De beschrijvingen staan alleen in Russisch, wil je toch de vertaling weten, gebruik dan deze site.

Met dank aan timbob voor de submit.

De winnaar van de door megagadgets.nl beschikbaar gestelde raketwerper is dus bekend.

Er waren vijf kanshebbers overgebleven na een eerste selectie. De winnaar van de prijs is uit die vijf gekozen door een stemming op het forum.

Kanshebber nummer één luistert in het FOK!leven naar de nickname Conorach. Conorach, ik heb je email doorgegeven aan onze PR dame, en je hoort spoedig van haar.

Wat mij opvalt is dat de meeste van deze uitvindingen van de erg populaire en meest bekende sci-fi serie Star Trek zijn. Logisch, want Star Trek heeft van die dingen die buitengewoon handig en makkelijk zijn.

Ik persoonlijk hoop het meest op de replicator, nooit meer koken of bakken, toch wel jammer, koekjes bakken krijgt dan toch een andere betekenis.

Ik wijk echter van mijn onderwerp af. Deze column moest mijn eigen zwakheid belichten en niet die van een ander. Weken na de desbetreffende inbraak was het volgens mijn vriendin hoog tijd voor anti-inbraak maatregelen. De Gamma en Praxis folders werden voor het eerst sinds de verhuizing weer bewaard en bleven een aantal interessante opties over. De avonturier diep in mij fantaseerde over verborgen camera's en laser schietende kapstokken maar de keuze is helaas gevallen op de anti-inbraak strip van de Gamma. Een "gemakkelijk" te monteren metalen strip die moet beletten dat inbrekers met een koevoet of ander instrumentarium de voordeur kunnen openbreken. Als je de verpakking mag geloven dan zou de crimineel al in zijn broek plassen bij het zien van het maaksel. Na het openen van de verpakking deed ik het echter zelf ook bijna in de broek.

Het is meerdere malen bewezen dat criminaliteit geen genetische kwestie is. Twee linker handen helaas wel. Mijn vader begint al te zweten als hij een momentsleutel ziet en ik weet niet eens hoe het ding eruit ziet. Mijn gereedschapskist is kleiner dan menig broodtrommel en het zwaardere geschut heb ik nog nooit aangeschaft. Eigenlijk zou moet elke man zonder gereedschap zich moeten schamen. Een man zonder gereedschap is als soep zonder ballen. Mijn vader beschikt (tot zijn grote spijt) na jaren van oefening daarentegen over een rijk gevulde soep oftewel een flink arsenaal aan gereedschap.

Evolutie heeft mannen gedwongen om zelf gereedschap, hutten en andere handige dingen te maken. Het maken en goed laten functioneren van dingen zit in de aard van elke man. Wij geloven daar zelf al eeuwen niet meer in, maar onze vrouwelijke tegenhanger is nog steeds doordrenkt van het feit dat wij de Arc de Triomphe binnen een week kunnen voltooien. Het hoort in ons bloed te zitten en als een man zegt: "Daartoe heb ik niet het juiste gereedschap, dan betekent dat: Ik heb geen idee hoe je dat moet herstellen".

Gisterenochtend kwam mij ter ore dat de anti-inbraak strip nu al weer een paar dagen in de logeerkamer verbleef en dat het hoog tijd werd voor de montage. Achteraf gezien had ze beter moeten weten om mij de volledige verantwoordelijkheid te geven over een montageklus met meer dan 2 schroeven. Menig Ikea product is in het verleden gesneuveld door mijn gebrek aan inzicht en planning. Ze heeft niettemin een goed hart en gelooft in het feit dat ik leer van mijn fouten, zij het geheel onterecht. De metalen strip is inmiddels gemonteerd aan de deurpost en er is geen beweging in te krijgen. Aan kracht ontbreekt het in ieder geval niet. Hij zit alleen verkeerd om. Daar hebben mijn vader en ik - met vier linkerhanden - voor gezorgd. Wij zijn er inmiddels achter dat het extra zakje reserveschroeven geen reserveschroeven bleken te zijn. De metalen strip krijgen wij er nooit meer af want zelfs de schroeven zijn anti inbraak. Nu maar hopen dat elke inbreker de slappe lach krijgt en besluit om nog maar een eens bij de buurvrouw naar binnen te gaan.

Eigenlijk zou Hein blij moeten zijn. De bonte avond van gisteren had heel anders af kunnen lopen. Zijn varensgezellen J.A. Endenee en Harm van Diemen hadden immers bijna een kist met buskruit, en dus de gehele d'Enter ende Lete in de lucht laten vliegen. Gelukkig bleek de kist geen buskruit maar peper te bevatten, wat achteraf ook de ernstig smerige maaltijden van scheepskok Sjaak Hekkebraak verklaarde. Zijn geroosterde stokvis, met een bak mengsel van zuurkool, pruimen en grauwe erwten was al die dagen gekruid geweest. Gekruid met buskruit! Hij had het buskruit weliswaar niet uitgevonden, hij gooiede het wel over het eten, de stommeling!
"Dus daarom ben ik zo draaiierig al die dagen!" had Hein bij de ontdekking van de fout uitgeschreeuwd, waarna hij een slok nam van zijn zevenentwintigste fles rum die week.
d'Enter ende Lete was zodoende niet in de lucht gevlogen, al voelde Hein zich WEL zo, nu hij zo brak als een stuk drijfhout in zijn kapiteinshut stond.

-"Bonk! Bonk!" bonkte het plots.
"Is dat nu mijn hoofd?", mompelde Hein Pietersz half slapend, "Of staat er nu weer iemand op de deur te bonken, net als gisteren? Als ze nu eens opschieten met het uitvinden van de film, heb ik wel een leuk idee voor een filmscript" al zal het nog wel 372 jaar duren voor het zo ver is. Hij wilde een boer laten, maar zijn bek was van de nadorst net zo droog als het bovendek van zijn schip, dus boeren lukte niet. Sinds het vertrek uit de haven van Amsterdam, een week eerder, had het niet meer geregend en was het windstil. Toch leek het schip te schommelen als in een zware storm, maar dat lag meer aan de vele rum die hij de bonte avond ervoor had gedronken. Hein greep kermend naar zijn hoofd. Hij strompelde naar de stoel achter zijn tafel, ging zitten, pakte een halfvolle fles rum, en dronk hem halfleeg.
"Ik proef helemaal niks!" dacht Hein verbaasd. Hij greep een andere fles, sloeg de flessehals aan de rand van zijn tafel eraf, en dronk met scherven en al de fles leeg.
Hein liet een luide, lange boer alsof het de vroege voorloper van het Wilhelmus betrof, en grinnikte.

-"Bonk! Bonk!" bonkte het opnieuw.
Hein schrok zich geen hoedje, die rustte immers nog roerloos op zijn hoofd. Het was gebonk op de deur van zijn hut.
"Daar wordt aan de deur geklopt!" dacht Hein hardop. "Wie zal dat zijn?" Hij raakte in paniek. Gauw pakte hij een nieuwe fles rum. "Laat iemand anders vandaag maar eens varen!"
- -"Bonk! Bonk!" klopte het weer hard, -en zacht-, aan de deur.
Iedereen, aan wal, maar ook op zee, en helemaal op dit schip, wist dat Hein Pietersz voor niemand op de zeven wereldzeeen bang of bevreesd was. Er was echter EEN uitzondering! Op EEN iemand had Hein Pietersz het niet begrepen, en was hij bang. Had met een voorval uit zijn jeugd te maken. "Nee, Sint Nicolaas reken ik niet tot mijn jeugdvrienden!", mompelde Hein. "Hij mag dan wel schutspatroon van de zeelieden zijn, ik zit nu al een week op een windstille Zuiderzee. Sint Nicolaas, de zogenaamde beschermheilige van de stad Amsterdam! Laat me niet lachen!"
"Bonk! Bonk!" bonkte het voor de zoveelste keer, de vierde keer op precies te zijn.
"Da's de vierde maal al!", mompelde Hein. Zenuwachtig speelde hij met het kettinkje om zijn nek. "Vier maal is scheepsrecht, als ik me het goed weet te herinneren. Welnu, het zal wel dringend zijn. En van dringende zaken zegt men ook wel dat ze belangrijk zijn, al heb ik liever te maken met drinKende zaken. Hij nam nog een slok, en riep vervolgens:
"Ja, kom maar binnen zonder paard!"
De lage deur ging krakend open. Daar stond 50-Floryn weer, de scheepsuitkijk!

"Zwarte Piet, wie kent hem niet!" lalde Hein Pietersz zingend. Blijkbaar was hij inmiddels niet geheel nuchter meer. "Kom maar binnen ouwe knecht", vervolgde Hein opgelucht. "Want ik zit hier allemaal even recht!"
50-Floryn keek bezorgd naar zijn stomdronken kapitein. Die was inmiddels opgestaan, had zijn tafel omgegooid en begon wild zingend te dansen. "En we zingen.., en we springen.., en we zijn zo blij, want er zijn geen stoute kind'ren bij, ..en we zingen en we.."
Plots wendde het schip met een ferme draai. Hein viel voor de tweede keer deze prille ochtend in april op de vloer van zijn hut.

"God, god, godvr..Godfried Bomans die nog geboren moet worden, donder en bliksems! Duizend godgloeiende bommen ende granaatappels!" Kapitein Hein Pietersz van het Hollandse piratenschip d'Enter ende Lete foeterde opnieuw dat het een aard had. Twee keer uit zijn hangmat gevallen, en nu dit weer! Kreunend klauterde hij omhoog. De raaf daalde weer op Heins rechterschouder.
Hein keek 50-Floryn aan. "Is dit nu wat ze noemen een fles-back?"
50-floryn greep zijn kapitein bij zijn arm. "I bring you a goede tijding, captain! The wind trekt aan!"
Hein keek blij op. Dat duurde maar even, want 50-Floryn kon weer de nare neiging niet weerstaan om te gaan snelrijmen:

"There's wind from the oostzijde
There's wind from the westzijde
All my Dutch rum campaign
bottle after bottle
its on
And we gon' sip 'til every bubble
in every bottle
is gone"

"Ja ja, het zal wel", mopperde Hein. Hij trok de voormalige negerslaaf uit Nieu-Amsterdam aan zijn armen, richting het bovendek. "Kom, Fifty, alle hens aan dek. Ook de jouwe, ook jouw donkere klauwen!"
Hein gromde. "Dat rijmt."

(wordt vervolgd)

De blonde iIrishka,
de zwartharige Aneta en
de mooie Sophie Moon.

Veel kijkplezier.

En Alexis Bledel:

Dit domme blondje doet precies wat haar gevraagd wordt, dus wat zou er mis kunnen gaan? Gewoon de instructie volgen en er is niets aan de hand!

Met dank aan Vassili_Z voor de submit.

We beginnen met de jonge 'punk'rockband Sum 41 in Tokyo (1 uur), dan gaan we door naar metal legende Ozzy Osborne Documentaire (1.5 uur), vervolgens wat mannen met make-up op namelijk Placebo in Parijs (1.5 uur) en dan sluiten wij af met het mysterieuze Tool in Fresno, die iets langer dan 1.5 uur duurt.

Meer concerten? Bekijk hier streamend alle concerten die gehouden zijn in het Amsterdamse Paradiso en Melkweg. Met oa; Lily Allen, Bloc party, Opgezwolle, Flogging Molly, Spinvis en Di-rect.

Nu bij mij thuis is modelbouwen net iets anders, het is een obsessie van mijn partner, het is kunst en het is monnikenwerk, waarbij uiterste concentratie en geduld te pas komt.

Het begint bij het uitzoeken van het model, voornamelijk Duitse vliegtuigen uit de WWII, maar ook wel eens motoren en nu en dan een boot. Er wordt gekeken naar formaat, fabrikant en de nodige recensies worden nagelezen, uitgeplozen. De medebouwers worden gebeld en gemaild en als dan de uiteindelijke keuze is gevallen, wordt de doos haast kwijlend geopend.

We horen gemompel, zuchten en kreten van plezier vullen de lucht. Wij, overige gezinsleden, moeten het bewonderen en we moeten tot in de details aanhoren, welk vliegtuig het is, wanneer het vloog, wie het vloog, welke motoren, welk bouwjaar en we knikken onze hoofden en hopen dat onze mmmm's en oh ja's op de juiste manier en op de juiste tijd gegeven worden.

Dan begint het bouwen zelf, de nodige materialen worden uitgestald, lijm en nee niet de gewone lijm die er bijgeleverd , maar MEC dat staat voor Methyl Ethyl Ceytone, aangebracht met een speciale penseel, scalpelmes, de nodige naslagwerken en gebruiksaanwijzing, die vaak niet gebruikt wordt, omdat de details niet de juiste zijn. En het meest belangrijkste van alles Superglue!!!

De onderdelen, vaak niet groter dan 1mm, worden zorgvuldig afgesneden en daar begint voor ons de lol, er springt wel eens een onderdeel weg. Er wordt geschreeuwd "don't move" en wij zitten als standbeelden verstijfd. We tillen voorzichtig onze voeten op, nee niets gevonden, dan worden de broekspijpen nagekeken, niets, wij mogen dan voorzichtig opstaan en ons verwijderen, terwijl partner op handen en knieën de grond afzoekt naar een onderdeel van pakweg 1mm, grijs op zwart/blauwe vloerbedekking, alles wordt aan de kant gezet, meubelen verplaatst. We voelen de frustratie aan en zijn wijs genoeg om niets te zeggen, als het nog niet gevonden is, wordt de stofzuiger tevoorschijn gehaald, een nylonkous erover getrokken en de vloer wordt cm bij cm afgezogen, tot we eindelijk een zucht van verlichting horen, Eureka, ik heb het gevonden, waarna wij rustig onze plek weer kunnen innemen.

Nadat dit menigmaal gebeurd is, mogen wij het voorlopige resultaat aanschouwen, natuurlijk wordt ervan ons verwacht dit met luide kreten van goedkeuring te begeleiden. Als ik vraag waar het verloren onderdeel zich bevindt, wordt er met stoïcijns gezicht verteld dat je dat niet meer kunt zien, maar het hoort er nu eenmaal in.

Als het dan goed in elkaar zit, de hechtingen uit partners vingers zijn gehaald, nadat de scalpel daarin verdwenen is, komt het verven aan de beurt. Natuurlijk niet met een kwast, nee het wordt erop gespoten met een verfspuit en compressor, de stank is verschrikkelijk, maar er wordt ons verzekerd dat het niet giftig is.

Daarna de stickers, die wij niet zo mogen noemen, het zijn decals en worden met een speciale solutie op het model gebracht, nog even een lik met de tong erover voor het betere hechtwerk, en een stuk kunst is gecreëerd.

Deze wordt geplaatst naast de talloze andere kunstwerken die ons huis al telt, en als een ongelukkige ziel bij ons thuis komt en in zijn/haar onschuld zegt, dat het er wel heel leuk uitziet, verdwijnen wij met een snelvaart.

Wij weten dat de ongelukkige nog een heel lang verhaal te horen krijgt.

Ik loop de winkel voorzichtig binnen, de grond is bezaaid met glas, dun glas. Steven had gelijk, de winkels hier zijn zo miniem mogelijk beveiligd omdat het winkelcentrum zelf een vestiging is. Gelukkig was het open toen we aankwamen, anders waren we er nooit ingekomen. Ik pak wat eten en wat drinken. Nu alleen nog een wapen…

Eens kijken. Steven had het pistool. Raar eigenlijk dat Lucas het aan hem heeft toevertrouwd...

Of weet Lucas niet dat Steven hem heeft? Een waandenkbeeld met een pistool… Shit, ik kan het beter aan Lucas vertellen. Maar nu eerst een wapen vinden. Een wapen vinden in een supermarkt. Het enige wat ik zie is nog meer eten en drinken. Wacht, ligt daar nu een koevoet?
Wat raar… Een koevoet in een supermarkt, wat doet het hier zo midden op het pad? Ik pak het op en bekijk het, er staat iets op gegraveerd. Een G met een M en een A?

“LUCAS!” Ik draai me om en ren de winkel uit, zo haastig zelfs dat ik de koevoet achterlaat. Ik ren als een gek terug naar de plek waar ik Steven en Lucas had achtergelaten.
“LUCAS, DOE HET NIET! WE ZIJN ALLEMAAL ECHT! GELOOF ME!” Lucas heeft een mes op zijn keel, Steven houdt het pistool vast en houdt het omhoog. “Steven, kalm aan. We zijn allemaal echt, alsjeblieft doe het niet!”

Waterval. Een waterval van bloed ontstaat bij de nek van Lucas. Eerst een klein stroompje, daarna toch al wat heviger. Hij zakt ineen, Lucas stort in alsof zijn spieren zijn verlamd . Steven rent naar hem toen en houdt hem vast. Hij praat nog met hem, ik sta als versteend toe te kijken. "Steven... Steven... Laat me niet meer lijden..." Het gorgelende geluid, het gehoest waarbij bloed naar boven komt. Hoe kan zoiets gruwelijks nu zo hypnotiserend werken? Een knal maakt me wakker. Steven heeft Lucas in zijn hoofd geschoten, zijn gezicht is besmeurd met het bloed van zijn net overleden vriend. Een echte vriend, een vriend die het niet aankan om zijn andere vriend te zien lijden. Ik zie nu pas dat Steven zijn hand bloedt. Ik weet genoeg.

Die avond hebben Steven en ik hem gecremeerd in het park in het winkelcentrum. Ik was nog terug gegaan naar de winkel om de koevoet op te pakken, maar hij was verdwenen. Had ik het allemaal ingebeeld of heeft iemand anders hem meegenomen? We zullen wel niet alleen zijn, ik had al een dergelijk vermoeden. Ik zal het er maar met Steven over hebben. Hij is nogal kalm sinds de gebeurtenis. Het klopt wat ze zeggen over de menselijke psyche, flight or fight. Zo te zien was Lucas het eerste en Steven het laatste.

“Zucht... Je wilt nu natuurlijk uitleg over de hele situatie tussen mij en Lucas? Ik wist al vanaf het begin dat Lucas tegen jou zou vertellen dat ik nep was, dat ik zijn alternatieve ik was. Ik weet ook dat jij niet schizofreen bent, ik heb je nog nooit bij de kliniek gezien. De reden waarom Lucas dacht dat jij ook schizofreen was, komt omdat hij de dingen van de kliniek niet herinnert. Hij was toen namelijk dood. Ik ben al jaren patiënt in de kliniek voor geesteszieken. We worden onderzocht en getest, zodat men hopelijk een genezing kan vinden. Je weet ook alle taboes omrent ons, dat we het niet zouden overleven in de samenleving, dat we paria’s zijn, dat we vertroeteld moeten worden en dat men voor ons moet zorgen. Ik weet niet wat er gebeurt is waardoor mijn geestesziekte een lichaam heeft gekregen, maar één ding weet ik zeker.

Ik zal hem missen…"

Goeie ouwe tijd dus, en met een emulator kun je ouwe games tegenwoordig op je moderne pc spelen, maar veel emulators zijn knap ingewikkeld en je bent een flinke tijd aan het klooien voordat je aan het spelen bent.

MSX Mbox is anders, downloaden (mirror), ontzippen, programma opstarten en je hebt meer dan 1000 spelletjes om te spelen, dus genoeg spelletjes om het komende regenachtige weekend door te komen.

Het bestand wat je gaat downloaden is 66 Mb dus mocht je nog internetten met een 56k6 modem is het geen goed plan om dat bestand te downloaden.

Maar het kan nog veel gekker, lees dit verhaal maar eens. Martien van Heugten, een 62 jarige man uit Leusden, was schijnbaar erg verdacht aan het doen, hij zat op de vensterbank van het postkantoor te wachten tot zijn vrouw hem op kwam halen.

En tja dat is vragen om problemen natuurlijk want iemand vertrouwde de situatie niet en belde naar de politie en schijnbaar vond de politie het ook een gevaarlijke situatie want de hermandad kwam niet met één, ook niet met twee maar met drie politiewagens.

Zeg nou zelf, om zo'n verhaal moet je daar nu om lachen of om huilen....

Dit wordt dus maar een ode aan alle dronken mensen aan de hand van de volgende klassiekers!
dronken met fiets , dronken bij race , nog steeds dronken met fiets , alcohol doet pijn .

Dit kleine jochie heeft ook iets met kartonnen dozen, want in een doos kun je met behulp van je pappa prima vliegen, en zelfs als het misgaat blijft hij lachen en wil zo snel mogelijk weer terug in zijn vliegtuig.

Deze dus, succes...

De winnaar is nog niet bepaald. Op dit moment zijn er vijf kanshebbers en deze lijst met kanshebbers staat vertegenwoordig in een poll op het forum. Kies hier een getal tussen 1 en 5. De winnaar van de poll komt op een niet nader te noemen moment vandaag.

De ochtendspelletjes van vandaag zijn:
Panda Golf en Snake (behendigheidsspel)
Hoe goed ben jij? Mijn hoogste score met Snake is 18!

_{Weet jij ook nog een leuk spel? Tip ons dan!}

quote:

Op 01-03-2007 @ 13:37 schreef Ticker het volgende:
Mens-erger-je-niet