CD-review: Audioslave

Geruchten zijn er veel, bladen worden er mee volgeschreven en in de wachtruimte van de tandarts lees je erover. In de popmedia galmden al maanden geruchten over een vrijage tussen de overgebleven leden van Rage Against The Machine en ex-Soundgarden zanger Chris Cornell. Meteen nadat de prominente frontman Zack de la Rocha in 2000 de band de rug toekeerde, liet Rage Against the Machine weten hoe dan ook door te gaan. Na het opbreken van de succesvolle Seattle grungeband Soundgarden, wilde het met Chris' solocarriere ook maar niet vlotten. Vrij vlug na Zack's vertrek viel de naam van Chris Cornell in Rage's verband dan ook steeds vaker. De geruchten bleken waar, getuige de komst van het debuutalbum van Audioslave.



Audioslave?
De naam Rage Against the Machine is onlosmakelijk verbonden met de politiek geëngageerde rapteksten van Zack de La Rocha. Het handhaven van die naam leek met de komst van Chris Cornell onmogelijk. Chris Cornell bedacht de briljante naam Audioslave, maar helaas, er bleek al een bandje in Liverpool rond te lopen met die naam. En slim als die waren hielden ze hun justitiële poot stijf, totdat het management 30.000 dollar op de tafel smeet: Rage en Chris mochten verder onder de naam Audioslave.

Chris Cornell, Tom Morello, Tim Commerford en Brad Wilk doken de studio in, en wat velen al hadden verwacht, de muzikale collaboratie werkte. Zo goed, dat Audioslave in de eerste weken van hun bestaan materiaal op band had staan voor ruim twee albums. Het moeilijkste van de totstandkoming van het debuutalbum werd dus het formeren van de plaat. 'Het was geen makkelijke keuze om de nummers voor ons debuutalbum te kiezen, want er is ontzettend veel geschreven. Het moeilijkste was het samenstellen van het album, want elk nummer is even sterk', aldus Tom Morello.