Taakstraf en voorwaardelijke celstraf voor groepsbegeleidster

Een voormalig medewerkster van zorginstelling Cordaan is veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van 3 maanden en een taakstraf van 200 uur voor dwang, diefstal en valsheid in geschrift. De vrouw heeft als groepsbegeleidster tussen 2009 en 2013 cliënten gestraft en gekleineerd en hen gedwongen hun geld aan haar in beheer te geven. Ook heeft ze met een deel van dat geld spullen voor zichzelf gekocht.

Intimidatie en financieel wanbeheer
De vrouw ging tussen 2009 en 2013 samen met een collega in de fout. Door cliënten hardhandig te behandelen, te straffen, kleineren en vernederen zorgden de twee vrouwen voor een onveilige en intimiderende sfeer op de groep. In die sfeer voelden de mentaal kwetsbare cliënten zich onder meer gedwongen hun pinpas en geld aan de twee vrouwen af te staan. Volgens de groepsbegeleidsters deden zij dat omdat de cliënten zelf niet goed met geld om konden gaan. Naast dat de vrouwen het geld vanuit hun functie helemaal niet móchten beheren, maakten ze van dat beheer een grote puinhoop. Al het geld verdween in een grote pot en als een cliënt iets nodig had of wilde, werd dat uit die pot betaald, ongeacht hoeveel geld van die cliënt zelf in de pot zat. Ook gebruikte de vrouw een deel van het geld voor zichzelf. Doordat er geen enkele administratie werd bijgehouden, is onduidelijk om wat voor bedrag het hierbij is gegaan.

Nalatigheid Cordaan
De rechtbank rekent de vrouw haar gedrag zwaar aan. Juist iemand die werkt met kwetsbare mensen dient zich integer en professioneel te gedragen. Tegelijkertijd valt het ook haar werkgever Cordaan te verwijten dat het zo misging, en dat het zo lang mis bleef gaan. Het management was op de groep onzichtbaar en er was nauwelijks toezicht op de werkzaamheden van de begeleidsters. Deze nalatigheid is echter geen excuus voor wat de vrouw heeft gedaan. De rechtbank heeft dit dan ook niet laten meewegen bij het bepalen van de straf.

Strafmaat
In de strafmaat is wel rekening gehouden met het feit dat de vrouw sinds 2017 op eigen initiatief een intensieve psychische behandeling is aangegaan. Ook heeft ze tijdens het strafproces steeds meer openheid van zaken gegeven en heeft ze aangegeven in gesprek te willen gaan met haar slachtoffers. Ook weegt mee dat het zeer lang heeft geduurd voordat de zaak voor de rechter is gebracht.