, en belt. Na twintig keer gebeld te hebben gaat er boven een raampje open, en steekt er een knap, roodharig meisje haar hoofd naar buiten. In rap, boos Fins praat ze tegen de broertjes, en Timo praat terug. Marco voelt zich nog steeds niet zo prettig en verstaat er niks van, dus hij doet maar alsof hij er niet bij hoort.
"We gaan naar Groenland," zegt Timo zodra het raampje weer dicht is. Hij duwt Marco weer de taxi in en ze gaan naar het vliegveld. Na een paar uur gewacht en geslapen te hebben vertrekt er een vliegtuig naar Groenland. Het vliegtuig zit propvol in verband met het naderende songfestival in Groenland, maar gelukkig waren er precies twee mensen die niet kwamen opdagen. In het vliegtuig worden allemaal vreemde liedjes gedraaid, onder andere van Lordi. Bij die muziek begint Tonko elke keer wild te bewegen en te piepen, en moet Marco hem stevig vasthouden om te voorkomen dat hij door het vliegtuig gaat rennen.
Als ze aankomen in Groenland, koopt Timo twee warme jassen. In het Groenlands bestelt hij ook een slee met honden, die hen verder kan vervoeren. Marco bibbert en snapt er niks van.
"Timo, ik vindt het allemaal heel leuk enzo, maar wat gaan we nou doen! En hoe ken je al die talen?" bibbert hij.
"Hou je mond en kom nou maar gewoon mee, oetlul. Hup, op de slee, grijp even deze honden vast," zegt Timo.
Marco doet toch maar wat hem gezegd wordt, en samen rijden ze over de sleeuw. De honden rennen als gekken, alsof ze weten waar ze naartoe moeten. Nadat ze uren hebben gereden stoppen ze opeens. Midden op een gigantische sneeuwvlakte staan twee mensen, een man en een vrouw, en Marco's hart begint sneller te kloppen. Zou dit nou het einde van de reis zijn? Ze leggen de honden af, en lopen op het tweetal toe.
"Hoi Marco," zegt de vrouw, en haar stem komt hem ontzettend bekend voor. "Hoe gaat het met je?"
"Mam?" begroet hij de vrouw die hij sinds de ruzie met Timo niet meer heeft gezien. Na een kort gesprek merkt hij dat de man Gordon is, en deze vertelt dat hij in Groenland is voor het Eurovisie Songfestival. Ze staan een tijdje te praten en herinneringen op te halen, als er ineens vanuit het niets een typisch Britse, rode stadsbus tevoorschijn komt. De bus rijdt snoeihard, en recht op het groepje af. Ze duiken aan de kant, maar Timo is te laat, en wordt door de bus geschept. Een stukje verderop zwiept hij van de motorkap in een scheur in het ijs. Marco, zijn moeder en Gordon rennen er naartoe, maar het is al te laat. Timo's ene helft ligt een paar meter van zijn andere helft af, en er is niks meer aan te doen.
"Sjongejonge," zegt Marco's moeder, "en nog steeds denken er mensen dat de koude oorlog niet is afgelopen. Je weet precies waar dit vandaan komt!"
De twee, en Gordon ook, zijn kapot van dit gebeuren. Toch moet Gordon die avond optreden op het songfestival, en daarom gaan ze weer terug naar het bewoonde gedeelte van Groenland.

Sip, moe, en verward zit Marco 's avonds in het Groenlandse theater te luisteren naar de liedjes. Hij kan zijn aandacht er niet echt bijhouden, en afwezig aait hij Tonko. Tegen het einde komen dan de kandidaten voor Finland op, en het is Lordi. Tonko springt op en neer en doet helemaal gek. Hij gilt en schreeuwt, en een paar keer denkt Marco 'PSV de gekste' te verstaan, maar misschien vergist hij zich. Doordat Tonko hem elke keer wakker schudt wordt hij wel gedwongen naar het 'liedje' van Lordi te luisteren, en opeens hoort hij een boodschap die speciaal voor hem is.

Met dank aan Ryoga voor het roodharige meisje, Sj0rSz voor de Noordpool (okay, bijna dan) en de ijsscheur, sanger voor de mama, HuHu voor Gordon, Anthraxx voor de bus, Slush voor de koude oorlog, Hmaster-II voor Lordi en Glacier voor PSV.
Sorry voor guitarist.nl, dat zou een beetje te ingewikkeld zijn geworden. En HuHu, Tonko is veel te cool om zomaar dood te gaan!

Wat hoort hij? Is de boodschap voor hem? Gaan we volgende week eindelijk eens naar die andere wereld? Waar is de moeder van Marco? Kun je ook niet dood zijn als je in tweeën ligt? Wat gebeurt er met Tonko? Klimt Marco nou nog een keer de kerktoren op terwijl hij het griekse volkslied zingt? Vertel in de reacties jouw suggesties, en wie weet worden die volgende week gebruikt!

Mocht jij zo'n iemand zijn die helemaal gek is van carnaval of vastelaovond zoals het bij ons in de buurt heet en heb je heel toevallig de beschikking over een VDO-Dayton navigatiesysteem dan kun je speciaal voor carnaval een kaart van Nederland downloaden waar Eindhoven in eens Lampegat heet en Den Bosch te vinden is onder de naam Oeteldonk.

Je moet er maar opkomen....

In het verleden konden sportuitslagen bijna alleen in kranten worden gelezen (kranten waren literaire werken die mensen aangenaam bezig hielden voordat de televisie was uitgevonden). De tijd van de krant (ook tabloid) is voor vele brave burgers voorbij maar televisie is echter de eerste democratische cultuur die voor iedereen in het westen verkrijgbaar is. En naar mijn mening moet het volledig geregeerd worden door het verlangen van haar consumenten. Helaas denken bepaalde invloedrijke mensen hier heel anders over. De sportuitzendingen in Nederland dekken namelijk maar een zeer beperkt deel van het totale aanbod. Basketbal, honkbal, ijshockey en vooral vechtsporten zijn bijna nergens te vinden. Op de laatste sport wil ik me wat verder verdiepen in deze column.

Als de consument wil genieten van publieksamusement in de vorm wederzijdse hersenbeschadiging dan kan men in Nederland alleen rekenen op Eurosport. Eurosport zendt naast vergeten voetbalwedstrijden zo nu en dan een samenvatting uit van de grootste vechtsport evenementen in de wereld. Fans willen echter geen samenvatting maar een volledige wedstrijd zien. De tijd dat Anthonius Johannes (Anton) Geesink in 1961 het enige Nederlandse succes heeft gehaald is namelijk al lang voorbij. Eén van de meest populaire sportevenementen is tegenwoordig de K-1 in Japan. Deze competitie werd in 1980 door Kazuyoshi Ishii geïntroduceerd. Elk jaar worden er in de hele wereld K-1 toernooien gehouden om te bepalen welke acht vechters aan de K-1 World Grand Prix mogen meedoen. De finale wordt elk jaar in het Tokyo Dome door tientallen miljoenen mensen bekeken. Veel Nederlanders zullen het echter niet weten maar Nederland is al elf keer wereldkampioen geworden. Een prestatie die volgens mij alleen overtroffen wordt door ons schaatstalent. Fans van volksport nummer één, voetbal, kunnen hier alleen maar over dromen. De finalisten en vooral kampioenen zijn wereldberoemd maar in Nederland worden ze nauwelijks herkend op straat.

Er zijn duizenden mensen in Nederland die graag een goede en spannende bokswedstrijd willen zien, helaas wordt het nergens meer live uitgezonden. De tijd dat mijn vader en opa ’s nacht nog voor de televisie zaten, om een bokswedstrijd live vanuit Las Vegas te bekijken, is helaas voorbij. De overheid heeft het logischerwijs nooit zo gehad met geweld en agressiviteit op televisie. Stel je voor dat mensen hierdoor op verkeerde ideeën komen. Zelfs mijn moeder heeft me altijd geleerd dat “genezen beter is dan voorkomen”. Bureaucraten weten echter niet waar ze het over hebben want als zij vechten dan vloeit er immers inkt en geen bloed. De beoefening van een vechtsport en het vechten van wedstrijden betekenen namelijk niet dat je elke week onder het bloed thuiskomt om je ouders te laten schrikken. Vechtsport stimuleert het zelfvertrouwen. Je eigenwaarde stijgt en mentale discipline en focus worden beter. Niet alleen tijdens de training maar ook in het dagelijks leven. Blessures komen zelden voor.

Een harder wordende maatschappij met meer gewelddadige incidenten is helaas een groeiende realiteit en voor veel mensen zou het verstandig zijn een cursus te volgen. Je leert immers niet alleen jezelf verdedigen maar ook je medeburgers. De keus in Nederland, ondanks de zeer geringe aandacht van de media, is verassend groot en divers. De meeste kinderen gaan op Judo en sommigen op Karate. Karate is een vorm van vechtsport. Jarenlang trainen de beoefenaars deze kunst, waarbij ze alleen hun handen en voeten gebruiken. Eenmaal afgestudeerd werken ze mee aan de slechtste films uit de wereldgeschiedenis. Maar er zijn honderden andere vechtsporten waaruit u kunt kiezen.

Ik ben een fanaticus en ik geef niet op voordat deze Nederlandse topsporters erkenning van hun eigen volk krijgt. Want een fanaticus is iemand die voor iets blijft vechten (zelfs al heeft hij het doel ervan vergeten).

quote:

"Ik vind je lief, xxx Valentijn"

Deel 1 : Hoe moet je douchen?. Eerst op de vrouwen manier en daarna op de mannen manier. Ik moet bekennen het is enigszins herkenbaar!

Deze dus, succes...

_{Oh ja, helemaal vergeten: Met dank aan FormerlyKnownAs voor de submit.}

We houden ondertussen zo ontzettend veel van elkaar dat we schijnbaar wel aan valentijn doen. Misschien scheelt het dat dit de eerste valentijn is dat we getrouwd zijn. Nou kan ik het me wel voorstellen en zo, het is gewoon wel "leuk" om het geheel op te pakken om nog eens te vertellen hoeveel je eigenlijk om elkaar geeft. We hebben het niet nodig, maar we gebruiken het wel.

Ikzelf ben van mening dat als je iets doet dat je het dan goed moet doen. Met valentijn moet je dus niet alleen aankomen met een bosje naar onkruid ruikend rozen.

Een romantisch weekendje weg ? Gezellig naar Parijs of nog beter, de huwelijksreis in London overdoen ? Dat gaat nogal moeilijk, mijn vrouw is namelijk herstellende van een operatie. Met een hernia operatie minder dan 3 weken geleden kom je er niet helemaal mee weg. De doos mag geen eens in een auto zitten, laat staan in een vliegtuig.

Een romantisch etentje, misschien op de plek waar we ons verlovingsdiner hebben gehad of de plek waar we de bruiloft hebben gevierd ? Ik zei toch al dat ze net geopereerd is. Ik zei toch al dat ze niet in de auto mag zitten ? Nou, die optie gaat dus ook niet door.

Strand wandeling ? Zie boven.

Amsterdam bezoeken, onze eerste date her beleven ? Zie boven , en die was in mei. Het weer is niet te vergelijken.

Doordat we getrouwd zijn kom je er niet met een simpel kaartje, daarbij, daar ben ik nu al rijkelijk laat mee.

"Ons liedje" op CD-single. Leuk idee, maar het is nooit op single uitgebracht en het album waar het op staat is uit 1997.

Ik ga toch maar langs bij de bloemist op de terugweg denk ik...

De ochtendspelletjes van vandaag zijn:
Fish Hunter (visjes vangen) en File Up (sokoban achtig spelletje).
Hoe goed ben jij?

_{Weet jij ook nog een leuk spel? Tip ons dan!}

Ik zie mezelf ineens weer zitten voor onze kleuren televisie met wel acht kanalen, en dat was heel wat, we hadden tot afgunst van de buren zelfs een afstandsbediening.

Dus ben je vergeten hoe bijvoorbeeld de tune van Bolke de beer of Tros Kieskeurig klonken, dan moet je echt eens gaan kijken én luisteren op deze site.

Update:

quote:

Op 13-02-2007 @ 23:37 schreef Xessive het volgende:
WK Letterneuken: de A