Een school in Florence, Alabama heeft een medewerkster die de lunches verzorgde ontslagen nadat bleek dat zij een seksuele relatie met een leerling had. Ze zou tweemaal seksuele handelingen hebben verricht met de leerling op het schoolterrein.

De 41-jarige dader is getrouwd met een man en heeft zelf kinderen. Ze gaf haar daden toe tijdens een verhoor door de politie. Van het slachtoffer is alleen bekend dat het een leerling jonger dan 19 jaar betreft. Hoewel in deze staat seks met personen vanaf 16 jaar legaal is, is het strafbaar wanneer het gaat om een schoolmedewerker en een leerling.

Het schoolbestuur verklaarde mee te werken aan het onderzoek en ontsloeg de lunchdame nadat zij in eerste instantie met onbetaald verlof werd gestuurd.

Amy Wigginton, a lunch lady in Alabama, is accused of having sex with a teen boy multiple times at her home. Law&Crime’s Chris Stewart @cstewartnews breaks down the shocking arrest. pic.twitter.com/6TyBNFZxtI

— Law&Crime Network (@LawCrimeNetwork) April 9, 2025

De medewerkers van Apollo Vredestein hadden de bui al voelen hangen, maar de officiële aankondiging kwam vrijdagmiddag alsnog als een mokerslag. In een geïmproviseerde zaal op het fabrieksterrein, door werknemers spottend ‘de Gazastrook’ genoemd, deelde Europees topman Benoit Rivallant mee dat de Enschedese bandenfabriek in de zomer van 2026 dichtgaat. Vijfhonderd mensen staan dan op straat. Vakbondsbestuurder Nicole Engmann van CNV vat het overheersende sentiment bondig samen: “Er heerst nu grote verslagenheid onder de medewerkers.”

De spanning was al urenlang tastbaar. Bewakers in half militaire kledij hielden de poorten gesloten, camerateams verzamelden zich langs de weg en binnen probeerden ploegendienstmedewerkers nog tot vroeg in de middag de productie draaiend te houden. “Je voelt het in de lucht,” vertelt een monteur die tientallen jaren in de fabriek werkt. Toen de productielijnen om half twee werden stilgezet, douchten de werknemers in stilte, trokken hun overalls uit en liepen naar het magazijn waar een beamer en een beveiligingscamera op hen wachtten. Rivallant sprak zijn boodschap uit in een mix van Engels en Frans. Een oudere operator fluisterde gefrustreerd tegen zijn buurman: “Wat zegt die man eigenlijk?” Pas toen vestigingsdirecteur Martijn ter Haar in het Nederlands bevestigde dat de fabriek sluit, sloeg de stilte om in boze kreten en machteloos gemor.

Volgens Apollo Tyres is het besluit onvermijdelijk. “Helaas zal de hoge kostensituatie naar verwachting aanhouden, waardoor winstgevende productie in Enschede op de lange termijn op geen enkele manier haalbaar is,” staat in de persverklaring. Het bedrijf wijst op gestegen energieprijzen, inflatie, hogere lonen en een afnemende vraag naar banden voor zware auto’s en tractoren.

Toch is het maar een deel van het verhaal. In 2020 maakte Apollo al de strategische keuze om een groot deel van de productie naar een nieuwe, door de Hongaarse staat gesubsidieerde fabriek in Gyöngyöshalász te verplaatsen. Daar zijn de arbeidskosten ruwweg een kwart van die in Nederland en kreeg Apollo van de regering-Orbán ruim negentig miljoen euro staatssteun die vervolgens doodleuk door Brussel werd goedgekeurd. Oud-gedeputeerde Eddy van Hijum waarschuwde destijds al: “De regels voor staatssteun moeten kritisch worden bekeken en op punten worden bijgesteld. We moeten voorkomen dat bedrijfsdirecties tussen verschillende regio’s in Europa gaan shoppen.” Vijf jaar later blijkt dat pleidooi vergeefs.

Twente wordt met de sluiting hard geraakt. Economen hanteren de vuistregel dat achter elke fabriekspost nog anderhalve baan bij toeleveranciers schuilgaat. Dat betekent dat naast de vijfhonderd directe arbeidsplaatsen ook honderden banen bij schoonmaakbedrijven, onderhoudsmonteurs en regionale rubberleveranciers verdwijnen. De regio beleeft daarmee de grootste industriële klap sinds de sluiting van vliegbasis Twenthe in 2007. FNV-bestuurder Monique Daamen spreekt van een ‘zwarte dag’ en noemt de sluiting ‘dieptriest’, mede omdat volgens haar een daadkrachtiger Nederlands industrie- en energiebeleid ‘misschien voorkomen had kunnen worden’.

Voor de werknemers is de fabriek meer dan een broodwinning. Vredestein begon in 1946, bouwde huizen voor personeel en gold decennia als een hechte gemeenschap. “Het dak lekt hier al jaren,” grapt een productiemedewerker cynisch over het gebrek aan investeringen sinds de Indiase overname in 2009, maar zijn trots op de kwaliteitsbanden blijft. Ironisch genoeg werd diezelfde vakmanschap de afgelopen jaren geëxporteerd: Twentse technici trainden collega’s uit Hongarije en India, die nu met hun kennis doorgaan. “Zij hebben nu de know-how, wij zitten met how now,” verzucht een spuiter.

Hoewel de fabriek formeel nog ruim een jaar doordraait om lopende contracten, bijvoorbeeld voor het compacte ‘spacemaster’-reservewiel, na te komen, doemt voor velen al de vraag op wat hierna komt. Een jonge operator is optimistisch: “Als ik vandaag ontslagen word, heb ik maandag een andere baan.” Oudere collega’s zien dat anders. Een man die bijna veertig jaar in dienst is haalt zijn schouders op: “Als ik mijn knaken maar krijg. Steek de boel daarna maar in de fik.” Het bestaande sociaal plan biedt weliswaar vertrekvergoedingen, maar vakbonden willen het uitbreiden, zeker voor de oudere groep die weinig uitzicht heeft op vergelijkbaar werk.

Naast de fabriek bevinden zich in Enschede ook het onderzoekscentrum en proeflaboratoria. Wat daarmee gebeurt, is onzeker. Het Nederlandse hoofdkantoor in Amsterdam blijft voorlopig open, maar de toekomst van de ontwikkelingstak is onderwerp van overleg tussen ondernemingsraad, directie en moederbedrijf. Eerst moet de OR nog een formeel advies uitbrengen over de sluiting; pas daarna kan Apollo het voornemen definitief doorzetten. Werkzaamheden stoppen zal bovendien Rijks- en EU-instanties alerter doen kijken naar de subsidies die in Hongarije zijn verstrekt. Niettemin lijkt de onderneming vastbesloten het productiehart naar Oost-Europa te verplaatsen.

De aankondiging past in een bredere trend. Europese autofabrikanten kampen met Chinese concurrentie, de overschakeling naar elektrische voertuigen en hoge kosten voor energie en grondstoffen. Bedrijven zoeken daarom naar lagelonenlanden of schalen af. Vredestein, ooit pionier in Nederland (de fabriek startte met Marshall-hulp en B.F. Goodrich-kapitaal) is nu slachtoffer van dezelfde globalisering die het na de oorlog groot maakte.

De onrust op de werkvloer is intussen nog lang niet voorbij. Maandagochtend beginnen de ploegen een uur later, in overleg met de vakbonden. Sommigen twijfelen of ze nog wel op tijd zullen verschijnen, anderen willen juist de schouders eronder zetten zolang de fabriek draait. Een operator vat de dilemma’s samen: “Straks staan we daar met een halve club.” Zo blijft de fabriek tot de laatste band in Enschede wordt gevulkaniseerd een plaats van verslagenheid én koppige trots. Dat tekent de ruwe randen van een historisch Twents bedrijf dat volgend jaar de deuren voorgoed sluit.

Het kabinet-Schoof heeft na maanden overleg gisteren zijn langverwachte Startpakket Nederland van het slot gepresenteerd, een document van twaalf pagina’s dat volgens premier Dick Schoof ‘geleidelijk in dit jaar’ de vergunningsverlening weer vlot moet trekken. Minister van Landbouw Femke Wiersma spreekt van ‘een eerste stap’ en verzekert: “We zorgen ervoor dat Nederland uiteíndelijk van het slot gaat.” De kans dat dat gaat lukken is zachtst gezegd niet heel erg groot, want zoals al verwacht werd zijn de gepresenteerde plannen van het inmiddels gebruikelijke niveau.

Het pakket bevat vooral maatregelen die al langer in de pijplijn zaten. Er komt opnieuw geld voor vrijwillige bedrijfsbeëindiging, een regeling om het aantal dieren per hectare te verlagen en een beloning voor boeren die natuurbeheer combineren met landbouw. De juridisch meest omstreden stap is het optrekken van de zogenoemde rekenkundige ondergrens van 0,005 mol stikstof per hectare per jaar naar 1 mol. Dat moet 2.500 zogenoemde PAS-melders (boeren en kleine bedrijven die nooit een volwaardige vergunning kregen) in één klap legaliseren, maar het kabinet wacht eerst een spoedadvies van de Raad van State af, dat waarschijnlijk negatief zal adviseren.

Tegelijk wordt een regionaal spoor bewandeld: rond de kwetsbare Natura 2000-gebieden Veluwe en Peel verschijnt een bufferzone van 250 meter waar circa 1.800 agrarische bedrijven hun emissies drastisch moeten inperken, (vrijwillig) moeten verplaatsen of uiteindelijk moeten stoppen. Het kabinet reserveert naar verluidt vier tot zeven miljard euro om die operatie te ondersteunen en kondigt trajectcontroles voor autoverkeer aan om ook de mobiliteitssector te laten bijdragen.

Op langere termijn wil Wiersma afrekenen met wat zij het ‘stikstofspook’ noemt. De centrale doelstelling verschuift van natuurbescherming in afzonderlijke gebieden naar absolute uitstootplafonds per sector: min 50 procent voor industrie en bouw en tussen 42 en 46 procent voor de landbouw in 2035 ten opzichte van 2019. Daarmee negeert zij de Haagse rechtbank, die in een toonaangevende uitspraak de deadline op 2030 zette; het kabinet rekent op succes in hoger beroep.

Die ambitie stuit op stevige juridische en politieke kritiek. In een vertrouwelijk advies verklaarde de landsadvocaat al eerder deze week dat nieuwe vergunningen alleen houdbaar zijn als het pakket de uitstoot aantoonbaar doet dalen en zover is het nog lang niet. Onder kabinetspartners VVD en NSC circuleerden voorstellen voor bredere zones en scherpere dwingende instrumenten, maar BBB hield de rug recht: dwang en onteigening blijven taboe.

De breuklijnen in de coalitie werken ondertussen door in de beeldvorming. VVD- en NSC-bewindslieden maken er geen geheim van dat zij ‘bloemetjes en een enkel koetje’-romantiek zoals BBB de vee-industrie graag voorstelt niet kunnen rijmen met de economische realiteit, terwijl BBB verwijt dat juist die partijen het land ‘gegijzeld’ houden met juridisch perfectionisme. Een debat na het mei-reces belooft een herhaling van eerdere confrontaties, waarbij VVD en NSC geregeld samen met de oppositie optrekken en Wiersma het zwaar krijgt.

Buiten Den Haag is het enthousiasme ook beperkt. Bouwers, werkgevers en milieubeweging trokken gezamenlijk op, en dat is hoogst zeldzaam, en waarschuwden: “Door het uitstellen van noodzakelijke politieke keuzes wordt de rekening nu gelegd bij de natuur, woningzoekenden en ondernemers.” Wiersma pareerde dat verwijt met de belofte dat een nieuw vergunningsstelsel ‘gebaseerd op beter zicht op de staat van de natuur’ na de zomer klaar is.

Provinciale bestuurders houden het voorlopig bij scepsis. In Noord-Brabant stelt gedeputeerde Wilma Dirken: “Er is duidelijk veel meer nodig dan in het huidige maatregelenpakket van het Rijk is opgenomen.” Drenthe noemt het plan ‘een eerste stap’, maar waarschuwt via gedeputeerde Gert Jan Schuinder dat ‘bij deze taken knaken horen’ en eist ‘een juridisch verankerde aanpak’. Acht Veluwe-gemeenten zien ‘onvoldoende toekomstperspectief’ en klagen dat er ‘nauwelijks geld’ is om doelen te halen.

Uit de agrarische hoek klinkt een gemengd geluid. Belangenorganisatie LTO is in principe tevreden met de verhoging van de ondergrens en de herziening van het vergunningssysteem, maar stelt wel: “Alleen door én de wet aan te passen én werk te maken van minder stikstofuitstoot kunnen we de stikstofcrisis definitief achter ons laten.” Tegelijkertijd vindt actiegroep AgrActie dat emissiereductie de verkeerde maat is en dat ammoniakcijfers niets zeggen over natuurkwaliteit.

Intussen stapelen de economische gevolgen zich op. Ruim 100.000 geplande woningen, honderden kilometers dijkversterking en miljarden aan verduurzamingsprojecten wachten op een vergunning. Werkgevers waarschuwen voor blijvende schade aan het vestigingsklimaat. Tegelijk ligt er Europese druk: Nederland moet de instandhoudingsdoelen voor Natura 2000 halen, anders dreigen forse boetes en rechtszaken bij het Europees Hof van Justitie, iets waarop de landsadvocaat in haar memo fijntjes wijst.

De tijdlijn is krap. Voor Prinsjesdag wil Wiersma met een ‘substantieel uitgewerkte’ update komen, mét concretere instrumenten én financiering. Daarna volgen een nieuw Raad van State-advies, parlementaire beraadslagingen en onderhandelingen met provincies over de precieze invulling in gebiedsprogramma’s. Als alles meezit, kan het nieuwe vergunningenstelsel eind 2025 van kracht worden, maar bij elk juridisch of politiek obstakel dreigt verdere vertraging. Het mag duidelijk zijn dat de kans op een onvertraagd proces nihil kan worden geacht.

Toch blijft de minister onverminderd positief. “Met dit startpakket ligt er een fundament waarmee we in de toekomst gaan afrekenen met het stikstofspook”, verklaarde zij vrijdag. Premier Schoof voegde daar aanmerkelijk voorzichtiger aan toe: “Geen stappen zetten zou slechter zijn dan de stappen die we nu hebben gezet.”

Het vakantie-eiland Tenerife is diep geschokt na een extreem gewelddadig familiedrama in de badplaats San Blas, nabij Golf del Sur. Woensdag 23 april rond 19.00 uur stak een 33-jarige Nederlander zijn vader met een mes neer en sloeg hem daarna met meerdere stenen dood op de openbare weg. Twee dagen later besloot de onderzoeksrechter in Granadilla de Abona de verdachte zonder borg vast te zetten in afwachting van het proces.

Volgens de Guardia Civil voltrok het misdrijf zich in luttele seconden. Op een wijdverspreide video van veertien seconden is te zien hoe het slachtoffer al roerloos op het asfalt ligt wanneer de zoon neerknielt en herhaaldelijk uithaalt met flinke keien. Te zien is hoe omstanders op enkele meters afstand voorbijlopen zonder in te grijpen, terwijl een ander om hulp schreeuwt. Het filmpje werd in 24 uur meer dan een miljoen keer bekeken en riep een storm van verontwaardiging op over de onverschilligheid van passanten.

Het geweld vond plaats op het pad dat het dorp San Blas met het strand verbindt, een populaire route voor toeristen uit de nabijgelegen resorts. Plaatselijke media melden dat de verdachte al geruime tijd dakloos was en in een geïmproviseerde grot vlak bij Golf del Sur verbleef, terwijl zijn vader, eveneens Nederlands, de regio bezocht.

Bij zijn voorgeleiding verklaarde de verdachte niets en verzocht hij om een tolk. De rechter rekent hem voorlopig een doodslag of moord met de verzwarende omstandigheid van bloedverwantschap aan. In het Spaanse strafrecht kan die zogenoemde agravante de parentesco de maximumstraf voor doodslag verhogen van vijftien naar vijfentwintig jaar cel. Bij moord kan zelfs een gevangenisstraf tot veertig jaar worden opgelegd.

De beelden hebben ook een juridische discussie op gang gebracht over het zogeheten ‘plichtenverzuim’. In Spanje riskeert wie nalaat eerste hulp te verlenen of de hulpdiensten te alarmeren een boete tot twaalf maanden, oplopend tot vier jaar cel wanneer de getuige zelf het ongeval heeft veroorzaakt. Hoewel dat laatste in deze zaak niet speelt, benadrukt de Guardia Civil dat burgers verplicht zijn 112 te bellen wanneer iemands leven in gevaar is.

Het gaat wel vaker gruwelijk mis op de Canarische Eilanden. Vorig jaar trok de vermissing en fatale val van de Britse tiener Jay Slater wereldwijd aandacht, evenals de brute moord op de Belgische expat Laura Trappeniers, wier verminkte lichaam voor de kust werd gevonden terwijl haar echtgenoot nog steeds spoorloos is. Lokale ondernemers vrezen dat de nieuwe zaak het veiligheidsimago van Tenerife verder aantast, al benadrukt het eilandbestuur dat zulke misdrijven zeldzaam zijn.

Het onderzoek naar de precieze aanleiding loopt nog. Forensische specialisten verzamelen aanvullend beeldmateriaal uit bewakingscamera’s langs de kustweg, terwijl de rechtbank wacht op het autopsierapport en de psychologische evaluatie van de verdachte. Een datum voor de zitting is nog niet vastgesteld, maar bronnen binnen justitie verwachten dat de zaak dit najaar door een volksjury wordt behandeld. Mocht de man schuldig worden bevonden, dan dreigt hem een decennialange gevangenisstraf op Spaans grondgebied.

Bij een zware explosie in de container­terminals van de Iraanse haven Shahid Rajaee, net buiten de zuidelijke stad Bandar Abbas, zijn zaterdag ten minste vier mensen om het leven gekomen. Volgens de laatste officiële stand liggen er meer dan 500 gewonden in ziekenhuizen. De provinciale hulpdiensten houden er rekening mee dat het dodental nog oploopt

De ontploffing deed zich rond het middaguur lokale tijd voor en werd tot op het eiland Qeshm, 26 kilometer verderop, gehoord. Ruiten van woningen en winkels barstten in een straal van kilometers, terwijl een kolom zwart-bruine rook boven de Straat van Hormuz zichtbaar was. Alle havenactiviteiten zijn stilgelegd en vrachtwagens worden uit het getroffen terminalgebied weggeleid

Wat het incident veroorzaakte, is nog niet definitief vastgesteld. Hulpverleners meldden dat meerdere containers in brand vlogen voordat zij ontploften. Het particuliere beveiligings­bedrijf Ambrey, dat de regio monitort, wijst op een lading natriumperchloraat (een vaste raket­brandstof) die in maart in Shahid Rajaee zou zijn gearriveerd. Vooralsnog ontkent Teheran dat er militair materieel in het spel was.

Het staats­oliebedrijf NIOPRDC benadrukte dat de brand ‘geen verband houdt met raffinaderijen, brandstof­opslag, distributie­centra of oliepijpleidingen’ in het havengebied. Ook het crisis­management van Hormozgan sloot een lek in de olie-infrastructuur uit en spreekt voorlopig van een ‘chemisch incident’ in de Sina-container­yard van de haven.

Vanwege het grote aantal zwaargewonden riep de provinciale bloedbank inwoners dringend op om bloed te doneren, met name O-negatief. Ambulances reden af en aan: vrijwilligers, Rode Halve Maan-teams en leger­eenheden hielpen bij de evacuatie.

Shahid Rajaee is Iran’s drukste container­haven en verwerkt rond 50 procent van alle zee­containers die het land binnen­komen. De haven ligt direct aan de strategische Straat van Hormuz, waar ongeveer een vijfde van de mondiale oliehandel passeert. In 2020 werd de haven tijdelijk lamgelegd door een cyber­aanval die volgens The Washington Post aan Israël werd toegeschreven. Sindsdien zijn de veiligheids­regels voor gevaarlijke lading verscherpt, maar inspecteurs klaagden de afgelopen jaren herhaaldelijk over gebrekkige naleving

President Masoud Pezeshkian betuigde via het platform X zijn medeleven ‘met de getroffenen in Hormozgan’ en beval een onafhankelijk onderzoek. Justitie en de Iraanse maritieme autoriteit hebben inmiddels een taskforce ingesteld die moet vaststellen of nalatigheid, sabotage of een technisch mankement aan de basis lag.

Economen verwachten op korte termijn geen ernstige verstoring van de olie-export, omdat de tankfaciliteiten intact lijken. Niettemin kan de tijdelijke sluiting tot vertragingen in de aan- en afvoer van containerlading leiden en groeit de vrees dat striktere veiligheids­inspecties de doorvoercapaciteit van de haven de komende weken zullen drukken.

Een wijk in de stad Rockport in de Amerikaanse staat Massachusetts wordt geteisterd door een vandaal die al zeker 25 autospiegels heeft vernield. Deskundigen denken dat hij daar nog tot juni mee door zou kunnen gaan.

De dader is reeds betrapt en het betreft een mannelijke bonte specht. De agressie jegens de autospiegels zou te maken hebben met het paarseizoen. Volgens deskundigen zou de belhamel zijn eigen spiegelbeeld aanzien voor concurrentie die zijn territorium uitgetimmerd moet worden.

Maatregelen tegen de rare vogel, die al ongeveer een maand aan het pikken is, worden niet genomen. Voorlopig kan hij zijn slachtoffers dus nog uitlachen zoals zijn wereldberoemde soortgenoot Woody deed. Autobezitters nemen echter wel maatregelen om hun voertuig te beschermen, zoals het inklappen van spiegels of een zak over de spiegels trekken zodat de specht zijn spiegelbeeld niet meer ziet.

Residents of Rockport, Massachusetts, were in search of a menace who was leaving car windows cracked. Turns out it was a pileated woodpecker who mistook its own reflection. https://t.co/HaEfYAdXsJ pic.twitter.com/La89q4jO6L

— ABC News (@ABC) April 24, 2025

De moord op 26 toeristen in het doorgaans rustige Pahalgam-dal heeft de relatie tussen India en Pakistan in één klap naar het kookpunt gebracht. Premier Narendra Modi reageerde door het zesenzestig jaar oude Indus-waterverdrag op te schorten, de Attari-Wagah-grens te sluiten en Pakistaanse diplomaten tot persona non grata te verklaren. Islamabad sloot prompt zijn luchtruim voor Indiase toestellen, schortte de handel op en verklaarde elke beperking van de waterstroom tot een casus belli. De Verenigde Naties riepen beide nucleaire buren tot terughoudendheid op, maar langs de bestandslijn in Kashmir werd vrijdag al over en weer geschoten.

De vrees voor escalatie komt op het moment dat de Indiase krijgsmacht midden in een grootscheepse modernisering zit. In een parlementair rapport uit 2018 werd nog 68 procent van het materieel als ‘verouderd’ bestempeld. Vijf jaar later bleek dat aandeel weliswaar bijna te zijn gehalveerd, maar nog altijd is meer dan de helft van het arsenaal niet van deze tijd. De pijnlijke herinnering aan de neergehaalde MiG-21 in 2019 was voor New Delhi het startschot om te investeren in militair materieel, maar generaals waarschuwen dat het werk ‘nog lang niet af’ is.

Toch is er sinds 2019 veel veranderd. Alle 36 Rafale-gevechtsvliegtuigen uit Frankrijk zijn operationeel, drie van de vijf bestelde Russische S-400-luchtafweersystemen staan paraat en de krijgsmacht beschikt over kamikazedrones en drones die doelwitten diep in Pakistan kunnen treffen zonder de grens te overschrijden. Volgens het gezaghebbende Global Firepower-klassement heeft India nu ruim 2.200 vliegtuigen, bijna 4.300 tanks, 293 marineschepen en twee vliegdekschepen; Pakistan moet het stellen zonder vliegdekschip en telt ongeveer 654.000 actieve militairen tegen India’s bijna anderhalf miljoen. En, niet onbelangrijk: beide landen hebben de beschikking over kernwapens. Volgens het Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) had India in januari 2024 naar schatting 172 kernkoppen, terwijl Pakistan er ongeveer 170 bezat .

Dat spierballenvertoon verhult niet alle zwakke plekken. De defensiebegroting voor 2025-26 bedraagt omgerekend ongeveer 74 miljard euro, wat neerkomt op iets meer dan 2,4 procent van het bbp, een percentage dat volgens strategen onvoldoende is voor een twee-frontenstrategie. De internationale databank van SIPRI rekent dat India in 2023 ongeveer 78 miljard uitgaf aan Defensie en geldt daarmee als vierde uitgavengrootmacht wereldwijd. Tegelijkertijd behield het land tussen 2020 en 2024 de positie van op één na grootste wapenimporteur ter wereld. Alleen Oekraïne nam meer materieel af.

Die importafhankelijkheid dwingt New Delhi te laveren. Sinds de Russische invasie van Oekraïne lopen leveringen uit Rusland vertraging op, terwijl Amerikaanse sanctieregels de keuzevrijheid beperken. India kiest daarom nadrukkelijk voor diversificatie: Parijs levert Rafales en gepland maritiem materieel, Washington verkoopt MQ-9B-drones en Israëlische Spike-rakketten vullen nijpende gaten in de infanteriecapaciteit. Daarnaast is er een ambitieuze “Make in India”-agenda die in 2024 onder meer een fabriek voor C-295-transporttoestellen opleverde, al erkennen ambtenaren dat inkoopprocedures stroperig blijven en rivaliteit tussen land-, lucht- en zeestrijdmacht integratie bemoeilijkt.

Terwijl de militaire modernisering voortkruipt, groeit de binnenlandse druk op Modi om snel en hard toe te slaan. De hindoenationalistische media spreken van ‘wraak voor Pahalgam’ en critici verwijten Pakistan openlijk steun aan de gewapende groep The Resistance Front, een vermeend afsplitsing van Lashkar-e-Taiba. Islamabad ontkent iedere betrokkenheid, maar de uitspraak van premier Shehbaz Sharif dat het indammen van rivierwater een ‘existentiële bedreiging’ vormt, versterkt de oplopende retoriek.

Een grootschalige oorlog is echter buitengewoon riskant. Uit simulaties van Indiase denktanks blijkt dat Delhi een snelle luchtaanval of precisieraid kan uitvoeren zonder Pakistaanse luchtruimbescherming te overschrijden, maar dat een langere campagne al gauw de beperkte voorraden precisiewapens en reserveonderdelen zou blootleggen. Generaal-majoor b.d. Dushyant Singh waarschuwt dat ‘oorlogsstamina’ cruciaal is en wijst op de logistieke belasting van vier jaar troepenopbouw aan de Chinese grens.

Het Himalaya-front vormt immers de tweede schaduw in dit conflict. Na het dodelijke gevecht in Galwan in 2020 hield India jarenlang tienduizenden soldaten in Ladakh; pas dit voorjaar is 80 à 90 procent van de troepen daar teruggetrokken na moeizame onderhandelingen met Peking. Volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken ontstaat zo lucht voor hergroepering, maar analisten noteren dat China nauwlettend meekijkt of de Indische paraatheid richting Pakistan een zwakte voor Beijing oplevert.

Internationaal groeit de bezorgdheid. Washington roept beide partijen op tot dialoog, terwijl Brussel vooral waarschuwt voor de humanitaire impact van een wateroorlog in de Indusdelta. De Wereldbank, die destijds bemiddelde bij het Indus-verdrag, heeft discreet aangeboden als neutrale partij op te treden. Diplomatieke kanalen zijn echter verwaarloosd: sinds de wederzijdse uitwijzing van militair attachés in 2019 vond slechts één formeel gesprek op ministerieel niveau plaats.

Door die diplomatieke schraalte lijkt de crisis zich nu te vernauwen tot een duel van symbool- en vergeldingspolitiek. India kan, juridisch discutabel maar technisch haalbaar, stuwmeren kortstondig inzetten om de wateraanvoer naar Pakistan te doseren, iets wat direct de Pakistaanse wintertarwe bedreigt. Islamabad beschikt op zijn beurt over tactische ballistische raketten die strategische Indiase dammen kunnen raken, al zou gebruik daarvan de nucleaire drempel dichterbij brengen.

In Delhi beseft de regering dat een zichtbaar resultaat nodig is om de woede onder de bevolking te temperen zonder in een langdurige uitputtingsoorlog te belanden. Een optie is een herhaling van de precisieaanvallen uit 2016: kortstondige commandoraids op kampen net over de grens. De inzet van Rafales met SCALP-kruisraketten biedt eveneens de mogelijkheid tot een precisieslag op honderden kilometers afstand, uitgevoerd vanaf eigen luchtruim. Toch benadrukken veteranen als kolonel  Ajai Shukla dat nieuw materieel pas afschrikking oplevert als bemanning, logistiek en doctrines tot in de puntjes op elkaar aansluiten.

Mocht India daadwerkelijk toeslaan, dan zal het resultaat bepalend zijn voor het prestige van Modi’s moderniseringsagenda. Een geslaagde, beperkte operatie zou de investeringen in high-tech systemen legitimeren en een boodschap aan zowel Islamabad als Beijing zijn. Een mislukking of hoog Pakistaans verlies van burgerlevens daarentegen kan de internationale steun snel doen verdampen en Delhi diplomatiek isoleren.

De komende dagen zal blijken of Modi kiest voor een beeldbepalende, maar beperkte operationele klap of voor een langdurig drukmiddel via waterpolitiek en diplomatieke isolatie van Pakistan. Wat de keuze ook wordt, de crisis legt onverbloemd bloot hoe groot de uitdaging blijft om ’s werelds tweede-grootste wapenimporteur om te vormen tot een modern, zelfvoorzienend leger dat gelijktijdig twee kernmachten de baas kan. Zolang die transformatie onvoltooid is, blijft de belofte van militaire superioriteit afhankelijk van politieke berekening en van het vermogen om geen fout te maken die een grootschalig conflict ontketent.

Rond 03.20 uur kreeg de Amsterdamse politie een melding van een steekincident op de Prinsengracht. Agenten troffen ter plaatse drie slachtoffers aan. Ze blijken ernstige steekverwondingen te hebben.

De agenten verlenen direct eerste hulp, waarna personeel van de ambulance en het Mobiel Medisch Team de zorg overneemt en ze overbrengt naar het ziekenhuis. De verdachten, een groep van ongeveer vijftien jongens, slaat na het steekincident op de vlucht. De politie zoekt nog in de omgeving, maar weet de verdachten ondanks inzet van een politiehelikopter niet meer te vinden. 

De recherche en Forensische Opsporing zijn een onderzoek gestart naar de toedracht van het steekincident en heeft een dringende oproep gedaan aan getuigen om zich te melden. Ook vragen ze om mogelijke beelden rond het tijdstip van de steekpartij zoals van deurbelcamera's.

In het Rotterdamse Museum Boijmans Van Beuningen is een van de waardevolste kunstwerken uit de collectie beschadigd geraakt. Het gaat om het schilderij Grey, Orange on Maroon, No. 8 van de Amerikaanse kunstenaar Mark Rothko. Het doek liep schade op nadat een kind het werk had aangeraakt tijdens een bezoek aan het museum

Het incident vond plaats tijdens de tentoonstelling Lievelingen in het Depot Boijmans Van Beuningen, waar zes monumentale kunstwerken werden getoond. Volgens het museum gebeurde de beschadiging ‘op een onbewaakt moment’. Het kind raakte het schilderij aan, waardoor er krasjes aan de onderzijde van het doek zijn ontstaan. Rothko’s schilderijen zijn extra kwetsbaar omdat hij vaak heel dunne lagen verf gebruikte die niet goed beschermd zijn met vernis. Daardoor zijn ze veel gevoeliger dan bijvoorbeeld een schilderij met een dikke vernislaag zoals je die bij klassieke schilderkunst vaak ziet.

Het betreffende werk, dat in 1970 werd aangekocht door het museum, meet 2,3 bij 2,6 meter en is een van de twee Rothko's in Nederlandse collecties. De geschatte waarde van het schilderij ligt tussen de 40 en 50 miljoen euro, waarmee het financieel gezien tot de topstukken van het museum behoort. Esthetisch gezien kan het op minder waardering rekenen en wordt het soms gecategoriseerd als 'boklelijk' of ‘geen fuck aan, dit kan een kind van vier ook’.

Na ontdekking van de schade is het schilderij onmiddellijk uit de tentoonstelling gehaald. Experts onderzoeken momenteel de aard van de beschadiging en de mogelijkheden voor restauratie. Het museum heeft nog geen uitspraken gedaan over de kosten van het herstel of over eventuele verzekeringskwesties.

Mark Rothko, een prominente figuur binnen het abstract expressionisme, staat bekend om zijn grote doeken met kleurvlakken die diepe emotionele reacties oproepen. Zijn werken zijn wereldwijd zeer gewaardeerd en behalen op veilingen regelmatig recordprijzen. Het is niet de eerste keer dat een Rothko-schilderij beschadigd raakt. In 2012 werd in het Londense Tate Modern het werk Black on Maroon beklad door een bezoeker, wat leidde tot een langdurige en kostbare restauratie.

FC Utrecht en Feyenoord hebben vrijdagavond allebei een ruime overwinning geboekt in de Eredivisie. FC Utrecht won met 0-4 op bezoek bij RKC, terwijl Feyenoord met dezelfde cijfers thuis te sterk was voor PEC Zwolle.

RKC - FC Utrecht
FC Utrecht heeft zich vrijdag voor het eerst in zes jaar verzekerd van Europees voetbal. De ploeg van trainer Ron Jans won overtuigend met 0-4 in Waalwijk.

Na de overtuigende zege op Ajax vijf dagen geleden, moest FC Utrecht het nu opnemen tegen laagvlieger RKC. Na een halfuur was de wedstrijd al beslist. Oscar Fraulo opende de score na een kwartier spelen, waarna Sébastien Haller kort daarna de 0-2 binnenschoot.

In de 27ste minuut zorgde Miguel Rodríguez voor de 0-3. RKC kon daar helemaal niets tegenover stellen. De thuisclub kwam slechts tot enkele doelpogingen en lijkt degradatie nauwelijks te kunnen ontlopen onder trainer Henk Fraser. Vlak voor het einde van de wedstrijd bepaalde David Min de eindstand op 0-4.

Feyenoord - PEC Zwolle
Feyenoord heeft vrijdagavond een ruime zege geboekt op PEC Zwolle. De nummer drie van de Eredivisie won eenvoudig met 4-0.

PEC Zwolle was in de tweede minuut nog dicht bij de openingstreffer, toen een schot van Eliano Reijnders de lat raakte. Daarna nam Feyenoord het initiatief over. Ayase Ueda opende de score met de 1-0. Tien minuten later viel de 2-0 na een blunder van PEC-keeper Jasper Schendelaar. Hij treuzelde en schoot de bal tegen Antoni Milambo aan, waarna de bal in het doel belandde. Drie minuten later tekende Igor Paixão voor de 3-0.

Na rust wist Paixão opnieuw te scoren en maakte de Braziliaanse buitenspeler alweer zijn veertiende doelpunt van het seizoen. Door de overwinning staat Feyenoord weer op de derde plaats, in punten gelijk met FC Utrecht, maar de Rotterdammers hebben nog een wedstrijd tegoed.

Het Openbaar Ministerie (OM) heeft besloten Damen Shipyards Gorinchem en Damen Naval Shipyards strafrechtelijk te vervolgen voor omkoping, valsheid in geschrifte en witwassen. Dat gebeurde volgens het OM rondom de verkoop van schepen in het buitenland. Ook (voormalig) directieleden worden vervolgd voor het feitelijk leidinggeven aan deze strafbare gedragingen. Daarnaast heeft het OM besloten om Damen Shipyards Gorinchem te dagvaarden voor het overtreden van de Sanctiewet. Die verdenking ziet op het overtreden van sanctiemaatregelen ingesteld naar aanleiding van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne.

Het gaat om twee strafrechtelijke onderzoeken die los van elkaar staan. Het onderzoek naar de omkoping is uitgevoerd door de FIOD, richt zich op een periode van 2006 tot januari 2017 en ziet op de betaling van hoge commissies aan agenten. Die agenten werden ingeschakeld voor de verkoop van schepen aan diverse landen in Afrika, Azië en Zuid-Amerika.

Het betalen van commissies creëert een substantieel risico op het (door)betalen van smeergeld aan ambtenaren van de landen waarmee zaken werd gedaan. Gedurende een reeks van jaren is vermoedelijk een grote hoeveelheid valse documenten opgemaakt om zo de hoge commissiebetalingen aan agenten te verhullen en controle daarop te frustreren, onder andere bij de aanvragen voor exportkredietverzekeringen.

De rechtszaak zal vermoedelijk in de tweede helft van dit jaar kunnen starten met een regiezitting. Het OM is met de rechtbank en de verdediging in overleg voor een datum.

Het onderzoek naar overtreding van de Sanctiewet is uitgevoerd door de douane en ziet op goederen en technologie die zouden kunnen bijdragen tot de militaire en technologische versterking van Rusland en/of tot de ontwikkeling van de defensie- en veiligheidssector. Dit onderzoek richt zich op een periode van enkele maanden in de tweede helft van 2022.

De UvA vermoedt dat het 150.000 euro kost om de schade die de bezetters van het Maagdenhuis vorige week veroorzaakten te herstellen. Dat laat een woordvoerder van de universiteit weten aan AT5. 

Het gaat nog om een schatting, want niet alle offertes zijn binnen. Inmiddels zijn er 36 beeldschermen vervangen. Daarnaast is er kunst vernield, zijn er deuren kapot gemaakt, is er een ruit ingeslagen en zijn tafels vernield. Een scherm waarmee digitaal vergaderd kon worden is tijdens de bezetting ook gesneuveld. 

Muren moesten moest opnieuw geschilderd worden vanwege de leuzen die de pro-Palestina-activisten erop spoten. Ook was er geprobeerd een kluis in de kelder, waar belangrijke documenten in lagen, open te breken. 

Verder moesten beveiligers en schoonmakers nadat de bezetters waren opgepakt veel overuren maken. "Mijn hart huilt, dit is zo ongelooflijk zonde van het geld dat anders naar onderwijs of onderzoek had kunnen gaan", zegt de woordvoerder. "Anderhalve ton in een paar uur tijd is echt heel veel. Dan heb je wel je best gedaan."

Het pand werd op maandag 14 april door tientallen veelal gemaskerde activisten bezet. Een deel van hen verliet het pand nog voor de politie binnenkwam. De Mobiele Eenheid hield uiteindelijk dertien activisten aan. Een paar dagen later werden ze al uit voorarrest gelaten. 

Koningsdag, belooft de eerste van een serie droge en vrij zonnige voorjaarsdagen te worden. In het binnenland ontstaan wat stapelwolken, verder schijnt de zon flink en daarbij warmt het verder op dan voorgaande dagen. Het kwik schommelt in de middag rond 15 graden aan zee tot 19 graden langs de grens met België. Let wel op dat je je tijdens buienactiviteiten goed insmeert. De zon schijnt namelijk met zonkracht 5 en dat betekent dat de onbeschermde huid binnen 25-30 minuten kan verbranden. De wind waait zaterdag zwak tot matig uit het oosten, dat is windkracht 2 of 3.

Zaterdagavond is het regionaal zonnig en tot zonsondergang blijft het nog aangenaam zacht buiten. Dat komt mede doordat er maar weinig wind staat. Tijdens de nacht naar zondag blijven brede opklaringen voorkomen, waardoor het uiteindelijk weer flink afkoelt. De minima liggen rond 3 graden in het binnenland en 5 of 6 graden in de kustgebieden.

Zondag stijgt de temperatuur ’s middags naar plaatselijk 20 graden in het zuiden en zuidwesten, waarmee sprake zou zijn van een warme dag. Elders in ons land loopt het kwik uiteen van 15 tot 19 graden. Het is aangenaam voorjaarsweer met veel zonneschijn, maar landinwaarts ontstaan ook wat vriendelijke stapelwolken. Buien worden daarbij niet verwacht. Er staat een zwakke tot matige oostenwind.

In de nieuwe week draait de wind naar een zuidoostelijke richting en stroomt warmere lucht ons land binnen. Maandag en dinsdag wordt het onder zonnige omstandigheden maximaal 18 tot 22 graden van west naar oost. Vanaf woensdag komt in het zuiden de zomerse grens van 25 graden al binnen bereik. Verder blijft het voorlopig droog en zonnig voorjaarsweer.

Pas richting het volgend weekend kan vanuit het zuiden de bewolking voorzichtig wat toenemen en daaruit is tegen die tijd ook een lokale regen- of onweersbui mogelijk. Dat is op dit moment echter nog hoogst onzeker. De liefhebbers van zon en relatief hoge temperaturen komen deze week voldoende aan hun trekken.

Koningsdag op de Amsterdamse grachten (@Pixabay)

Een foto inzenden? Dat kan hier!
Jouw foto of filmpje bij het weerbericht? Deze is te mailen via weer@fok.nl of up te loaden via ons fotoforum. Vermeld bij de foto waar deze ongeveer is gemaakt.

Meepraten over het weer? Dat kan op ons weerforum waar de atmosfeer op ontploffen staat:
WKN - De atmosfeer staat op ontploffen.
Of uiteraard in de reacties onder het weerbericht.

Al jarenlang werkt hij eraan, met een toewijding vergelijkbaar met die van Noach. Nils van Rooijen, wetenschapper aan de Wageningen University creëert een unieke 'ark' voor de Nederlandse natuur: een zadenbank. Zijn missie is om zaden van álle wilde plantensoorten in Nederland te verzamelen en veilig te bewaren.

Deze cruciale collectie dient als een onmisbare back-up voor de toekomst. Mocht de Nederlandse flora ooit bedreigd worden door klimaatverandering, ziektes of andere calamiteiten, dan kunnen we terugvallen op deze zadenbank om de natuur te herstellen.

Het belang hiervan reikt verder dan de planten zelf. Deze wilde plantensoorten vormen de basis van complete ecosystemen. Ze zijn essentieel voor insecten, vogels en andere dieren die in en rond deze planten leven. Uiteindelijk is het behoud van deze biodiversiteit ook van levensbelang voor de mens. Ontdek het inspirerende verhaal van Nils van Rooijen en zijn baanbrekende werk voor het behoud van de Nederlandse natuur!

Het kabinet voegt zich opnieuw naar de belangen van de meest vervuilende economische sectoren en neemt geen maatregelen om de klimaatcrisis echt aan te pakken. Onder druk van het bedrijfsleven, haar eigen partij VVD en coalitiepartners PVV en BBB trekt Klimaatminister Hermans een half miljard euro uit voor fossiele subsidies aan de Nederlandse industrie.

Deze honderden miljoenen aan overheidssubsidie komen bovendien uit het Klimaatfonds dat juist bedoeld is om in Nederland klimaatverandering aan te pakken. Extra schokkend is dat dit kabinet geen extra geld beschikbaar stelt om de Nederlandse Klimaatwet te kunnen uitvoeren om zo de wereldwijde opwarming van de aarde tegen te gaan. Het nieuwe klimaatpakket is hierdoor bij lange na niet toereikend. Om de klimaatdoelen te halen moet er minstens 24 megaton CO2 minder worden uitgestoten, de minister haalt nog niet eens de helft hiervan, namelijk 10 megaton CO2. Willens en wetens laat dit kabinet de klimaatdoelen los terwijl de klimaatcrisis voortraast.

Hilde Stroot, Oxfam Novib klimaatexpert: “Na nodeloos tijdverlies en maanden van wachten op een overtuigend klimaatpakket is de meest opvallende maatregel dat een eerder afgeschafte fossiele subsidie voor het bedrijfsleven opnieuw wordt ingevoerd. Hiermee raken de klimaatdoelen nog verder uit zicht. Het klimaatpakket van minister Hermans schiet dramatisch tekort om de eigen klimaatdoelen voor Nederland te halen. Het is duidelijk dat dit kabinet de klimaatcrisis totaal niet serieus neemt. Het is Hermans dan ook niet gelukt om extra budget voor het klimaat bij haar eigen coalitiepartners los te krijgen. Erger nog: om het bedrijfsleven te vriend te houden hevelt het kabinet uit het eigen Klimaatfonds honderden miljoenen euro’s over voor fossiele subsidie aan bedrijven. Dit is zeer slecht nieuws voor Nederland maar vooral voor de landen die nu al hard getroffen worden door de klimaatcrisis maar die daar het minst aan hebben bij gedragen. Dit kabinet gaat zo niet voldoen aan de afspraken van het Parijse Klimaatakkoord, aan de EU-klimaatwet en aan de eigen nationale Klimaatwet.”  

Het kabinet laat willens en wetens de klimaatbelofte uit het Hoofdlijnenakkoord schieten. Dat terwijl vorige week het Sociaal en Cultureel Planbureau meldde dat de meerderheid van Nederlanders, 65%, vindt dat het kabinet te weinig doet om klimaatverandering tegen te gaan. Een nog hoger percentage maakt zich zorgen over de opwarming van de aarde. Eind vorig jaar waarschuwde het Planbureau voor de Leefomgeving nog dat het “zeer onwaarschijnlijk“ is dat het Nederlandse klimaatdoel, om voor 2030 55% minder CO2 uit te stoten, gehaald gaat worden.

“Het kabinet schrapte al eerder de Nederlandse klimaatfinanciering voor arme landen uit het budget voor ontwikkelingssamenwerking en trekt nu geen geld uit voor het halen van de eigen klimaatdoelen. Het is code rood voor de aarde maar het kabinet Schoof heeft hier geen boodschap aan. Het is onbegrijpelijk dat een rijk land als Nederland met al haar technische en financiële middelen niet aan haar nationale en internationale afspraken op klimaat wil voldoen “, zo stelt Stroot.