Game: CSI: Dark Motives
Net als in de televisie-serie krijg je regelmatig filmpjes te zien van de reconstructie van het misdrijf en de schade die toegebracht is in het lichaam (soms nogal bloederig in beeld gebracht).
De CSI-medewerkers in het spel lijken goed op de acteurs in de serie. Ik moet eerlijk toegeven dat ik, voor ik deel 1 uit de budgetbakken viste, de televisie-serie nog nooit gezien had. Toen ik daarna besloot eens een aflevering te bekijken, had ik geen enkele moeite om de hoofdrolspelers te herkennen. De teksten in het spel worden door de echte CSI-acteurs ingesproken.
Het spel is soms frustrerend, als je niet verder kan doordat je ergens een klein dingetje gemist hebt of als je sneller denkt dan het CSI-team. Je weet dan zelf al wie het heeft gedaan, maar krijgt geen toestemming om de verdachte te ondervragen omdat je volgens Brass nog geen sterke link tussen de verdachte en de plek van het misdrijf hebt. Soms heb je een haartje op een voorwerp gevonden dat als bewijsstuk kan dienen, maar wil het spel dat je het voorwerp ook nog afstoft voor vingerafdrukken. Of het spel wil per se dat je via de microscoop aantoont dat twee bewijsstukken identiek zijn, terwijl jij dat al op het blote oog had gezien. Het spel is ook goed samen met een vriend of vriendin te spelen, het is erg leuk om te proberen elkaar te slim af te zijn en te beweren dat jij een aanwijzing hebt gezien die de ander over het hoofd gezien heeft of hardop te speculeren over de toedracht.
Het eerste spel werd in veel reviews nogal negatief beoordeeld omdat het erg simpel en erg kort was. In vijf keer een half uur kon je het spel makkelijk uitspelen. Dark Motives is een stuk moeilijker en duurt ook een stuk langer, hoewel ik het nog steeds tamelijk kort vind. De moeilijkheidsgraad is enigszins te variëren door een aantal opties in te stellen. Zo kan je ervoor kiezen om de hotspots te activeren. Dit zijn plekken die je verder kan onderzoeken door er op te klikken. Zet je de optie aan, dan zal je cursor van kleur veranderen als je er overheen beweegt. Zet je de optie uit, dan wordt het spel een 3-dimensionale pixel-hunt. Door het uitzetten van Auto-Evidence Question krijg je niet langer automatisch alle relevante vragen per verdachte maar moet je steeds elk voorwerp naar de verdachte slepen om te zien of hij er iets over te vertellen heeft. Met behulp van Evidence Tagging krijgen je bewijsstukken een labeltje dat aangeeft of je het nog verder kan onderzoeken of gebruiken. Tijdens het spel kan je hints aan je partner vragen, dit gaat echter ten koste van je uiteindelijke beoordeling. Tenslotte kan je de Tutorial desgewenst uitzetten (ik vond deze in het eerste spel erg irritant).
Na het oplossen van een case word je beoordeeld door Gil Grissom. Heb je het goed gedaan en weinig of geen hints gevraagd, dan krijg je de titel "Master" en word je beloond met artwork en interviews met de makers. Mis je een paar aanwijzingen, dan ben je "Investigator" of "Rookie" en krijg je minder bonusmateriaal te zien. Lukt het je, om alle vijf de zaken op "Master" af te ronden, dan krijg je nog een extra bonus. Dat is niet zo moeilijk als het klinkt, want als je ergens een aanwijzing gemist hebt krijg je nog een herkansing in de vorm van vragen die toetsen of je goed opgelet hebt. Dit zijn vijf vragen per case, bijvoorbeeld "welke kleur overhemd had verdachte X aan?"of "op welk huisnummer woont de ballerina?" (fictieve vragen om het spel niet te bederven). Het zoeken op de computer stelt niet veel voor, het is meestal alleen op "Search" klikken. Het vergelijken van haren, DNA-profielen of vingerafdrukken is ook simpel.
Af en toe (sporadisch) had ik wat last van bugs, waardoor een vingerafdruk nog zichtbaar was nadat ik het voorwerp had opgepakt, de cursor in een normale muispijl veranderde, of de teksten van de vragen half buiten beeld vielen. Deze probleempjes waren echter altijd op te lossen door naar een andere lokatie te gaan of het spel opnieuw op te starten.
