Sinterklaas bedankt!
Nu is dat allemaal niet meer belangrijk. Ik geloof immers niet meer in Sinterklaas. Bang voor Pieterman ben ik niet meer, en de monsters onder mijn bed zijn ook weg. En nu? Wat heb ik nog aan het sinterklaasfeest? Ik heb geen kinderen en dus geen reden om ze voor te liegen over een niet bestaand figuur. Ik hoef geen cadeautjes te verstoppen, surprises te maken en ellenlange idiote gedichten te schrijven. Vandaag is het sinterklaas en ik heb niks te doen. Winkels mijd ik zo veel mogelijk in december. Voornamelijk vanwege de muziek, die sfeerverhogend zou moeten werken. Mijn brievenbus ligt vol met dikke glossy speelgoedfolders en aanbiedingen. Alles is Sint en Piet. Heel het jaar door snak ik naar pepernoten en nu hoef ik ze even niet.
Al geloof ik dat ik bijkans alleen sta in mijn sinterstandpunt. Mijn eigen onderzoek leert dat de gemiddelde FOK!'er niet zoveel klaagt over Sinterklaas. Het enige topic dat ik kon vinden in KLB ging over jumpstyle sinterklaasliedjes. 90% van de Nederlanders vindt Sinterklaas de belangrijkste traditie, blijkt uit een onderzoek van het Nederlands Centrum voor Volkscultuur. De belangrijkste! Belangrijker dan de nieuwjaarsviering, belanghebbender dan het overcommerciële vredige vreetfeest dat Kerst heet. Uiteraard is dit een onderzoek van eind november. En de nostalgische Balkenende-norm wordt ook toegepast op onze feestdagen. Mix het met Wilderiaans nationalisme en ja, ineens is het sinterklaasfeest heel belangrijk. Het heeft vast allemaal met de ontkerkelijking te maken. Of een bepaalde mate van existentiële armoede. Maar daar heb ik geen last van. Ik ben atheïst, ook al schrijft de Paus himzelf, het achterlijke broertje van Sinterklaas, dat dat geen goede levenshouding is. Volgens hem heeft atheïsme geleid tot "de ergste vormen van wreedheid en schendingen van de rechtvaardigheid." Zo, als mijn atheïsme me geen ticket naar Spanje oplevert, of in elk geval naar Vaticaanstad, dan weet ik het niet meer. Toch heb ik nog geen Zwitser in belachelijk uniform gezien. En ik denk ook niet dat de Sint zijn wereldvreemde broertje gaat helpen zijn encycliek om te zetten in daadkracht.
Oké, we hebben dus vast weten te stellen dat ik hoor bij de 10% die Sinterklaas niet het belangrijkste feest vindt. En misschien hoor ik ook bij die kleine groep mensen die niks op heeft met religieuze tradities. Maar ook dat is een ander verhaal. Maar hoe kom ik nou gratis in Spanje? Want dat was mijn ultieme motivatie om stout te zijn, het jaar door. Mijn redenering was simpel. Ik was stout en moest mee in de zak van Sinterklaas. Daar zou ik een straf ontvangen. En aangezien de Sint een kindervrind is, kan die straf niet al te zwaar zijn. En dan was ik in Spanje, in mijn jeugd een onbereikbare plek met een magische klank. En ik maar stout zijn zonder enig resultaat.
Dat heeft me er toe doen besluiten dat ik het hele verhaal maar onzin vind. Sinterklaas bedankt! U heeft mijn jeugd onnodig ingewikkeld gemaakt.