De laatste loodjes
Overal hoor je geluiden dat de Tweede Fase te zwaar is, de proefkonijnen zijn amper klaar of Adelmund heeft weer wat nieuws bedacht. Je zou het niet verwachten, maar ik heb steeds minder te doen. de praktische opdrachten zijn af, alle leesboeken zijn uit en alleen bij wiskunde moeten we nog een hoofdstuk nieuwe stof behandelen. Het komt er dus op neer dat je volledige dagen op school zit, van de acht uur heb je er vijf les en drie tussenuur en dan doe je ook nog eens niks tijdens die uren of er valt weer eens wat uit.
Vroeger, toen ik nog een kleine brugger was en met een veel te grote rugzak door de gangen rende was het altijd groot feest tijdens de pauzes en vrije uren, maar op een dag meer vrij dan les begint ook te vervelen, zeker als er geen computers zijn.
Huiswerk lijkt ook afgeschaft, waar ik vroeger thuis kwam en in m'n boeken doek kom ik nu thuis en kruip ik achter de PC. Vanaf heden moeten we ons zelf vermaken, het enige wat er op school gebeurd is leren en vrij hebben. Geen gym meer, geen themaweken en ook geen excursies.
Nee, nu heb je serieuze gesprekken en discussies over Pim Fortuyn en over het terugkrijgen van loonbelasting. Het lijkt wel of het niet lang meer duurt voordat ik geen kind meer ben.
Het grotemens gevoel komt veel te dicht bij, was ik nog maar een peuter. Dan ging je na school met lego spelen en bedacht je hele verhalen met de auto's en boten die je bouwde. Nu zit je te rekenen of een auto wel zo hard kan zonder te veel benzine te gebruiken en nu weet je dat boten niet kunnen vliegen...