Twinky gaat met de trein

trein (de ~ (m.), ~en)
1 railvoertuig voor de langere afstand dat sneller dan 45 km per uur kan, bestaande uit een enkele of een reeks van locomotieven, treinstellen en/of wagons

Goed. Ik stapte in Den Bosch in en daar begon het al. Ik had geen muntgeld en er was nergens een loket te bekennen (wat scheelt mij die ene euro nou) en ook geen wisselautomaat of iets dergelijks. De snackbars, want die waren er wel, en veel, weigerden simpelweg om mijn briefjes om te zetten in muntjes, en ik had net gegeten dus om nou speciaal daarvoor een kroket te kopen is ook weer zo wat. De enige oplossing was dus om mensen aan te spreken, en dat vind ik niet zo erg fijn. Na vijf omaatjes en drie moeders met krijsende kinderen was er een koppeltje Brazilianen met losse euri.

eu·ro (de ~ (m.), ~'s)
1 munt en munteenheid van een deel van de landen van de Europese Unie, vanaf 1999 giraal, vanaf 2002 ook chartaal [voorgesteld door] => euromunt

eu·ro·bil·jet (het ~)
1 bankbiljet in euro's

eu·ro·munt (de ~, ~en)
1 euro, gemeenschappelijke munteenheid voor alle landen van de EU
2 munt die een aangegeven aantal euro's of delen daarvan vertegenwoordigt

Ondertussen had ik ook nog even op het 'Grote Gele Bord Wat Mij Zou Vertellen Hoe Laat Mijn Trein Gaat gekeken' en was ik tot de conclusie gekomen dat ik een half uur moest wachten. Ik liep drie rondjes rond het automateneiland en eindelijk vond ik de goede. Een 'Mooie, Gele Automaat Die Euri Lustte En Mij Een Mooi Geel Kaartje Kon Geven'. En voilà, na drie pogingen was het gelukt en kon ik gaan wachten op mijn railvoertuig. Ik ben nog even vergeten te vertellen dat ik mijn gitaar bij me had, daarover zo meteen meer. Ik zocht het goede perron en daar was niemand, dus ik liep weer naar boven (in Den Bosch zijn de perrons ondergronds)

sta·ti·on (het ~, ~s)
1 plaats van aankomst en vertrek van treinen => stationsgebouw

per·ron (het ~, ~s)
1 platform bij een station, vanwaar of waarop de reizigers in en uit de trein stappen

Toen heb ik dus een half uur gewacht. De Brazilianen deden nog een poging om mij op te beuren, in Engels waar ik zelfs niet eens wijs uit kon worden, maar het mocht niet baten. En het kon nog erger. Op enkele minuten voordat mijn trein zou arriveren liep ik naar beneden. Er stonden nog, welgeteld, twee mensen, dus ik dacht dat ik lekker zou kunnen zitten. Helaas, te vroeg gejuicht! We stapten in de trein en moesten ons bijna door de mensenmassa heen wurmen. De tweede klas zat stampvol.

trein·rei·zi·ger (de ~ (m.))
1 iem. die per trein reist

Ondernemend als ik was, liep ik naar een andere wagon, maar het was een kort treintje en dus kwam ik uit in de eerste klas. Ondertussen had ik wel zes mensen geslagen met mijn gitaar en was de stemming er niet beter op. Uitgeput zakte ik neer in één van de werkelijk riánte stoelen (met heel veel beenruimte). Het voorgaande was een grapje, even voor de duidelijkheid. Is er echt zoveel verschil in de 1e en 2e klas als het prijskaartje doet vermoeden? Volgens mij niet. Na enkele minuten kwam mijn grote vriend de Fluitert de coupé binnen.

trein·con·duc·teur (de ~ (m.))
1 conducteur op een trein

Flui·tert (de ~(m.))
1 conducteur op een trein met bril en fluitje

Hij vroeg naar mijn treinkaartje, wat ik samen met mijn kortingskaart en een brede glimlach overhandigde.

trein·kaart·je (het ~)
1 kaartje dat dient als betalingsbewijs voor een treinreis => spoorkaartje

Meteen vroeg ik aan mijnheer de conducteur of ik alsjeblieft eerste klas mocht zitten want de tweede zat zo vol en ik was zo moe etcetera. Nou, ik was nog niet eens klaar met mijn slijmzin of Fluitert begon aan een scheldkanonnade! Dat ik met een kaartje het recht niet had om eerste klas te zitten, en de brutaliteit, en het was zondag dus het kon toch niet vol zitten! Nou, ik moest me vastgrijpen aan de stoel anders was ik bijna weggewaaid. Wat was die man boos! En ik begrijp best dat het voor hem ook zondagmiddag was en dat hij misschien ook wel graag naar zijn vrouwtje wilde, maar om dan Onschuldige, Lieve, Kleine Treinreizigsters uit te schelden! Oh, en ik had mijn gitaar bij, dus waarschijnlijk dacht hij dat ik 'gewoon' een straatmuzikantje was, en dat is natuurlijk ook geen voordeel als je in de verkeerde klas zit. Toen moest ik een half uur op de grond zitten in het 'halletje' bij de deur. En toen hij weer langs kwam op de terugweg heb ik hem toch boos aangekeken! Beste mensen van de NS, dat een kaartje zo duur is vind ik al vervelend, maar om dan je vaste (want dat ben ik, met kortingskaart) klanten uit te schelden omdat ze even een rustplaats nodig hebben, gaat wel erg ver.