CD: Okkervil River - The Stage Names

Het vierde album van de alt-country grootheden van Okkervil River, getiteld The Stage Names, is al weer een tijdje uit. Augustus 2007 om precies te zijn. Mosterd na de maaltijd? Jazeker. Maar gezien de uitzonderlijke kwaliteit verdienen de heren uit het Mekka van de indie, Austin, Texas, gewoonweg een bespreking. Ondanks mijn sceptische insteek, de vorige albums waren naar mijn mening niet al te speciaal, knalde The Stage Names al na enkele luistersessies door de genialiteitsbarrière.




Het zijn vooral de eerste tracks die meteen imponeren. Drie energieke indierocksongs intrigeren door heerlijke gitaarriffs, sterke opbouw en met name de emotionele kreten van zanger Will Sheff. Afsluiter van het trio, 'A Hand to Take Hold of the Scene' wordt ook nog eens opgevuld met een achtergrondkoortje, handgeklap en fantastische blazers. Af en toe misschien net iets te veel van het goede, maar gelukkig wordt het tempo op de rest van het album rigoureus naar beneden gegooid.

Tegen het einde van The Stage Names is er nog wel het eclectische, hysterische 'You Can't Hold the Hand of a Rock and Roll Man', maar de overige songs zijn toch vooral intiem en dromerig. Nummers als 'A Girl in Port' en 'Title Track' gaan ook meer terug naar de melancholische americana-roots van de band. The Stage Names is uiteindelijk een zeer inspirerende mix van dat verleden en de nieuwe, opgewekte rocksongs geworden.




Afsluiter en hoogtepunt 'John Allyn Smith Sails' vat de 'nieuwe' sound nog eens samen. Op een prachtige popmelodie zingt Will Sheff de mooiste zinnen van het album:

"I was young and at home in bed, hanging on the words some poem said in '31; I was impressionable. I was upsettable. I tried to make my breathing stop or my heart beat slow, so when my mom and John came in I would be cold."

Drums voegen zich bij de vederlichte, akoestische gitaar, de toonhoogte gaat omlaag en en het tempo wordt opgeschroefd. De intieme vocalen maken plaats voor geschreeuw. "So hoist up the John B. sail!" Je beseft je opeens dat het niet zomaar een vermakelijk stukje muziek is waar je de afgelopen 40 minuten naar hebt geluisterd, maar pure poëzie en hoge kunst. En voor wat het nog waard is; absoluut één van de muzikale hoogtepunten van 2007.


Label: Jagjaguwar Datum: 7 Augustus 2007 Waardering: