Mirror Mirror (Sneeuwwitje)
Het heeft even mogen duren, maar afgelopen week is eindelijk de film Mirror Mirror op dvd verschenen. De bravere tegenpool van Snow White and the Huntsman deed het niet verkeerd in de box office, maar heeft uiteindelijk het onderspit moeten delven. Spiegeltje spiegeltje aan de wand, moet ik de dvd/Blu-ray snel voelen in mijn hand?
In deze verfilming van het beroemde sprookje Sneeuwwitje van de gebroeders Grimm gunt de slechte koningin (Julia Roberts) de jonge prinses Sneeuwwitje (Lilly Collins) het licht in de ogen niet. Als de koningin hoort dat het meisje de mooiste vrouw van het land is, wordt ze jaloers. Dan blijkt ook de rijke prins Andrew Alcott (Armie Hammer) verliefd op Sneeuwwitje te zijn. De Koningin was zelf van plan om met de knappe prins te trouwen, maar die heeft daar geen trek in. Ze verbant het meisje naar het bos en geeft aan haar lakei de opdracht haar om te leggen.
Sneeuwwitje wordt door de lakei in het bos vrijgelaten en wordt opgevangen door een groepje struikrovers. De mannen nemen de kwetsbare jonge vrouw op in hun gemeenschap en Sneeuwwitje schopt het zelfs tot bendeleider. Samen gaan ze de strijd aan tegen de slechte Koningin, die bij het zien van en strijdende Sneeuwwitje haar ogen niet kan geloven.
Grimmige Disney mist de lagen
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de duistere koningin in plaats van Sneeuwwitje. Een frisse insteek van de vertelling dat normaal gesproken uit de lijkwitte schoonheid wordt uitgebeeld.
De kostuums en decors zijn prachtig. Het is te zien dat er veel aandacht is besteed aan het neerzetten van een zowel Grimm- als Disney-waardige sfeer door de film heen. Misschien is hier iets meer uitleg voor nodig. De vertellingen van de gebroeders Grimm zijn veelal donker en vooral gedetailleerd. Disney is er goed in om meer kleur toe te voegen aan de verhalen en de rauwere elementen meer af te stompen. In decors is hier erg veel van terug te zien, een vrolijk tafereel met een toch strenge en grauwere opbouw.
Helaas is alleen op het visuele vlak veel te genieten, op het gebied van verhaal en dialoog is het een stuk minder spannend. Juist op dit gebied voelt Mirror Mirror aan als een erg flauwe vertelling die niet de moeite waard is. Het vreemde aan de film is dat het eerste half uur tergend flauw en kinderlijk aanvoelt, maar hierna kun je als (volwassen) kijker meer aan de stijl en houding wennen. Het zeer Amerikaanse sarcasme en kinderlijke humor neigen op dit vlak weer meer naar een kinder- dan familiefilm, maar hier knelt het glazen mui…verkeerde sprookje.
Wat er duidelijk mist bij Mirror Mirror zijn de verschillende lagen. Sprookjes hebben zich altijd gericht op zowel de kinderen als de volwassenen. Beide doelgroepen kunnen veel plezier hebben met een heerlijke traditionele vertelling of verfilming van een dergelijke vertelling. Hier slaat deze film de plank flink mis: de dialogen en humor zijn puur gericht op kinderen. Geen verborgen of hoger gerichte grappen of visueel opvallende taferelen die alleen volwassenen zien, niets.
Conclusie
Hoewel de film op visueel gebied vanaf de eerste minuut verbluffend is, is er toch een half uur nodig om aan de stijl, humor en insteek van Mirror Mirror te wennen. Mocht je nog blijven kijken, dan heb je afgezien van een tenenkrommend willekeurig Bollywood-dansje een aardig uurtje vermaak. Het is geen volwassenfilm, geen kinderfilm en zelfs geen familiefilm, maar het wankelt tussen alle drie de genres in. Puur voor de de visuele effecten is Mirror Mirror een aanrader om een keer te zien.
Extra's
Verwijderde scène (6:39) – Een alternatieve opening waar in plaats van een voice-over de Koningin in persoon bijna recht tegen de kijker spreekt. 'So You Are From Valencia', een stuk scène dat het tempo in de film eruit zou halen. Het is grappig, maar zeker niet leuk genoeg voor de definitieve versie. 'I Need Meat', een te flauwe scène. 'Snow White Is Dead', een verlengde scène van de mededeling dat Sneeuwwitje dood is. 'Thank You For Coming', een verlengde scène met de prins en koningin met een extra stuk dialoog.
I Believe I Can Dance! (10:33) – Een dansinstructeur laat de choreografie van de einddans zien. Een leuke extra, maar dit voelt wel heel erg aan als iets dat op een K3-dvd thuishoort.
Looking Through The Mirror (12:23) – Een kijkje achter de schermen van Mirror Mirror. Er wordt voornamelijk de kont van de regisseur gekust, maar naast dit zien we ook het onstaan en productieproces van veel effecten, decors en kostuums terug.
De Prins & de puppies (1:53). De scène met acteur Armie Hammer als verliefde puppy wordt door vier honden getoetst op zijn acteerspel. Ach, grappig bedacht, maar meer ook niet.
Trailer (1:59) - De verlengde trailer zoals we deze kennen.