Concert: Maria Mena in Vredenburg
Maria Mena is een talent. Met haar jonge leeftijd en enigszins naďeve, maar vrolijke uitstraling pakt ze iedere liefhebber van lichte popliedjes in. Haar laatste hits bewezen dit dubbel en dwars. Nederland viel massaal voor de fręle Noorse. Het volgepakte Vredenburg gisteravond bewees nogmaals hoe populair de 21-jaar oude schone is in ons landje.Met a balladeer vond Maria een meer dan waardige openingsact. De band rondom zanger en liedjesschrijver Marinus de Goederen won enkele jaren geleden een talentenjacht op 3FM, en sleepte bovendien de Grote Prijs van Nederland binnen. Live bleek de band ook zijn mannetje te staan. Marinus' liedjes klinken het ene moment als Coldplay in hun gloriedagen, om vervolgens zo ingetogen en fragiel als Damien Rice te zijn. Bravo! Vooral zo door gaan, heren.
Mejuffrouw Mena betreedt na een half uur het podium. In een mintgroen jurkje, versleten spijkerbroek, ketting, wit sjaaltje, en zonder bh liep er een modern hippiemeisje het podium op. Haar band, vijf Noorse mannen in 't zwart, zetten akkoorden in die even donker klinken als de kleur van hun kleding. Al snel herkent het publiek He's Hurting Me. Een grauw liedje over hoe pijn voelt wanneer een geliefde je kwetst. Die paar kleine misstapjes in de eerste zinnen vergeven we haar zodra ze het refrein inzet. Maria's aanzwellende stem is onvergetelijk mooi. Des te opvallender is de keuze dan ook voor het oude hitje You're The Only One als tweede nummer. Ze gaat van dreigend en donker ineens over op een lichter dan licht liedje. Het contrast is dermate groot, dat de zaal moeite lijkt te hebben met het switchen van emoties. Maria zelf gaat als volleerd actrice van puur gekwelde dramaqueen over naar huppelend schoolmeisje. Hierdoor weet ze de zaal wel weer mee te slepen. Dit blijft ze gedurende de hele avond volhouden. Haar intense inleving in haar eigen liedjes gaat diep; het publiek smult ervan.
Mooi zijn ook Nevermind Me en Just Hold Me. De vergelijkingen met Alanis Morissette blijken meer dan terecht. In haar hele podiumvoorkomen is ze een waardige opvolger. Nu nog dat ultieme album schrijven. Want toch bleef er een knagend gevoel hangen gedurende het concert. Deze dame heeft overduidelijk veel talent, maar ze kan meer. Veel meer. Maria's liedjes zijn kort, maar komen live nog niet helemaal tot volle kracht. Ze laat weinig ruimte over voor haar uitstekende begeleidingsband om te soleren, en neemt ook zelf relatief weinig initiatief om het net ietsje anders te doen dan op de cd. Op veilig spelen heet dat. Maar Maria hoefde helemaal niet op safe te spelen in Vredenburg. De zaal liet dat al vrij snel merken, en ook Maria pikte het signaal op. Vervolgens deed ze er opvallend weinig mee. Ze speelde een nieuwe zwijmelaar I'm In Love Again, en liet de jongens even rossen op Our Battles. Ze leek vooral overdonderd door de liefde die ze van de fans vooraan kreeg. Dit eindigde veelal in spontane verhaaltjes tussendoor en veel contact met het publiek.
Mede dankzij de intense beleving van het concert weet Maria de show tot een mooi einde te breien. Na de finale werd er gebogen, zwaaide ze nog links, voor, en rechts en liep ze al zwaaiend en handkusjes blazend van het podium. Geheel zoals je van haar had verwacht; ongewoon onbevangen en vrolijk.
Waar: Vredenburg, Utrecht Wanneer: 28 februari 2007
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
