Oorlog der slaven

Nu we net de herdenking van de 11e September hebben gehad, leek het me zinvol eens een post over terrorisme te maken.

Het machtige westen heerst. Soeverein, daadkrachtig als het moet. Geld trekkend uit de behoevende landen. Klein houden om groot te zijn. Simpele tactiek, eist vele slachtoffers. Bereid te offeren? Ja vermits dit in mensen levens gebeurd. Want geld blijft god. En wie fusilleert god? Niet wij. Wie moet er anders opstaan tegen Allah?

Niet wij zelf. Dat zou niet kunnen. Te weinig geloof. Zwak geworden. Labiel is onze maatschappij, goedgelovig de mensen. Religie als machtsmiddel. God zegt het. Wij bevelen het. Of net andersom?

Terrorisme: wandaad of wanhoopsdaad
Wereldvisie wordt geboren in het Westen. China, India en anderen machthebbende hebben geen economisch patent. Afhankelijk van ons eten, onze Replay shirts en onze genadigheid. Voor degene die het wagen te twijfelen aan onze religie volgt de dood. Of nog erger: Sociale uitsluiting. Onze religie: Macht.

Terug vechten heeft geen zin. Superieur wapenarsenaal. Zoevende raketten. De schutter lekker droog gezeten op zijn 'battleship'. Cowboy Western in de hand, glaasje limo op de grond. Even verderop sterven tientallen mensen door die ene druk op de knop. Die bij het omslaan van elke bladzijde even volgt.

Niks tegen te doen. Maar is er leven zonder wil? De wil om te overleven, te sterven voor dat wat van jou is. Gecompliceerd maar simpel. Woede brengt de beste ideeën met zich mee. Als er geen verdediging mogelijk is. Als er geen aanval geschieden kan. Als het land in hongersnoden verkeert. Als de wanhoop in de ogen van 4-jarigen zichtbaar is. Dan is er woede.

Het enige middel dat deze mensen hebben: Terrorisme. Een nieuwe vorm van oorlogvoering. Soldaten van het lot. Bedenk u nu alstublieft: Kan oorlog ooit eerlijk zijn? Leg dat uit aan de mensen daar...