De slechtste landen ooit op de Olympische Spelen

2. De slechtste beste prestaties

De eerste invalshoek gaat via de beste prestaties ooit gehaald door een land op de Olympische Spelen. Omdat het deelnemersveld natuurlijk niet altijd in elk evenement even sterk of groot is hanteren we een vrij simpel criterium: we kijken naar de hoogste klassering ooit gehaald door een atleet die het betreffende land vertegenwoordigde. In sporten met verschillende heats - denk aan atletiek, zwemmen, roeien of kanovaren - gebruiken we de klassering zoals Sports-reference.com die ook gebruikt.

We beginnen met een positieve noot: vijf van de medailleloze landen hebben al wel een vierde plek gehaald. Zo verloren de Nicaraguaanse honkballers in 1996 de strijd om brons en werd gewichthefster Ele Opeloge namens Samoa vierde in Beijing in 2008. Deze landen vallen zo duidelijk weg uit het lijstje kandidaten voor de titel 'Slechtste Olympische Land Ooit', net als bijvoorbeeld Malawi (bokser Peter Ayesu werd gedeeld vijfde in 1984), Nepal (taekwondoka Sangina Baidya werd zevende in 2004) en het Madagascar van sprinter Jean-Louis Ravelomanantsoa, die achtste werd op de 100 meter in 1968. Een eervolle vermelding is er overigens voor synchroonzwemsters Yvette Thuis en Roswitha Lopez, die in Seoul in 1988 met een vijftiende plek het beste resultaat ooit haalde voor Aruba.

Als we nog verder terugkijken in de resultaten zien we dat er acht landen overblijven die zelfs nog nooit een plek binnen de top-20 hebben behaald op welk onderdeel dan ook: Bangladesh, Equatoriaal Guinea, de Maldiven, São Tomé en Principé, de Comoren, Mauritanië, Brunei en Oost-Timor. Laatstgenoemde staat helemaal onderaan de lijst: hun beste prestatie ooit is een 43e plek voor alpineskiër Yohan Gonçalves op de slalom in Sochi vorig jaar, geholpen door het uitvallen van tientallen deelnemers. Als we de 'winnaar' bepalen aan de hand van 'het slechtste beste resultaat ooit' van het land is Oost-Timor dus de winnaar: ook alle zeven medailleloze 'landen' die niet meer bestaan hebben een hogere klassering gehaald dan de 43e.

Er zijn vijftien nog actieve landen die nog nooit een plek bij de beste vijftien hebben gehaald op welk onderdeel dan ook. Vanuatu had wellicht niet in de lijst hoeven staan, ware het niet dat James Iahuat zich in 1988 misdroeg: tijdens zijn gevecht in de eerste ronde gaf de bokser een kopstoot aan zijn Congolese opponent Serge Kabongo, waardoor de scheidsrechter het gevecht al na een minuut afkapte.

We zetten de vijftien landen hieronder op een rij, waarbij 'Pos' staat voor de hoogste klassering ooit van het betreffende land:

* De atleet/atleten eindigden als laatste (boogschieten, atletiek) of verloren direct in het eerste gevecht (judo, boksen).