De slechtste landen ooit op de Olympische Spelen
5. Bijzondere gevallen
De moderne Olympische Spelen worden al sinds 1896 gehouden en vooral in het begin ging men niet altijd even nauw om met het begrip 'land'. Daarnaast is het landschap door de jaren heen politiek uiteraard ook veranderd, denk aan het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. We zetten een aantal van de lastige situaties hier op een rij, voor we richting de conclusie gaan over het 'Slechtste Olympische Land Ooit'.
Zoals gezegd zijn er acht 'landen' die ooit aan de Spelen hebben meegedaan, geen medailles wonnen en nu niet meer in die zin bestaan. Als eerste noemen we de huidige Canadese staat Newfoundland, destijds nog - een soort van - zelfstandig. Marathonloper Bob Fowler stond jarenlang als Amerikaan in de boeken, tot enkele jaren geleden ontdekt werd dat hij pas in 1907 officieel Amerikaans staatsburger werd en dus deed hij in St Louis in 1904 nog mee onder de vlag van Newfoundland. De enige atleet ooit namens de huidige staat kwam niet in de buurt van de medailles.
Vervolgens komen we uit bij de Republiek China, heel kort gezegd en zonder in politieke details te treden: de voorloper van de huidige Volksrepubliek China, maar ook weer niet helemaal. De Republiek China deed tussen 1924 en 1948 drie keer mee aan de Spelen - de vier tennissers in 1924 trokken zich na de openingsceremonie allemaal terug. De hoogste klassering kwam in 1936 en 1948 dankzij een gedeeld negende plek van het voetbalteam.
Een ander heikel punt - wederom te danken aan het communisme - was de deelname van Vietnam in de jaren '50, '60 en '70. Onder de naam Zuid-Vietnam deed het niet-communistische deel mee aan de Spelen. Het beste resultaat was een vijftiende plek van baansprinter Le Van Phuoc in 1956. Andere entiteiten die ooit meededen maar niet meer van de partij zijn waren Zuid- en Noord-Jemen, Malakka en Noord-Borneo en het Europese Saarland.
Hieronder volgt een overzicht van de voormalige landen en entiteiten die nooit een medaille hebben gewonnen, samen met hun hoogste klassering ooit behaald:
Land | Pos | Sport | Atleet | Jaar |
Malakka | 6 | Gewichtheffen (M -75kg) | Tan Kim Bee | 1956 |
Saarland | 8 | Roeien (M skiff) | Günther Schütt | 1952 |
Republiek China | 9 | Voetbal | Mannen | 1936/1948 |
Zuid-Vietnam | 15 | Baanwielrennen (M sprint) | Le Van Phuoc | 1956 |
Zuid-Jemen | 17 | Boksen (M -51kg) | Mohamed Mahfood Sayed | 1988 |
Noord-Jemen | 19 | Judo (M -71kg) | Mohamed Moslih | 1988 |
Noord-Borneo | 24 | Atletiek (M hinkstapsprong) | Gabuh bin Piging | 1956 |
Newfoundland | DNF | Atletiek (M marathon) | Bob Fowler | 1904 |
Ook buiten deze landen zijn er overigens nog wat moeilijke gevallen. Dat Monaco ooit een architectuurmedaille won die officieel niet meetelt is inmiddels duidelijk, maar ook Nepal kent wat onduidelijkheid. Sherpa Tejbir Bura 'won' in 1924 een gouden olympische medaille in alpinisme voor zijn rol in de expeditie naar Mount Everest in 1922. De expeditie kreeg de medaille voor de meest opmerkelijke prestatie van de afgelopen vier jaar en de medailles werden uitgereikt tijdens de sluitingsceremonie van de Winterspelen van 1924, die toen nog niet officieel 'olympisch' waren. Het IOC telt de medaille voor Bura niet mee, mede doordat hij deel uitmaakte van een team met verschillende nationaliteiten. Daarnaast won Bidhan Lama in 1988 een bronzen medaille in het taekwondo, maar dat was toen nog een demonstratiesport en dus telt ook die officieel niet mee.
Sporters uit in elk geval twee landen hebben als onderdeel van een ander land wel medailles gewonnen. Het gaat hierbij om Turkmenistan en Bosnië & Herzegovina. Zo won worstelaar Boris Kramarenko - afkomstig uit het huidige Turkmenistan - in 1980 in Moskou brons, maar wel namens de Sovjet-Unie. Onder meer de gouden Joegoslavische handbalteams uit 1984 kenden meerdere Bosnische spelers, maar als onafhankelijk land pakte men nog nooit een olympische medaille.