CD: Maxon Blewitt - When The Moon Winks

Harry (Dinosaur_Sr)
Het miezert. Het is grijs, de open haard mag aan, maar het hout is te nat. Wie zich inleest over de nieuwe boreling van Maxon Blewitt, 'When the moon winks', zou denken dat het passend weer is. Melancholica...
Eigenlijk komen in elk stukje dat over Maxon Blewitt geschreven is twee zaken terug: Maxon Blewitt is het soloproject van Bjorn Eriksson, ex-gitarist van Antwerpse band Zita Swoon, en Maxon Blewitt draait om melancholica. Dat zijn overigens geen steroïden, maar een merkwaardig vrolijke somberheid. Althans voor mij.

Het eerste is waar. Ontegenzeggelijk drukt Bjorn Eriksson, alias Jorbs Krisonne, een zware stempel op deze cd. Donkere ietwat sobere bluesgitaar-georïenteerde muziek is het gevolg. Soms haast beklemmend, gelardeerd met her en der een eenzame pianotoon en een scheurende gitaar, soms ook met discodrumritme. De donkerheid komt vooral door de stem, bijna op verteltoon met een ronkende ondertoon, die daarmee de sfeer op de cd bepaalt.

Helaas is het veel in hetzelfde tempo en stijlfiguren, waardoor de spanning een beetje ontbreekt. Elementen genoeg om tot contrasten te komen (stem vs. teksten vs. gitaar vs. electronica vs. tweede stem), maar het komt er niet van. Na het beluisteren van deze cd resteert dan ook het gevoel van een gemiste kans. Pas bij de laatste nummers komt de cd tot leven, en niet toevallig heeft dat te maken met de afwisseling van stem en stijl. 'Moon winks - past whatever' is daarmee het juweeltje van deze cd, maar misschien heeft dat ook wel te maken met het voorafgaande.

De website daarentegen springt er meer uit: www.maxonblewitt.com. De soundbites die daarop aanwezig zijn, komen echter nog van de vorige cd. Luistert en oordeelt zelve.

Voor de goede orde: twee-komma-vier ster voor mij.

Label: Dim Din Records Releasedatum: 20 febrauri 2006
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!