Sexy ellende

De Amerikanen hebben een oplossing om de meest verschrikkelijke feiten in de wereld op een betere manier te brengen. Ze brengen het namelijk ‘sexy’. ‘Sexy te brengen?’ Ja, sexy. In de mediawereld (in Amerika) schijnen ze precies te weten hoe ‘slecht en goed nieuws’ gebracht moet worden. Sterfte aan honger, kindsoldaten, verkrachting van kinderen en jonge vrouwen, de keiharde feiten.

Niemand lijkt erop te zitten wachten, maar als je ze sexy weet te brengen? Tja, dan wordt het plotseling een heel ander verhaal! We zullen eens kijken hoe dat dan is voor die ‘mooie opgetrommelde modellen’ dit soort afschuwelijkheden sexy op te lezen... 

Een stel naar werk hongerende prachtig uitziende tieners, en ietsje ouder, doen eerst sexy voor de camera zonder woorden. Lukte ze heel erg goed moet ik zeggen. Ze moeten hierbij de ene na de andere ‘neutrale tekst’ oplezen, en ze moeten dat sexy doen. Even dacht men: "O, wat een mooie mensen, moet je nu eens kijken? Wat een leuke koppies en grappige glimlachjes.’"

Dan moeten ze van de regisseur plotseling deze teksten oplezen, en... sexy graag:

"Een op de tien soldaten in een gewapend conflict is kind. Ieder jaar worden 250.000 kinderen wereldwijd actief ingezet in oorlogen. Kind en soldaat kan en mag niet samen gaan. En toch gebeurt het. Elke dag. Wie zijn kindsoldaten, wat doen ze, hoe ziet hun toekomst eruit?"

Je ziet ze slikken, die arme maar o zo broze zieltjes. Ze kunnen het stuk voor stuk bijna niet oplezen. De een wil even een stukje wandelen, de ander kan het simpelweg niet. Nog een paar zitten een beetje schaapachtig te lachen. Ze krijgen er nog een:

"Elk jaar sterven tien miljoen kinderen jonger dan vijf jaar. Ondervoeding is verantwoordelijk voor 55 procent van deze sterfgevallen: naar schatting 5,6 miljoen kinderen sterven elk jaar als gevolg van ondervoeding."

En nog een:

"150 miljoen meisjes en 73 miljoen jongens onder de achttien hebben ervaring met ‘verkrachting en of ander lichamelijk misbruik’, WHO schatting."

Het wordt pijnlijk duidelijk dat de regisseur verzuimd heeft ‘knappe acteurs’ te vragen in plaats van ‘knappe modellen’. Maar het wordt ook pijnlijk duidelijk dat hier het begrip Archetypen van Jung een prachtige invulling krijgt. Wij hebben de neiging allemaal hetzelfde te reageren op ‘pure ellende’. En deze dient ook puur gebracht te worden.

Het zegt veel over ’s mens empathisch vermogen te blijven zitten en te luisteren. Te begrijpen dat je er iets aan kunt doen door je afschuw te blijven uitspreken. Je hoeft niet alle ellende van de wereld te absorberen maar je hoeft er ook niet zonder gevoel naar te kijken.

Verschrikkelijke boodschappen kúnnen niet sexy worden gebracht, dat is grote bulshit! Het gaat tegen de natuur van de mens in. Maar natuurlijk, je kunt er met een grote glimlach naar kijken, naar de acteurs, maar de boodschap zal je totaal ontgaan en de mannen focussen op de blote slanke benen en borsten van de actrices en de vrouwen op de ogen en schouders van de acteur.