Bep, de Rotterdamse pechvogel
De 69-jarige Bep uit Rotterdam heeft het geluk niet aan haar zijde. Twee dieven hebben onlangs op listige wijze haar bankpas buitgemaakt en haar rekening leeggeplunderd. Alsof dat niet genoeg is, krijgt zij ook geen rode cent te zien van de prijs die toevallig op haar postcodegebied viel, bij een trekking van de postcodeloterij. Bep doet mee met twee loten, waarvan de kosten automatisch van haar bankrekening worden afgeschreven. Die maand kon dat niet, door eerder genoemd voorval, waardoor zij een bedrag van 2.430 euro aan haar neus voorbij zag gaan. De postcodeloterij wil de vrouw niet tegemoet schieten. Niet betalen betekent niet meespelen. "Daarvan kan niet worden afgeweken", aldus een woordvoerster van de kansspelaanbieder. Bep is boos en verdrietig. "Verdorie, verdorie, denk ik, waarom overkomt mij dit nu? Ik geef zoveel aan goede doelen. Wie goed doet, goed ontmoet, zeggen ze. Nou, dat goede moet dan nog komen."
Het hele gebeuren begon toen Bep ging pinnen, op 27 juli. Een jongen van een jaar of 14 kwam naast haar staan, en wees op een euro-briefje dat op de grond lag. In gebrekkig Nederlands vroeg hij: "Van jou, van jou?". Bep: "Ik zei nog tegen hem: nee hoor kind, dat is niet van mij, neem jij het maar mee". Voordat ze zich weer op het pinnen kon concentreren, dook er een tweede persoon op die haar pasje uit de automaat griste. En weg waren ze. "Ik wilde nog achter dat jongetje aangaan, maar hij schoot het winkelcentrum in. Bovendien loop ik met een rollator. Ik riep nog: help, help, ze hebben mijn pasje! Niemand reageerde".
Daarop liet ze zo snel mogelijk haar bankpasje blokkeren, maar het kwaad was al geschied. "Om 2 over 12 werd ik overvallen, om 7 over twaalf was er al 1400 euro afgeboekt. 900 Euro bij een automaat, en nog eens twee maal 250 euro op andere plekken", zegt ze. Daarna deed ze huilend aangifte bij de politie.
Met een maandelijks inkomen van 900 euro, waarvan 700 euro opgaat aan vaste lasten, heeft de 69-jarige het niet al te breed. Na de diefstal wist ze dankzij de hartverwarmende hulp van buren het hoofd boven water te houden. De één gaf haar wat boodschappen, de ander stopte haar twintig euro toe. Ook werd een brief geschreven naar een speciaal fonds voor noodgevallen. "De mensen leefden met me mee", reageert de Rotterdamse. "Ik heb die hulp van harte aangenomen. Ik moest ook wel, anders had ik geen eten in huis. Hartstikke aardig van ze".
