Boek: Duistere Maan - Meredith Ann Pierce

Duistere Maan is het tweede deel van de Vuurbrenger trilogie van Meredith Ann Pierce. Deze serie draait om een kudde eenhoorns die door wyverns van hun geboortegrond zijn verdreven en nu temidden van vijanden een moeizaam bestaan hebben opgebouwd. Oorlogsprins Yan is door de godin Alma aangemerkt als de Vuurbrenger, de legendarische figuur die de eenhoorns een betere toekomst zal brengen. In dit tweede deel begint Yan te twijfelen of de voorspelling ooit uit zal komen – hij heeft geen idee waar hij vuur vandaan moet halen – als hij tijdens een aanval van griffioenen door de zee wordt meegevoerd en aanspoelt in een vreemd land. De tweebenige wezens die daar wonen zijn vol eerbied voor hem, maar houden hem wel gevangen… Ondertussen kampen Yans verloofde Tek en de rest van de kudde met de toenemende waanzin van Yans vader Korr. Sinds Yans vermissing ontwikkelt die zich tot een irrationele dictator, en als niemand ingrijpt zal niemand van de kudde de strenge winter overleven.

Pierce maakt het in ieder geval niet moeilijk voor mensen om van haar boek te genieten zoals sommige schrijvers in haar genre wel doen. Het verhaal duurt niet onmogelijk lang, er worden geen eindeloze landschapsbeschrijvingen of familiesaga’s aangehaald, en er wordt ook niet gezongen. Bovendien is deel twee heel makkelijk los van de andere delen te lezen. Geen reden dus om afgeschrikt te worden door het woord fantasy.

Een verhaal met dieren in de hoofdrol vereist veel originaliteit van de schrijver. De simpelste acties moeten compleet anders beschreven worden omdat de hoofdpersonen geen armen hebben, of gezichtsuitdrukkingen zoals wij die kennen. In plaats van zwaaien, vastpakken, slaan of lachen doen de eenhoorns aan happen, flankschuren, trappen en briesen. Ook hun woordenschat is afgestemd op een grazend bestaan, en als Yan in contact komt met mensen moet je je aandacht er goed bij houden om zijn versie van de gebeurtenissen te begrijpen: metaal noemt hij ‘luchtspul’ (naar de geur) en soldaten noemt hij ‘paarse pluimen’ (naar hun uniform). Pierce heeft dit alles erg knap en gedetailleerd gedaan, maar het maakt wel dat je nergens vergeet dat het om viervoeters gaat. Het is afhankelijk van hoeveel je van paarden houdt, maar voor wie niet gelooft dat ze onze zorgen begrijpen kan het toch overkomen als Alfred Jodocus Kwak. Pratende dieren zijn leuk, maar je raakt er niet bij betrokken omdat je geen moment gelooft dat het ook echt gebeurt. Het afstandelijke wordt nog versterkt doordat de stijl van vertellen behoorlijk formeel en gedragen is. Duistere maan werkt dan ook het beste als je het niet benadert als een geschiedenis die beleefd wordt, maar als een sprookjesachtig verhaal dat verteld wordt.



Titel: Duistere maan
Auteur: Meredith Ann Pierce
Oorspronkelijke titel: Dark moon
Vertaling: Renée Vink
Uitgeverij: Luitingh
Prijs: 13,95
ISBN: 9024551226
Omvang: 256 pagina's